رمزگشایی از شروط تازه اردوغان برای خروج از سوریه

اردوغان در سخنانی تاکید کرده بود: «عملیات چشمه صلح قطعا ادامه خواهد یافت و این عملیات تا زمانی که آخرین تروریست منطقه را ترک نکند پایان نمی‌یابد.» همچنین وی با اعلام اینکه بیشترین مرز مشترک را ترکیه با روسیه دارد و نه کشورهای ایران، روسیه و آمریکا گفت: «تا زمانی که دیگر کشور‌ها سوریه را ترک نکنند ما نیز این کشور را ترک نخواهیم کرد.»

این سخنان در حالی از سوی اردوغان گفته می شود که وی بارها، در پاسخ به انتقادات و اتهاماتی که عملیات‌های ترکیه در مناطق شمالی سوریه را با هدف اشغالگری تحلیل و بررسی کرده بودند، بر دائمی نبودن حضور نیروهای ارتش ترکیه در خاک سوریه و عدم چشمداشت به تمامیت ارضی کشور سوریه تاکید کرده بود.

موضوعی که اکنون و با اعلام تداوم عملیات در خاک سوریه تا نابودی آخرین تروریست و هم ادامه حضور تا زمان خروج تمامی نیروهای خارجی می توان در حقیقت بودن آن شک کرد.

نخست اینکه تعریف ترکی از تروریسم در خاک سوریه عمدتاً متوجه (اگر نگوییم تمامی کردهای سوریه) شبه نظامیان کرد عضو یگان های مدافع خلق (YPG) است که آنکارا آنها را شاخه برون مرزی پ ک ک بر می شمرد. این نیروها در سالهای پس از بروز بحران سوریه و بویژه از زمان ورود مستقیم آمریکا به جنگ، توانسته اند بخش های گستردهای از مناطق شمالی را در اختیار خود بگیرند.

در این شرایط اگرچه نمی توان این واقعیت را منکر شد که ممکن است هنوز بخشی از شبه نظامیان کرد منطقه امن مورد توافق میان روسیه و آمریکا را ترک نکرده باشند اما به دلیل پیچیدگی‌ها و ناممکن بودن شناسایی تمامی شبه نظامیان، ترکیه همواره می تواند از این توجیح، به عنوان بهانه ای برای تداوم حضور خود استفاده کند. این در شرایطی است که با وجود اعلام سازمان ملل مبنی بر حضور ده‌ها هزار تروریست در ادلب سوریه، ترکیه یکی از مهمترین کشورهایی است که به حمایت لجستیکی و سیاسی و اطلاعاتی از تروریست ها در ادلب می پردازد و تاکنون نیز در مسیر آزادسازی این منطقه از لوث وجود تروریست‌ها برای بازگشت آرامش به سوریه مانع تراشی کرده است.

از طرف دیگر تاکید اردوغان بر حضور نظامیان ترکیه در سوریه تا خروج دیگر نیروهای خارجی نیز نشانه دیگری از اهداف و نیات سوء آنکارا برای تداوم اشغال خاک سوریه می باشد چرا که نیروهای خارجی حاضر در سوریه ماهیت یکسانی نداشته و به دو دسته تقسیم میشوند؛ نخست نیروهایی که به دعوت رسمی دولت سوریه و برای مأموریت مشخص مبارزه با تروریسم وارد سوریه شده اند و دولت مرکزی کاملاً بر اقدامات و صلاحیت های آنها در جنگ نظارت و دسترسی دارد (شامل روسیه و نیروهای محور مقاومت) و دسته دوم نیروهایی که بدون اطلاع و رضایت دولت مرکزی به سوریه وارد شده و از سوی دمشق طبق قوانین بین المللی متجاوز نامیده می شوند(شامل ترکیه و آمریکا و به صورت محدودتر اروپا). طبیعتاً اتصال عمل نامشروع تداوم نظامی‌گری در سوریه به حضور قانونی نیروهای متحد دولت سوریه جز بهانه ای برای فرار از پاسخگویی برای اعلام زمان خروج از سوریه نمی تواند باشد. با توجه به اینکه خبرهایی مبنی بر تعیین استاندار در منطقه عفرین توسط آنکارا و همچنین تلاش برای تغییر دموگرافی منطقه نیز به گوش می رسد.