قرارداد جدید نفتی سوریه با ایران و پیامهای مهم آن

سند این خبر که برای اولین بار منتشر می‌شود، مربوط به اظهارات “علی غانم” وزیر نفت دولت سوریه در جلسه اخیر مجلس این کشور می باشد.

غانم در این جلسه تأیید کرده است که دولت سوریه در زمینه اکتشاف نفت از “بلوک شماره ۱۲” در منطقه البوکمال با ایران قرارداد بسته است. وی همچنین اظهار داشته است که تولید نفت سوریه تا پایان سال جاری می‌تواند روزانه به ۹۰ هزار بشکه برسد.
 
اعلام این خبر در این زمان چند پیام سیاسی در ارتباط با سوریه دارد که عبارتند از:
 
۱- روابط ایران و سوریه محکم است و حضور ایران در سوریه نمی‌تواند جزء موارد چانه زنی و مذاکرات کشورهای متحد مقاومت یعنی روسیه شود. اخیرا مقامات آمریکایی از روسیه خواستار خروج ایرانیها از سوریه شد‌ه‌اند.
 
۲- مخاطب دوم پیام سیاسی این قرارداد نفتی اسرائیل است. چرا که آنها باید بدانند حملات متعدد هوایی جنگنده‌های رژیم اسرائیل، سوریه را از اتحاد با ایران و گروههای مقاومت و ایران از حضور در سوریه منصرف نخواهد کرد.
 
۳- مهمترین میادین نفتی در استان دیرالزور در نیمه شمالی این استان قرار دارد که تحت کنترل نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) و در واقع آمریکا است و تحلیلگران رسانه های معارض مدعی اند هزینه اکتشاف و استخراج نفت از این مناطق بسیار سنگین است.

“مرکز مطالعات عمران” معتقد است که اکتشاف نفت در بلوک ۱۲ بی‌فایده ست و از مناطق نفت خیز سوریه محسوب نمی شود. با با این حال بسیار بعید بنظر می‌رسد که کارشناسان ایرانی در تحقیقات خود اشتباه کنند…
 
۴- ایران با این دست از قراردادها در تلاش است تا تاثیر قانون آمریکا تحت عنوان قانون “قیصر” را بی اثر کند.

قانون قیصر در ژانویه ۲۰۱۹ میلادی توسط مجلس سنای آمریکا در بودجه دفاعی سال ۲۰۲۰ این کشور تصویب شده است و به موجب آن وضع تحریم علیه سوریه و حامیانش ممکن می‌شود. این قانون به یاد یکی از اعضای خائن ارتش سوریه به نام قیصر، که به اصطلاح شکنجه‌های بازداشت شدگان در زندان‌های سوریه را افشا کرد “قانون قیصر” نام گرفته‌است.
 
۵- اعلام قرارداد نفتی با ایران “از سوی دولت سوریه” آنهم برای اولین بار، به جهت این است که به قدرتهای خارجی و طرفهای درگیر در سوریه بگوید با وجود فشارهای روسی، روابط خود با ایران را رها نخواهد کرد. چرا که مهمترین و قابل اعتمادترین متحد آنهاست و برخلاف آمریکا، ترکیه و (شاید روسیه) برای ریاست جمهوری آینده سوریه بجای مردم این کشور تصمیم نمی‌گیرد.
 
در گذشته سوریه قراردادهای نفتی و اقتصادی خود نظیر میادین نفتی شمال دمشق را با شرکتهای روسی تنظیم می‌کرد، اما حالا نظر سوریها به ایران متمایل‌تر شده و همانطور که “بشار اسد” و “علی غانم” اشاره کرده بودند، سوریه برای بازسازی و قراردادهای اقتصادی تنها به متحدین خود یعنی ایران و روسیه اتکا می‌کنند. در کنار همین اطمینان و همچنین پایان تحریم تسلیحاتی ایران در ماههای آتی، چشم انداز روشنی برای تقویت توان دفاعی ارتش سوریه در مقابله با حملات اسرائیل دیده می‌شود.