از خلیج‌فارس تا دریای کارائیب؛ وقتی آمریکا در حیات خلوتش هم تحقیر می‌شود

محافل تصمیم‌گیرنده در واشنگتن معتقدند که هر نقطه در این دنیا دارای موقعیتی سیاسی، امنیتی، نامی و اقتصادی است و زمانی‌که می‌بیند منافعش در آن سوی دریاها به شکل جدی در معرض تهدید قرار دارد سیاست‌هایش را تغییر می‌دهد و از ابزارها و مزدورانش دست می‎کشد؛ ولی زمانی‌‌که این امر درباره منطقه ممنوعه برای واشنگتن می‌شود محاسبات و پیامدها بسیار متفاوت است.

در ابتدا، سیاست‌هایِ فاقد استراتژی واضح و به‌ویژه تهدیدهای "دونالد ترامپ" رئیس‌جمهوری آمریکا علیه ایران باعث سردرگمی و تخریب وجهه و اعتبار جهانی ایالات متحده شده است. ترامپ بسیار تهدید کرده ولی سپس عقب‌نشینی کرده است و آخرین تهدیدهای او درباره حمله به کشتی‌های ایرانی بوده است.

درست که ترامپ به خود جرات تهدید می‌دهد و برای سرنگون کردن دولت "نیکلاس مادورو" رئیس‌جمهوری ونزوئلا تلاش کرده است ولی توطئه "جان بولتون" مشاور امنیت ملی سابق او به صورت مفتضحانه‌ای شکست خورد و "خوان گوایدو" مهره واشنگتن در کاراکاس مقاومت نکرد و نشان داد که به مهره‌ای سوخته تبدیل شده است.
بین ایران و ونزوئلا پیوندهای مشترکی درخصوص پرونده آمریکا وجود دارد.

• تهران و کاراکاس همواره هدف سیاست‌های خصمانه آمریکا و تحریم‌های همه‌جانبه آن بوده‌اند؛ تحریم‌هایی که زندگی میلیون‌ها نفر در ایران و ونزوئلا را تحت تاثیر قرار داده است.
  
  تئوری سرنگون کردن نظام جمهوری اسلامی ایران و دولت ونزوئلا از دهه‌ها پیش روی میز تصمیم‌گیری در واشنگتن قرار دارد.
  
  ایران و ونزوئلا ثروت‌ها و منابع طبیعی‌ای، از جمله نفت و گاز و طلا و معادنی دارد و همین امر، آنها را هدف طمع‌ورزی‌های آمریکا قرار داده است و این کشور طی سال‌ها پیش برای چپاول این ثروت‌ها تلاش می‌کند.
  
  تهران و کاراکاس جزو معدود کشورهایی هستند که تسلیم خواست و سیاست‌های ایالات متحده نشده‌اند. به معنی دقیق‌تر این دو جزو معدود کشورهایی هستند که قبول نکرده‌اند ثروت‌های‌شان را جز برای ملت‌های خود تقدیم کنند.

مانند بسیاری از پرونده‌ها، ترامپ روش صحیح برای تعامل با پرونده‌های ایران و ونزوئلا را درک نکرده است و شاید از بزرگ‌ترین اشتباهات او این است که فکر می‌کند می‌تواند با تهران و کاراکاس مانند دیگر پایتخت‌های (از جمله عربی) صحبت کند که مطیع تمام‌قد واشنگتن هستند.

ترامپ پیشتر تهدید به حمله به ایران کرد که همین امر باعث خوشحالی همپیمانان منطقه‌ای او شد، ولی او بلافاصله عقب‌نشینی کرد و ایران با ساقط کردن پهپاد "گلوبال هاوک"، بزرگ‌ترین ضربه را به صنایع نظامی آمریکا وارد کرد.

هنگامی که ترامپ تهدید به حمله به نفتکش‌های ایرانی کرد اولین ضربه را با ورود اولین نفتکش به بنادر ونزوئلا دریافت کرد. دولت ترامپ تلاش کرد تهران را با تهدید حمله به نفتکش‌ها، تحریک کند. ولی منظور ما اینجا، آن ضربه‌های بی‌وقفه‌ای است که به واشنگتن در حیات خلوتش وارد می‌شود. کشتی‌های ایران با طی کردن 2700 مایل فقط از مرزهای آمریکا، به مقصد خود رسیدند و امانت را تحویل دادند.

حسین الموسوی