نسل چهارم جنگ‌ها در عراق و لبنان

 

 هر سال رژیم صهیونیستی اجلاسی را به نام «هرتزلیا» در دانشگاهی به همین نام برگزار می‌کند که در آن آخرین تهدیدات و فرصت‌های امنیتی، سیاسی، نظامی، اقتصادی و غیره در ارتباط با رژیم صهیونیستی در سطوح داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی مورد بررسی قرار می‌گیرد.

 راهکارهایی که در این اجلاس ارائه می‌شود توسط همه دستگاه‌های سیاسی، اقتصادی، نظامی، فرهنگی و امنیتی پیگیری می‌شود. در آخرین کنفرانس هرتزلیا که در سال‌2019 در رژیم صهیونیستی برگزار شد، بر این نکته تاکید شد که جمهوری اسلامی ایران مهم‌ترین و بزرگترین تهدید وجودی برای رژیم صهیونیستی محسوب می‌شود و با توجه به گسترش نفوذ ایران در سطح منطقه و جایگاه محور مقاومت؛ به‌عنوان مهم‌ترین بازیگر در محیط راهبردی این رژیم، توان نظامی رژیم اسرائیل که همواره به‌عنوان یکسره‌کننده همه تهدیدات علیه این رژیم بوده است، دیگر قادر به مقابله با این تهدیدات نوظهور نیست. لذا در اجلاس هرتزلیا تاکید شد که برای مقابله با این تهدیدات باید از طریق جنگ نسل چهارم اقدام کرد.

 جنگ نسل چهارم دارای ابزارها، چینش‌ها و مدیریت خاص است که در حوادث لبنان و عراق می‌توان مصادیق آن را مشاهده کرد.

 در لبنان و عراق دو حکومت استقرار دارند که برآمده از آرای مردم هستند و این دو حکومت از مهم‌ترین پیروزی‌های محور مقاومت محسوب می‌شوند. پیش‌فرض اولیه آن است که تحولات این دو کشور به نفع محور مقاومت یکسره شده است. اما دشمن آمده در این مناطق که از مناطق قوت محور مقاومت محسوب می‌شود، مدل جنگ نسل چهارم را به اجرا گذاشته است تا این محور را به چالش بکشد.

 «ثامر السهبان»، مشاور محمد بن‌سلمان نیز در دیدارهایی که با برخی عراقی‌ها داشته است مکرر تاکید داشت که از اکتبر‌2019 چهره عراق تغییر خواهد کرد! بر این اساس این اعتراضات نوعی غافلگیری نبوده است اما ساختار جنگ نسل چهارم این‌گونه است.

  مهم‌ترین ویژگی‌های جنگ نسل چهارم
1)ایجاد اجماع‌سازی حول یک خواست واقعی اجتماعی مانند حل مشکل بیکاری، مبارزه با فساد گسترده دولتی و اعتراض به ناکارآمدی دولت.

2) استمرار اعتراضات با مدیریت سازمان‌های مردم نهاد یا (N G O ). تنها در کشور عراق‌1890 «N G O» ثبت شده است. سفارت آمریکا بیش از هزار نفر از اعضاء این سازمان‌های مردم نهاد را تحت عنوان تقویت جامعه مدنی به آمریکا برده و تحت آموزش و وابستگی سیاسی قرار داده است. دولت آمریکا حدود 10‌سال پیش یک سازمان تحت عنوان بنیاد تربیت رهبران جوان آینده (‌پروژه Y G L یانگ گلوبال لیدر) که زیر مجموعه بنیاد راکفلر است را ایجاد کرده است که هدفش شناسایی و تربیت جوانانی در کشورهای مختلف با هدف رهبری حرکت‌های اجتماعی و سیاسی در چارچوب منافع و اهداف آمریکاست. «تیمور جنبلاط»، پسر ولید جنبلاد از رهبران دروزی‌های لبنان یکی از این افراد است که در وقایع اخیر لبنان نقش پر رنگی دارد.

3)ایجاد شبکه ارتباطی از طریق فضای مجازی جهت هماهنگی‌ها و نیز مدیریت اعتراضات و شورش‌ها، همچنین افزایش امنیت افراد تا توسط ساختارهای امنیتی کشور مورد شناسایی و بازداشت قرار نگیرند.

4)هدایت زنده رسانه‌ای اعتراضات. در عراق شبکه‌های الشرقیه، دجله و البغدادیه و در لبنان نیز شبکه‌های M T V الجدید و L B C نقش هدایت زنده و مستقیم اعتراضات را بر عهده دارند.  5)ایجاد تریبون و یا استیج برای مدیریت میدانی اعتراضات. ابتدا در این تریبون‌ها با دعوت از خواننده‌ها و یا شومن‌ها مردم را سرگرم کرده و جذب می‌کنند و پس از آن خدمات مختلفی مانند غذا و توزیع چتر و غیره ارائه می‌دهند و پس از آن که حضور مردم در میدان جا افتاد در روزهای بعد هدایت سیاسی مردم را از طریق مطرح کردن مطالبات خاص بر عهده می‌گیرند.

6)ایجاد تضاد بزرگ اجتماعی از طریق متهم کردن افراد و جریانات و نهادهای محور مقاومت به اینکه علت اصلی ناکارآمدی نظام آن‌ها هستند و باید از صحنه مدیریت کشور خارج شوند. در عراق حضرت آیت‌الله سیستانی، مقام معظم رهبری حضرت آیت‌الله خامنه‌ای، سرلشکر قاسم سلیمانی و نیروهای حشد الشعبی را متهم معرفی می‌کنند و در لبنان نیز حزب‌الله، مقاومت اسلامی و سید‌حسن نصرالله مورد تعرض گسترده قرار می‌گیرند. هدف از این متهم‌سازی و تعرضات نیز آن است که جامعه دچار دودستگی شود. این دو دستگی می‌تواند منجر به هرج‌و‌مرج سازنده مورد نظر آمریکا و رژیم صهیونیستی شود.

7) ایجاد درگیری بین نیروهای محلی با استفاده از برخی نیروها که آتش درگیری را شعله‌ور و برای معترضین باقی می‌گذارند مانند ترور برخی از رهبران عصائب‌الحق در جنوب عراق. در عراق بعثی‌ها، صرخی‌ها، یمانی‌ها و شیرازی‌ها در کشور لبنان نیز قوات‌اللبنانیه به رهبری «سمیر جعجع» و دروزی‌ها به رهبری «ولید جنبلاط و پسرش تیمور» این نقش را ایفا کرده‌اند.  در تمام گام‌های بالا مفروض اول این است که عنصر مخاطب جوانان بین 15 الی 25‌سال هستند و مفروض دوم نیز این است که مرجع‌های اجتماعی در این کشورها تغییر یافته است، یعنی مرجعیت دینی، حزبی، تشکیلاتی، عشیرتی و خانوادگی نقش خود را از دست داده است.

 تصور این بود که با شروع اعتراضات یکسره‌سازی علیه محور مقاومت به سرعت انجام می‌شود اما این اتفاق نیفتاد.


    منبع خبرگزاری قدس