دولت لبنان میان الحریری و بازی با برگه های سوخته

از چند روز پیش، سعد الحریری نخست وزیر لبنان برگه اخر خود را شاید به امید بازگشت به حیات سیاسی از باب نخست وزیری ارائه کرد، ولی این بار، در شکل ناجی که می گوید می خواهد قیمت لیره را به قیمت قبلی آن بازگرداند و سرمایه گذاری ها را فعال خواهد کرد و تحریم های اعمال شده علیه لبنان از سوی آمریکا را بعد از تشکیل دولت "حسان دیاب"، لغو خواهد کرد.

الحریری که وقتی اعتراض ها یک سال قبل شروع شد، نخست وزیر بود، این بار خواهان بازگشت به عرصه سیاسی لبنان ولی به شکل و با نسخه ای متفاوت شده است، و تلاش دارد تا فرصتی را که بعد از مخالفت با استعفا آن را از دست داد، جبران کند، به ویژه اینکه اکثر احزاب لبنانی پس از استعفای وی، خواهان بازگشت او بودند.

الحریری یک سال منتظر بود تا تصمیم به بازگشت گرفت، اما شاید کمی برای بازگشت دیر شده باشد. طرح فرانسه که وی با تکیه به آن ، تصمیم به بازگشت گرفت، رنگ و لعاب خود را از دست داده است و احزاب هم پیمان که در زمان استعفای الحریری در نوبت آن بودند، دیگر مانند گذشته نیستند و چیزی به نام باشگاه نخست وزیران سابق به وجود آمده است که خود را وارد جزئیات این ترکیب کرده است.

الحریری در تلاشی برای متقاعد کردن گروه های سیاسی لبنان به این مساله که وی برای تصدی سمت نخست وزیری اصلح تر است، صفت دولت متخصصان را انتخاب کرد، اما ماموریت گرفتن تایید از سوی گروه های سیاسی ، کار آسانی نیست، و کافی است به درخواست هایی که برای تظاهرات صورت می گیرد، توجه داشته باشیم که با وجود اعلام الحریری مبنی بر دولت تخصصی، باز هم شاهد دعوت به تظاهرات هستیم.

در صورتیکه الحریری در گرفتن تایید گروه های سیاسی شکست بخورد، وی بار دیگر، بحران را به نقطه صفر خواهد رساند. زیرا نبود چهره ها و شخصیت هایی که مورد قبول لبنانی ها باشند، و نبود نظارت خارجی برای مدیریت مرحله آتی ، باعث بازگشت بحران به نقطه اول باز می شود که این مساله باعث می شود که لبنان با یکی از مراحل حساس و خطرناک خود در تاریخ مواجه شود.

در این جا، در برابر تلاش های طرف های خارجی به ویژه آمریکا درجهت سوق دادن امور در جهت تامین منافع خود و اجرای طرح ها و نقشه های خود در لبنان، لبنان در وضعیت ضعیف تری قرار دارد.

حال لازم است که از انگیزه ای که در پشت پرده از سرگیری درخواست ها برای تظاهرات و اعتراض ها به بهانه گذشت یک سال از شروع اعتراض ها که دولت سابق الحریری را ساقط کرد، سوال کنیم و نیز این سوال را مطرح کنیم که برخی گروه هایی که از تحولات اخیر برای تحقق اهداف خود بهره برداری کردند، چه مواضعی دارند و صحبت اینجا درمورد، سمیر جعجع رئیس حزب نیروهای لبنانی است. سخنی که وقتی از زبان شخصی مانند جعجع شنیده می شود، حکایت از سناریوهایی دارد که سالم نیست.

این سناریوها به طرح های خارجی به ویژه آمریکا ارتباط دارد، از این رو، نزدیک ترین سناریو به واقعیت، ادامه این بحران و باقی ماندن آن به قوت خود است. در نتیجه، تا بعد از انتخابات ریاست جمهوری آمریکا، هیچ راه حل و گشایشی وجود ندارد.

زیرا راه کارهای آمریکا در لبنان، دارای ابعادی فراتر از ابعاد اقتصادی و سیاسی است و آن بعد، هدف قرار دادن مقاومت و در پس آن محور مقاومت و در صدر آن ، ایران است.

در نتیجه، مسیر واضح تر برای رویارویی میان محور مقاومت و محور آمریکا پس از انتخابات مشخص خواهد شد.

در اینجا ، باید اقرار کرد که در هر سناریویی که پس از انتخابات آمریکا ارائه می شود، باید جایگاه حزب الله در عرصه سیاسی لبنان در نظر گرفته شود و نباید لبنانی ها را مجبور کرد که میان حزب الله و مقاومت با لغو تحریم ها وبازگشت دلار به قیمت سابق و گشایش اوضاع در لبنان، یکی را انتخاب کنند.

اگر سعد الحریری، راه بازگشت به نخست وزیری را در پیش گرفته است، باید از کشمکش های سابق دوری کند و برگ های سوخته را به پای میز بازگرداند.
حسین الموسوی