در همین ارتباط، «نوری المالکی» رئیس ائتلاف دولت قانون عراق با صدور بیانیه‌ای توافق میان امارات و رژیم صهیونیستی مبنی بر آشکار کردن عادی سازی روابط را محکوم کرد. وی اعلام کرد که همچنان اقدامات عملی در راستای پروژه کمپ دیوید برای عادی سازی روابط میان رژیم صهیونیستی و برخی دولتهای عربی به سرعت در حال انجام است. مالکی ادامه داد: نظام سیاسی عربی حد و مرزهای ارزشهای عربی و اسلامی را با حرکت در مسیر عادی سازی روابط با صهیونیست‌ها که خون اعراب و مسلمانان را ریخته و سرزمین آنها را غصب کرده اند زیر پا گذاشته است.

توافقنامه صلح میان امارات و رژیم صهیونیستی درحالی امضا شد که دو طرف پیشتر هم روابط تنگاتنگی با یکدیگر داشتند وی افزود: روند همگرایی سیاسی و اقتصادی با صهیونیست‌ها، خیانت در امانت و خیانت به خداوند و مسلمانان به شمار رفته و بی اعتنایی به فداکاری‌ها در مسیر مبارزه با صهیونیست‌ها و تجاوزات آنها محسوب می‌شود. افزون بر این، اتحادیه جهانی علمای مسلمین طی بیانیه‌ای با محکوم کردن توافق عادی سازی روابط میان امارات و رژیم صهیونیستی، آن را خیانت بزرگ توصیف کرد. در این بیانیه آمده است: توافق بن زائد با نتانیاهو به مثابه پاداش بزرگ برای جنایات اشغالگران صهیونیستی در قدس شریف و علیه حقوق فلسطینیان بوده و همچنین اعتراف ضمنی برای الحاق کرانه باختری اشغالی به اسرائیل است.

در خصوص توافقنامه صلح میان امارات و رژیم صهیونیستی باید گفت که در حقیقت این توافقنامه اتفاق ویژه ای در زمینه روابط میان ابوظبی و تل آویو محسوب نمی‌شود، چرا که دو طرف از مدتها پیش ارتباط تنگاتنگی با یکدیگر داشته اند. این بدان معناست که عادی سازی روابط امارات با صهیونیست‌ها از سال‌ها پیش آغاز شده است و اتفاقی که هم اکنون رخ داده، علنی سازیِ این عادی سازی روابط بوده است.

روابط میان اماراتی‌ها و صهیونیست‌ها پیش از امضای توافقنامه صلح و علنی سازی آن، به قدری گسترده بوده که حتی «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی چندین مرتبه به صورت محرمانه به ابوظبی سفر کرده است. در همین ارتباط، روزنامه صهیونیستی «اسرائیل الیوم» اعلام کرده است که پیش از امضای توافقنامه صلح، «نتانیاهو» به همراه شماری از دیگر مقامات صهیونیست ۲ مرتبه به امارات سفر کرده بودند.

از همین روی، پُر واضح است که نمی‌توان از توافقنامه صلح امارات و رژیم صهیونیستی تحت عنوان عادی سازی روابط میان دو طرف یاد کرد، زیرا آنچه که به منصه ظهور رسیده علنی‌سازی و عنصر زمانی در توافق میان امارات و صهیونیسم حائز اهمیت است، زیرا این توافق پس از انفجار بیروت و پیش از انتخابات آمریکا امضا شد آشکار سازی روابط میان دو طرف است. پیشتر هم «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی اذعان کرده بود که روابط پشت پرده این رژیم با شماری از سران کشورهای عربی بسیار فراتر از تصورات است.

نکته دیگری که در خصوص امضای توافقنامه صلح میان امارات و رژیم صهیونیستی حائز اهمیت به نظر می‌رسد، عنصر زمانی آن است. این توافق درست پس از انفجار مهیب بندر بیروت و پیش از انتخابات ریاست جمهوری در ایالات متحده آمریکا به امضا رسید. این مسأله نشان می‌دهد که آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها پس از انفجار مهیب بیروت و معطوف شدن افکار عمومی به سمت آن، شرایط برای امضای توافقنامه صلح را مهیا دیدند.

افزون بر این، امضای توافقنامه صلح اندکی پیش از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا اتفاق افتاد و این بدان معناست که مقامات ابوظبی پاداش رایگانی را به «دونالد ترامپ» رئیس‌جمهور این کشور تقدیم کردند تا وی بتواند در جریان تبلیغات انتخاباتی از حمایت‌های لابی صهیونیسم برخوردار باشد. درست به همین دلیل است که «دونالد ترامپ» تلاش زیادی کرد تا صلح میان امارات و رژیم صهیونیستی که پیشتر نیز وجود داشت، شکل علنی به خود گیرد.

افزون بر آنچه که گفته شد، اماراتی‌ها با اقدام خود پاداش رایگانی را نیز به صهیونیست‌ها تقدیم کردند. امضای توافقنامه صلح موجب شده است تا «بنیامین نتانیاهو» نخست وزیر رژیم صهیونیستی که بدترین روزهای سیاسی خود را سپری می‌کند، ژست پیروزی گرفته و خود را به عنوان پرچمدار تحقق یک دستاورد مهم در عرصه سیاست خارجی معرفی نماید. این درحالی است که سلسله فشارها و اعتراضات داخلی علیه نتانیاهو به ویژه طی هفته‌های اخیر شدت گرفته بود. بدین ترتیب، معادله «صلح در برابر زمین» به «صلح در برابر هیچ» تنزل پیدا کرد.

واکنش‌ها نشان داد که توافق صلح امارات با تل آویو نه تنها در جبهه مقاومت که در اردوگاه سازش نیز از هیچ حمایتی برخوردار نیست توافق امارات با صهیونیست‌ها به قدری ننگ آور بود که نه تنها موجب اعتراض جبهه مقاومت و شخصیت‌های مستقل در کشورهای مختلف منطقه شد بلکه صدای جبهه سازشکار را نیز درآورد. «محمود عباس» رئیس تشکیلات خودگران فلسطین از جمله افرادی بود که توافق مذکور را محکوم کرد. این مسأله نشان می‌دهد که صلح عربی با رژیم صهیونیستی حتی در اردوگاه سازش نیز از هیچ حمایتی برخوردار نیست.

جان کلام آنکه سلسله تحولات اخیر نشان می‌دهد که موج علنی سازی روابط با رژیم صهیونیستی توسط برخی کشورهای جهان عرب ادامه داشته باشد. شواهد و قرائن حاکی از آن هستند که بحرین نیز تصمیم خود برای علنی سازی روابط و امضای توافقنامه صلح با رژیم صهیونیستی را گرفته است. درست به همین دلیل است که سران آل خلیفه بیش از دیگران از صلح ابوظبی با تل آویو سرمست شدند و به پایکوبی برای آن پرداختند.

در همین ارتباط، «حمد بن عیسی آل خلیفه» پادشاه بحرین در تماس تلفنی خود با محمد بن زائد ولیعهد ابوظبی، از توافق میان امارات و رژیم صهیونیستی استقبال کرد. وی مدعی شد که این توافق «یک دستاورد تاریخی در مسیر صلح است که امارات آن را در قبال اسرائیل محقق کرد». پادشاه بحرین در ادامه ادعاهای خود گفت: این توافق در تقویت تلاش‌ها برای تحقق صلح و ایجاد افق‌های ثبات در منطقه سهیم خواهد بود. بر اساس آنچه که گفته شد باید منتظر تداوم موج آشکار سازی روابط دیگر اعراب از جمله آل خلیفه با تل آویو نیز بود.