واکاوی پیروزی تاریخی توری‌ها در انگلیس

 
ضعف رقیب
حزب کارگر و توری(محافظه کار) دو حزب بزرگ انگلیس هستند که کابینه عموما بین این دو حزب دست به دست میشود. باشروع بن بست مجدد برگزیت، جانسون در ضعیف ترین شرایط قرار گرفته بود. حکم تعلیق پارلمان او لغو شده بود، مهمتر از آن نتواست به مهمترین شعارخود که  خروج از اتحادیه اروپا در 31 اکتبر بود عمل کند و دست آخر پذیرش تعلیق برگزیت جانسون را تا مرز شکست کامل سیاسی پیش برد. با داشتن چنین شرایط لغزنده ای جانسون از روش انتخاب شهردار شدنش از اتهام زنی به رقیب استفاده کرد. درآن زمان رقیبش «کن لیوینگستون » را متهم به یهود ستیزی کرد. چینن پروپاگندایی نیزدر آستانه انتخابات علیه کوربین راه افتاد از خاخام اعظم انگلیس تا رسانه های نظیر تایمز و رئیس MI6 همه علیه کوربین یک صدا شدند.

از سوی دیگر جانسون از تجربه شکست ترزا می درس گرفته بود. جانسون به خوبی می دانست جامعه کلافه شده انگلیس به دنبال شعار ساده و امید بخش است. پیام جانسون ساده بود «خروج از اتحادیه اروپا». جانسون تشخیص داده بود در جامعه انگلیس میل به تغییر وجود دارد نشریه پولیتیکو در یادداشتی دلیل موفقیت جانسون را تمایل جامعه به تغییر عنوان کرد. در طرف مقابل کوربین نیز محبوبیت چندانی در بین حزب خود نداشت. روزنامه گاردین در گزارش ماه ژوئیه با استناد به بیانیه هم حزبی های کوربین علیه او نوشت:«کوربین در آزمون رهبری کارگر مردود است».
 
برنامه های حزبی
 شعارهای انتخاباتی  کوربین در عین جذابیت ،آرمانگرایانه بود. او وعده انجام اصلاحات گسترده اجتماعی ، ملی‌سازی برخی از خدمات و تحصیل رایگان را داده بود. اگر چه کوربین نیازهای اقتصادی و اجتماعی بریتانیا را درست تشخیص داده بود اما راه‌حلهای او عینی و کاربردی نبود مهمتر از همه او در مورد برگزیت موضعی خاکستری و مبهم داشت. مردم بریتانیا دنبال قاطعیت در ماندن یاخروج از اتحادیه اروپا بودند نه ادامه پیدا کردن بحثها و پیچیدگی های تکراری سابق. کوربین در این زمینه قول برگزاری رفراندوم مجدد در مورد برگزیت را داده بود اما بوریس جانسون در شعارهای اقتصادی  خود به دنبال خروج از رکود اقتصادی بود.

برنامه ها وسوابق اقتصادی توری ها باعث شده بودپیش بینی های کارشناسان اقتصادی نسبت به حزب محافظه کار خوش بینانه تر باشد. تولید ناخالص داخلی بریتانیا که در سه ماهه دوم سال2019حدود ۰٫۲ درصد کاهش یافته بود، در بازه زمانی جولای تا سپتامبر که به انتخابات هم نزدیک تر بود ۰٫۳ درصد رشد پیدا کرد. حزب محافظه کار منافع بانکها و موسسات اقتصادی بریتانیا را در نظر میگرفت. در عمل نیز خوشبینی این بخش اقتصادی به توری ها بعد از انتخابات خود را آشکار کرد. پس از انتخابات پوند به بالاترین سطح ۱۸ ماه گذشته در برابر دلار و به بالاترین سطح از زمان برگزاری رفراندوم برگزیت (ژوئن ۲۰۱۶) در برابر یورورسید. اختلاف شمال و جنوب در انگلیس و نابرابری دستمزدها که به نارضایتی برخی کارگران منجر شده بود، باعث شد تا نتیجه در برخی مناطق به ضرر حزب کارگر تمام شود. این اختلافها به گونه ای است که  آمار بیکاری در مناطق جنوب‌غربی تنها ۱۹٪ درصد است، درصورتی که این آمار در ایرلند شمالی که یکی از پایگاههای سنتی حزب کارگر نیز بوده 29 درصد است. دستمزد سالانه در  لندن ۱۸ پوند است که ۲۷٪ بیشتر از مناطق جنوب شرقی 48 درصد بیشتر از مناطقی نظیر  میدلندز شرقی، است.
 
بستر پوپولیسم
رشد پوپولیسم در اروپا و انگلیس تاثیر مستقیمی در پیروزی جانسون داشت. براساس تخمین ها و آمار جدید از هر چهار نفر اروپایی یک نفر  به پوپولیستها رای میدهد. احزاب راست گرای اروپا به صورت  هماهنگی به دنبال تصاحب کرسی های پارلمان اروپا نیز بودند. احزابی مثل حزب آزادی اتریش، «حزب لگا» ایتالیا و جبهه ملی فرانسه با نام جدید «اجتماع ملی» در رقابتهای انتخاباتی تحت عنوان «اروپای ملل وآزادی »شرکت کردند. ایندیپندنت در گزارشی به خوشحالی رهبران پوپولیست جهان از پیروزی جانسون پرداخته است؛ مانند«متئو سالوینی» معاون سابق نخست وزیر ایتالیا ،«مارین لوپن» رهبر حزب راست افراطی فرانسه که در تویئت های به جانسون تبریک گفتند. احزاب و گروههای راست جهان در حال تقویت یکدیگر نیز می باشند. روزنامه گاردین در گزارش ماه اخیر خود نوشت:«11 میلیاردر آمریکایی در حال کمک مالی به اندیشکده ها و گروههای راستگرای انگلیس هستند». از جمله این اندیشکده‌ها لگاتوم و آدام اسمیت بوده اند.کوربین قبل از انتخابات نسبت به تاثیر این کمکها و دخالت آمریکا در انتخابات انگلیس هشدار داده بود.