ایشان محتوای این طرح را نوعی بازی با کلمات خواندند و در این ارتباط افزودند "آمریکایی‌ها دلشان را خوش کرده‌اند که با گذاشتن اسم بزرگ، طرحشان علیه ملت فلسطین موفق شود در حالی که این کار آنها احمقانه و خبیثانه است و از همین شروع قضیه به ضررشان تمام شده است." به عبارت بهتر ایشان بیش از آنکه محتوای معامله قرن را یک سیاست جدید بدانند نوعی خود شیفتگی امریکایی دانستند که به نظر عمده تحلیلگران بین المللی اینگونه سیاست های کم عمق ریشه در شخصیت نارسیستک شخص ترامپ دارد.

 چون سیاست امری عقلانی است که حداقل در ظاهر باید از نوعی تعادل برخوردار باشد بنابراین طرح “همه چیز برای من و هیچ چیز برای تو” بیش از انکه یک سیاست باشد در اصل میل و غریزه ای کودکانه است.
از طرف دیگر این طرح به ضرر امریکایی هاست چون در مورد آن امکان هیچ گونه اجماع سازی بین المللی برای اجرای آن وجود ندارد و اغلب رهبران کشورهای مختلف از ابتدا مخالفت خود را با این طرح اعلام کردند حتی متحدان اروپایی ایالات متحده نیز به مخالفت صریح خود را در ارتباط با الحاق شهرک های غیر قانونی به خاک اسرائیل علنی کردند.

از این روست که ایشان همراهی چند تن از حکام سازشکار و وابسته عربی را بی اعتبار می دانند و معتقدند که نه تنها اینگونه فشارهای یکجانبه برای پایمال کردن حقوق ملت فلسطین راه به جایی نخواهد برد و حتی قبل مرگ خود شخص ترامپ خواهد مرد بلکه موجب زنده شدن آرمان فلسطین در سطح دنیا نیز خواهد شد.

بابراین از نگاه ایشان با خندیدن و کف زدن برای دشمنی که تنها تکیه آن به سلاح و پول است نمی توان به راه حلی منطقی در مورد مساله فلسطین دست یافت. از این روست که تنها راه حل منطقی را «ایستادگی و مقاومت شجاعانه» در برابر دشمن می دانند و صراحتا تاکید می کنند که؛ "ملت، عناصر و سازمانهای فلسطینی باید با «جهاد فداکارانه» عرصه را بر آمریکا و دشمن صهیونیستی تنگ، و همه دنیای اسلام نیز از این مقاومت شجاعانه حمایت و پشتیبانی کنند."
این موضوع بیانگر این است که نه تنها شدیدترین تحریم های استکباری نتوانسته در اراده و راهبرد جمهوری اسلامی ایران برای گسترش محور مقاومت در برابر زیاده زیاده خواهی های ایالات متحده امریکا خللی وارد کند بلکه جمهوری اسلامی ایران حتی بیشتر از گذشته مصمم به حمایت از گروههای مقاومت در منطقه می باشد.

این جمله مقام معظم رهبری که " نظام جمهوری اسلامی وظیفه خود را پشتیبانی از گروههای مقاومت فلسطینی می‌داند، بنابراین هر گونه و هر قدر که بتواند از آنها حمایت می کند." نشان از عمق باور و اولویت سیاست حمایت از گروههای مقاومت در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران دارد. چرا که امروز مقاومت دیگر منحصرا یک راهبرد امنیتی نیست که در اتاق جنگ به آن پرداخته شود بلکه برعکس راهبردی انسانی و بشر دوستانه است که برای حفظ حیات ملیونها انسان در سرتاسر منطقه و جهان تلاش می کند.

همان طور حمایت مردم مظلوم عراق و سوریه در برابر حملات وحشیانه داعش در چهارچوب محور مقاومت امر انسانی و بشردوستانه بود دقیقا حمایت از مردم مظلوم فلسطین برای تسلط بر سرنوشت خویش نیز دقیقا در همین چهارچوب است.

از این روست که مقام معظم رهبری نتیجه مقاومت را صرفا بدست آمدن شرایطی برای انتخابات آزاد در کشور فلسطین می دانند نه تحمیل اراده جمهوری اسلامی ایران بر آنها. شرایط عادلانه ای که همه ساکنان فلسطینی الاصل اعم از مسلمان ، یهودی و مسیحی بتوانند در آن شرکت کنند و در مورد نظام سیاسی و سرنوشتشان آزادانه تصمیم گیری کنند.