با روی کار آمدن جو بایدن از حزب دموکرات در آمریکا، یکی از بحث‌هایی که بشدت مورد توجه قرار گرفته، سیاست‌های تحریمی دموکرات‌ها علیه ایران است. تحریم‌های آمریکا در قالب دستورات اجرایی رئیس‌جمهور یا قوانین کنگره علیه ایران اعمال می‌شود. البته در تمام قوانین تحریمی کنگره، نمایندگان کنگره آمریکا این اختیار را به رئیس‌جمهور خود داده‌اند تا تحریم‌ها را با توجه به شرایط متوقف کند.

در واقع اختیار اجرا یا عدم اجرای تحریم‌ها همواره با رؤسای‌جمهور آمریکا بوده است.  همان‌طور که در جدول زیر مشخص است، بیشترین تحریم‌های اعمالی علیه ایران از سوی دموکرات‌ها اعمال شده است و از 39 اقدام تحریمی آمریکا، 23 اقدام آن از سوی دموکرات‌ها انجام شده است. یعنی از کل تحریم‌های اعمالی آمریکا علیه ایران 59 درصد توسط رؤسای‌جمهور دموکرات این کشور اعمال شده است.

از منظر راهبردی نیز رؤسای‌جمهور دموکرات برای نخستین‌ بار راهبردهای تحریمی جدیدی را علیه ایران اجرا کرده‌اند. دموکرات‌ها نخستین‌ بار تحریم‌های اقتصادی را به عنوان راهبرد سیاست خارجی ضد ایران، در دوره جیمی کارتر علیه ایران وضع کرده‌اند. آنها همچنین برای نخستین‌ بار تحریم‌های ثانویه اقتصادی را در دوره کلینتون علیه ایران اعمال کرده‌اند و در دوره اوباما نیز برای نخستین‌ بار راهبرد تحریم‌های ثانویه بانکی نسل دوم با تهدید بانک‌های خارجی به قطع دسترسی آنها به نظام پرداخت دلار در صورت همکاری با ایران را کلید زده‌اند. علاوه بر این، راهبرد کاهش درآمدها و دسترسی ارزی ایران، با تلاش برای کاهش فروش نفت ایران و تحریم نظام بانکی و بانک مرکزی ایران در دوران اوباما کلید خورده است.

این در حالی است که در مقابل از منظر راهبردی دولت‌های جمهوری‌خواه تنها ۲ راهبرد تحریم‌های بانکی نسل اول با قرار دادن برخی بانک‌های ایران در لیست تحریم و همچنین قطع دسترسی غیرمستقیم ایران به نظام پرداخت دلار با لغو گواهی u-turn را در دولت بوش به اجرا درآورده‌اند.  بنابراین همان‌طور که مشخص است، دموکرات‌ها هم از نظر تعداد تحریم و هم از منظر شروع راهبردهای تحریم، گوی سبقت را از جمهوری‌خواهان ربوده‌اند.  

سیدحامد ترابی

اسلام تايمز