مذاکرات سیاسی لیبی؛ آیا امیدی هست؟

کارشناسان سیاسی معتقدند که تلاش های استفانی ویلیامز، نماینده ویژه دبیر کل سازمان ملل و درایت او باعث توافق اولیه بین طرف های لیبیایی شد.

آنها معتقدند که گفتگوهای لیبی پس از 10 سال جنگ و خونریزی به ثمر رسیده است. همچنین تصریح می کنند که مذاکرات تونس، نخستین مذاکراتی است که همه گروه های لیبیایی در آن شرکت کرده اند؛ به طوری که 75 نفر در این مذاکرات حضور داشتند.

حقوقدانان لیبی معتقدند که برخی طرف ها بر اساس منافع خود، سعی می کنند که مانع پیشرفت مذاکرات شوند. منافع آنها ایجاب می کند که اوضاع کشور به همین صورت باقی بماند. آنها به خود اجازه می دهند که در سرنوشت 6 میلیون لیبیایی دخالت کنند.

روزنامه نگاران و اندیشمندان لیبیایی هم موفقیت این دور از مذاکرات را ناشی از مداخله مستقیم آمریکا می دانند تا حدی که نماینده سازمان ملل را این کشور تعیین کرده است.

آنها معتقدند که آمریکا طوری رفتار می کند که انگار سازمان ملل یکی از ایالت های این کشور است و همه می دانند که استفانی ویلیامز در واقع عامل آمریکاست.

حقوقدانان معتقدند که ملت لیبی از دست طرف های پارلمانی – که از سال 2014 بر این کشور سایه انداخته اند - به تنگ آمده اند. دوره نمایندگی آنها در حالی سپری شده است که نتوانسته اند ذره ای تغییر در کشور ایجاد کنند.

آنها خاطرنشان می کنند که سازمان ملل برای رسیدن به راه حل به طرف های لیبی مهلت داد اما آنها نه تنها به راه حل نرسیدند که لیبی را به وضعیتی شبیه سودان دچار کرده اند.