نژادپرستی در آمریکا فرهنگ است!

- به‌عنوان یک سیاه‌پوست که مدتی در مینیاپلیس زندگی می‌کرد، می‌توانم به شما بگویم که این ماجرای قتل «جرج فلوید» داستانی است تکراری که بارها تکرار شده است. شخصا دلیل این اتفاق‌ها را نزاع‌های سیاسی می‌دانم که در جامعه فعلی آمریکا در جریان است.

- سفیدها رشد سیاهان را در عرصه‌های مختلف تهدیدی برای خود تلقی می‌کنند. به همین خاطر می‌کوشند که مانع از ورود سیاهان به دانشگاه‌ها، مشاغل و موقعیت‌های بالا شوند. بخش بزرگی از سفیدپوست‌های آمریکایی، سیاهان را تهدیدی برای پیشرفت خود تلقی کرده و به همین خاطر نمی‌خواهند آنها به جایی برسند. 

- نمونه این رویکرد را می‌توان در نگاه این گروه به فردی چون «باراک اوباما»، رئیس‌جمهوری پیشین آمریکا، دید. این گروه از اوباما و مقامی که یک سیاه‌پوست توانست به آن دست یابد، متنفرند. این سنت آمریکایی و بخشی از فرهنگ ماست!

- به‌عنوان یک سیاه‌پوست تلاش می‌کنم که شب‌ها دیروقت بیرون نباشم. اگر شب‌هنگام و دیروقت بیرون باشم احتمال بسیار وجود دارد که پلیس مرا متوقف کند و از من بپرسد که بیرون چه می‌کنم! منطقا، نخستین واکنش من به این پرسش این خواهد بود که «این چه ارتباطی به شما دارد؟». در نتیجه، این قضیه به تنش و درگیری می‌انجامد.

- در برابر قاضی نیز بنا نیست عدالت نصیب من شود، چراکه او نیز طبعا طرف پلیس سفید را می‌گیرد تا یک متهم سیاه‌پوست را. بنابراین تجربه شخصی من نشان می‌دهد که اصولا سرکوب سیاهان از سوی پلیس امری است همیشگی!

علت بالا بودن نرخ خشونت پلیس آمریکا در قبال سیاه‌پوستان را باید سیاست‌گذاری‌های گروه غالب در آمریکا دانست که اظهارات اخیر «دونالد ترامپ»، رئیس‌جمهوری ایالات متحده، نمایانگر آن است؛ گروهی که قدرت را در دست دارد و معرف طبقه سلطه‌گر آمریکا است.

- معترضان سیاه‌پوست در اعتراض سراسری در برابر این گروه پیروز نمی‌شوند، چون نه قدرت پیروزی را دارند و نه ابزار لازم برای دست یافتن به آن را. ما باید در سطحی اخلاقی و صلح‌جویانه کار خود را پیش ببریم. اکنون شاهد آن هستیم که در تمامی کشورها از ما حمایت می‌شود، از نیوزیلند گرفته تا فرانسه و کانادا و بریتانیا. این نوع از سرکوب برای تمامی اقلیت‌ها قابل درک است و همه از آن متاثر می‌شوند. 

- اظهارات ترامپ درباره تظاهرات و «تبهکار» خواندن معترضان را باید در پس‌زمینه‌ای سیاسی قرائت کرد. این اظهارات برای رضایت و تحریک کسانی عنوان می‌شود که از دولت و سیاست‌های آن حمایت می‌کنند. آشکار است که ترامپ از این امر استفاده سیاسی می‌کند تا برنامه‌های خود را پیش ببرد. این را نیز باید در نظر گرفت که بسیاری از مردم آمریکا با اقدام‌ها و سیاست‌های ترامپ موافق نیستند. نکته‌ای که نباید از یاد برود این است که در نهایت این مردم هستند که تصمیم‌گیرنده نهایی هستند. اصولا سازوکار دموکراسی یعنی همین! این‌که اگر مردم از سازوکاری سیاسی راضی نیستند، با حضور در پای صندوق‌های رای آن را تغییر داده و سیاست‌مدارانی را بر سر کار بیاورند که برنامه‌های مورد نظر آنان را پیش ببرند. 

شکی نیست که تاثیر این حادثه و رویدادهای پس از آن برای رئیس‌جمهوری فعلی منفی خواهد بود.اصولا انتخاب ترامپ به‌عنوان رئیس‌جمهور خود مایه تعجب بود! شمار کثیری از مردم آمریکا آنچنان معتقد بودند که «هیلاری کلینتون»، وزیر خارجه پیشین، در انتخابات پیروز می‌شود که حتی به پای صندوق‌های رای هم نرفتند.