آمریکا چگونه اغتشاشات جهان عرب را مدیریت می‌کند؟/ جولان باندهای فساد دانشگاهی در خیابان‌ها

علاوه بر مراکز تامین بودجه مالی این برنامه‌ها از خارج٬ امروز محافل دانشگاهی و فرهنگی که با دانشگاه‌های آمریکایی و اروپایی همکاری دارند، به عنوان بخش جدا نشدنی تیم بانک جهانی و فعالان سازمان‌های مردم‌نهاد محسوب می‌شوند که کودتای تبلیغاتی و سایت‌های شبکه‌های اجتماعی در سال‌های گذشته، موجب رشد و پیشرفت آنها شد.

اولویت این مراکز و محافل دانشگاهی، متمرکز بر تحرکات مدنی، تحولات کشورهای عربی در سال ۲۰۱۱، اسلام سیاسی، زن و جنسیت و هم‌جنس‌گرایی، حقوق اقلیت‌ها و فرقه‌گرایی و ... است.

بارزترین مراکز تامین بودجه مالی این برنامه‌ها در آمریکا است: نید٬ رند٬ خانه آزادی٬ جامعه باز٬ فورد فاوندیشین، راکفلر، اولبرایت، صابان، و هیئت‌های دانشگاهی مانند کارنگی و ... موسسه ادیناور، ناؤمان، ایبرت، وهانز داینزل در آلمان نیز جزء این مراکز به شمار می‌روند.

چندین موسسه در منطقه عربی نیز با این مراکز خارجی همکاری دارند که مشهورترین آنها عبارتند از: مرکز دانشگاهی صهیونیستی در قاهره و سایر شهرهای عربی٬ مرکز مطالعاتی در دانشگاه تل‌آویو که بر ماموریت دانشجویان عرب به ‌ویژه دانشجویان اردنی و فلسطینی نظارت دارد٬ مرکز ابن خلدون در قاهره و ده‌ها هیئت مدنی و حقوقی در بیروت و از جمله آنها کارنگی. مراکزی مانند القدس٬ اردن جدید٬ حمایت از آزادی روزنامه‌نگاران٬ جهان عربی برای رشد دموکراسی و... در اردن نیز با این مراکز خارجی همکاری دارند.

باید اشاره کنیم که از همان لحظه اول اجرای برنامه‌های این مراکز٬ آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا بر انشعابات و تفرقه‌انگیزی‌ها با نام چپ‌گرایی اجتماعی و با بهانه‌های لیبرالی در کشورهای عربی متمرکز شد.




** ابزارهای نفوذ سیا به جهان عرب:

- مراکز تحقیقاتی در ایالات متحده که از دهه هفتاد آغاز به کار کرده و حدود ۵۴۶۵ عدد از این مراکز در ۱۶۹ کشور گسترش یافت و از سال ۱۹۹۵ تا ۱۹۹۷ رشد چشمگیری داشت.

جرج کانون رئیس شواری ملی اطلاعات آمریکا طی گزارشی اعتراف کرد که دایره ارتباطات سیا با دانشگاهیان و فرهنگیان و سازمان‌های مردم‌نهاد گسترش یافته است.

محافل دانشگاهی مربوط به پرونده‌های مختلف اطلاعات آمریکایی٬ کار خود را از خلال امور دانشگاهی یا تخصیص دوره‌های خاصی به این منظور و یا ایجاد مراکز تحقیقاتی در دانشگاه‌ها و تاسیس شعبه‌های آنها در خارج از آمریکا و از جمله کشورهای عربی مانند لبنان و مصر و کشورهای حوزه خلیج فارس انجام می‌دهند.  مشهورترین این محافل عبارتند از: کلمبیا، برینستون، هاروارد، شیکاگو، برکلی، کارنگی، ماساچوست، کمبریج در انگلیس، قدیس آندروز در اسکاتلند و جون موناش در استرالیا.

- شبکه فحشای دانشگاهی: اطلاعات آمریکا دپارتمان‌های ویژه‌ای برای سازمان‌های بین‌المللی برای دانشگاهیان و فرهنگیان اختصاص داده است. یکی از برنامه‌ریزان این محافل که از آنها جدا شده بود، این دانشگاهیان را، شبکه‌های فحشای دانشگاهی توصیف کرد.

- شوراهای فرهنگی وابسته به سیا: اولین شورای فرهنگی وابسته به آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا، کنگره آزادی فرهنگی با مدیریت مایکل جوسلسن در سال ۱۹۵۰ بود که ده‌ها شعبه خارجی از جمله در کشورهای عربی داشت. اما شورای دوم آن٬ شورای آزادی فرهنگی در اروپا بود که در هماهنگی با رادیو آزادی اروپا و موسسه بن و قلم آزادی بود.

- نشریه‌ها: طبق اطلاعات ملفن لاسکی افسر ویژه سیا در امور دانشگاهی و فرهنگی٬ چندین نشریه به زبان‌های مختلف در این سرویس راه‌اندازی شد که توانست روشنفکرانی همچون بورخیس و راسل و هربرت رید و ... را به خود جذب کند. این نشریه‌ها با هماهنگی آمریکا و انگلیس چاپ می‌شد و البته سیا نشریه‌های دیگری در کشورهایی همچون لبنان نیز منتشر می‌کرد.

- جشنواره‌ها و فعالیت‌های مربوط به  تئاتر و موسیقی و سینما که بودجه مالی آن از طریق موسسات وابسته به اطلاعات آمریکا تامین می‌شد.

-  شاید خطرناک‌ترین موفقیت آمریکا در این زمینه٬ ایجاد یک‌سری جریان‌های فکری و ادبی بود که «هیچ‌انگاری» (نیهیلیسم) را ترویج کرد.

- جوایز قاره‌ای و جهانی که سه عدد از آنها هیچ ربطی به اسمشان و یا ادب و فرهنگ ندارند. جایزه ادبی نوبل که آژانس اطلاعات مرکزی آمریکا به آن نفوذ کرده در اصل منسوب به یک سرمایه‌گذار است که دینامیت را برای استخراج نفت در آذربایجان اختراع کرد، جایزه ادبی بیگاسوس به گفته یکی از برندگان آن متعلق به یک سرمایه‌گذار در شرکت موبایل نفت است و جایزه بوکر نیز در کنار همین جوایز مربوط به موضوعات نفت و گاز است.