آوارگی فلسطینیان پیامد شکل گیری نخستین هسته‌های صهیونیسم در سال ۱۸۹۷‌، (۱۲۷۶ شمسی) در شهر «بال» سوییس و واگذاری قیمومیت فلسطین به انگلیس و سپس صدور اعلامیه «بالفور» از سوی وزیر امورخارجه وقت انگلیس در سال ۱۹۱۷ میلادی بود و سرانجام سازمان ملل متحد در سال ۱۹۴۷ با قطعنامه ۱۸۱، فلسطین را به دو بخش صهیونیست نشین و عرب نشین تقسیم کرد و یک سال پس از آن صهیونیست‌ها که مهر تایید بر‌اشغالگری خود را نشانه‌ای از پشتیبانی کامل غرب می‌دانستند برای تحقق رویای دیرینه «اسرائیل از نیل تا فرات» فصل تازه‌ای از کشتار و خشونت و‌اشغال را آغاز کردند؛ به گونه‌ای که فقط نزدیک به ۱۶۰ هزار فلسطینی عرب تبار در بخش‌های‌اشغال شده باقی ماندند.

برآورد شده که ارزش دارایی‌هایی که فلسطینی‌ها در سال‌های ۱۹۴۷ و ۱۹۴۸ از دست دادند، معادل ۵۷ میلیارد دلار بر طبق ارزش دلار سال ۱۹۴۸ بوده است. تا به امروز اسرائیل هرگز غرامتی به فلسطینی‌ها به خاطر ضرر و زیان‌هایی که به آنها وارد کرد، نداده است.