یورش به مقر الحشد الشعبی؛ تضمینی شکست‌ خورده

این اقدام غافلگیر کننده و بی‌پروایانه بلافاصله با واکنش فوری و قاطع نیروهای الحشدالشعبی و ملت عراق همراه شد که به آزادی بازداشت‌شدگان و تحویل آنها به دستگاه امنیتی الحشد انجامید اما پیامدها و پیش‌زمینه‌هایی که به این اقدام منجر شد، ممکن است بر اساس داده‌های ذیل فصل جدیدی از تنش و صف‌بندی‌های سیاسی و امنیتی در عراق را ایجاد کند:

نخست- این اقدام به صورت تصادفی نبوده است بلکه ما حصل تعاملات سیاسی داخلی و خارجی صورت گرفته است که مهم‌ترین آنها، گفت‌وگوی راهبردی آمریکا و عراق است که چند هفته پیش کلید خورد و به موجب آن، دولت عراق به نخست‌وزیری "مصطفی الکاظمی" در ابتدای این گفت‌وگو وعده حفاظت از پایگاه‌ها و زیرساخت‌هایی آمریکایی در عراق را داد.

دوم- عملیات یورش و بازداشت در بحبوحه آماده‌سازی مقدمات سفر مصطفی الکاظمی به واشنگتن انجام شد، از این‌رو برخی چنین اقدامی را به مثابه تضمینی برای این سفر و برای اثبات جدیت در مقابله با گروه‌های مقاومت توصیف می‌کنند که با اشغالگری آمریکا مبارزه می‌کنند.

سوم- خطر بزرگ‌تر این یورش، که قبل از مصطفی الکاظمی هیچ نخست‌وزیر منتخبی جرات انجام آن را نداشت، سوق دادن دو نیروی نظامی، یعنی الحشد الشعبی و یگان مبارزه با تروریسم، به درگیری غیر عمدی است.

چهارم- این اقدام به مثابه نبض‌سنجی الحشد الشعبی درخصوص هدف قرار دادن نیروهایش است، لذا واکنش الحشد به این یورش و بازداشت و نیز استقرار نیروهایش در خیابان‌های پایتخت و ورودش به منطقه الخضرا، که به آزادی بازداشت‌ شدگان و عذرخواهی از آنها منتهی شد که این طرح و توطئه را خنثی کرد و درس سختی به توطئه‌ چینان در اتاق‌های تاریک و نیز مجریان اوامر آمریکا در عراق داد و به عامل بازدارنده‌ای برای عدم تکرار چنین سناریوهایی تبدیل شد.

پنجم- به باور ناظران، اولویت‌های دولت مصطفی الکاظمی در این برهه به جای این‌که آماده‌سازی مقدمات انتخابات زودهنگام و نیز تامین ابتدایی‌ترین ملزومات بیمارستان‌های عراق در شرایط کرونایی باشد، بر حمایت از پایگاه‌ها و نیروهای اشغالگر آمریکایی متمرکز شده است.

ششم- اگر بهانه و دلیل این یورش و بازداشت حمایت از پایگاه‌ها و تاسیسات آمریکایی بود، پس بنابراین حضور نیروهای آمریکایی بعد از تصمیم پارلمان به مثابه اشغالگری است و مقاومت علیه آن، طبق قوانین بین‌المللی، امری مشروع و قانونی است. لذا، اگر واشنگتن و دولت عراق تأکید دارند چنین حملاتی دیگر تکرار نشود آسان‌ترین راه برای دستیابی به این هدف پایان دادن به این اشغالگری و اجرای تصمیم پارلمان عراق است نه حمله و یورش به مبارزان و فتنه‌افروزی درکشور.

با توجه به موارد فوق‌الذکر، عملیات یورش و تحریک الحشد الشعبی و گردان‌های حزب‌الله خطایی استراتژی و دیکته آمریکایی و همچنین تضمینی زودهنگام و شکست‌خورده تلقی می‌شود که برای طراحان و مجریان این عملیات چیزی جز خواری و از بین رفتن اعتماد در میان به ارمغان نیاورده، در حالی‌که الحشد عقلانیت، صلابت و آمادگی‌اش برای رویارویی با این شرایط فوق‌العاده را اثبات کرد.

نويد بهروز