کد QR مطلبدریافت لینک صفحه با کد QR

کنفرانس جنوا؛ افغانستان و جهان بر دوراهی

آوا (صدای افغان) , 4 آذر 1399 14:16

اسلام تایمز: پیش بینی می شود که به دلیل شیوع کرونا و عوارض سنگین ناشی از آن برای اقتصاد جهانی، از حجم کمک های بین المللی به افغانستان نیز تا اندازه زیادی کاسته شود و در برابر، دولت افغانستان از سوی کشورهای کمک کننده، مجبور به پذیرش مجموعه ای از شرایط سختگیرانه...


پیش بینی می شود که به دلیل شیوع کرونا و عوارض سنگین ناشی از آن برای اقتصاد جهانی، از حجم کمک های بین المللی به افغانستان نیز تا اندازه زیادی کاسته شود و در برابر، دولت افغانستان از سوی کشورهای کمک کننده، مجبور به پذیرش مجموعه ای از شرایط سختگیرانه ریاضتی درباره سازوکارها و پیش‌شرط‌های دریافت پول، موارد و نحوه مصرف آن، و مهم‌ تر از همه، مبارزه عینی و ملموس با فساد و نیز ایجاد یک مکانیزم شفاف و کآرآمد برای توضیح و گزارش درباره مجاری مصرف این کمک ها شود.
 
قرار است امروز نشستی درباره افغانستان با حضور نمایندگانی از ۷۰ کشور جهان و ۳۰ سازمان بین المللی در شهر جنوا در سویس برگزار شود.
 
در این نشست شرکت کنندگان تعهدات مالی خود را برای چهار سال آینده افغانستان اعلام خواهند کرد.
افغانستان برای تامین بودجه نظامی و غیر نظامی خود به کمک جهانی وابسته است. چندی قبل، حنیف اتمر؛ وزیر خارجه گفته بود که ممکن است تا دوماه آینده تمام کمک‌های نظامی و غیر نظامی جهانی به افغانستان به اتمام برسد.
 
طالبان هم با استقبال از برگزاری این کنفرانس از جامعه جهانی خواسته که با "هماهنگی" این گروه "کمک‌های‌شان را توزیع کنند."
 
پیکا اویستو؛ وزیر امور خارجه فنلند که یکی از سه میزبان این نشست است #کنفرانس_جنوا را فرصت مهمی برای افغانستان و جامعه جهانی خواند و افزود که افغانستان در یک لحظه تاریخی قرار دارد و مشارکتش با جامعه جهانی مهم و حیاتی است.
 
علیرغم امید فراوان کابل به تمدید تعهدات مالی کشورهای جهان به دولت افغانستان، وضعیت در اردوگاه کشورهای کمک کننده اما چندان مطلوب نیست. مسایل زیادی وجود دارد که بر این کنفرانس و چشم انداز کمک های اقتصادی جهان به افغانستان، سایه می اندازد. یکی از مهم ترین مسایل، بحران کرونا است؛ پاندمی مرگباری که افزون بر تلفات انسانی و هزینه های سنگینی که برای سیستم های بهداشت و درمان در سراسر جهان به بار آورده، کمر اقتصاد جهانی را نیز زیر بار رکود و تعطیلی و قرنطینه، خم کرده و کشورهای بسیاری را درگیر پیامدهای طولانی‌مدت یک بحران اقتصادی در حال گسترش ساخته است.
 
پیش بینی می شود که به دلیل شیوع کرونا و عوارض سنگین ناشی از آن برای اقتصاد جهانی، از حجم کمک های بین المللی به افغانستان نیز تا اندازه زیادی کاسته شود و در برابر، دولت افغانستان از سوی کشورهای کمک کننده، مجبور به پذیرش مجموعه ای از شرایط سختگیرانه ریاضتی درباره سازوکارها و پیش‌شرط‌های دریافت پول، موارد و نحوه مصرف آن، و مهم‌ تر از همه، مبارزه عینی و ملموس با فساد و نیز ایجاد یک مکانیزم شفاف و کآرآمد برای توضیح و گزارش درباره مجاری مصرف این کمک ها شود.
 
به همین دلیل، گفته می شود که افغانستان، کشورها و سازمان های شرکت کننده در نشست امروز جنوا در پایان، یک اعلامیه مشترک را هم درباره مسایل مورد اشاره، امضا خواهند کرد؛ اعلامیه ای که با توجه به تجربه های ناموفق پیشین، احتمالا بسیار متفاوت خواهد بود؛ زیرا دولت افغانستان در طول سال های گذشته به هیچیک از شرایط و انتظارات جهان درباره مبارزه مؤثر با فساد، پاسخی قناعت کننده نداده و ناامیدی از این موضوع، بدون شک، یکی دیگر از مواردی است که بر میزان کمک کشورهای خارجی به دولت کابل، تأثیر می گذارد و آن را کاهش خواهد داد.
 
در افغانستان، تنها یک روز پیش از برگزاری نشست جنوا، پنج عضو یک نهاد نوبنیاد برای مبارزه با فساد، در حضور رییس جمهوری، رؤسای هر دو اتاق شورای ملی و چند مقام ارشد دیگر در ارگ ریاست جمهوری، سوگند یاد کردند؛ اقدامی که هم از نظر ناظران و هم از دید مردم افغانستان، به عنوان یک تلاش زننده و نخ‌نما برای فریب جامعه جهانی درباره عزم و اراده دولت برای مبارزه با فساد، به منظور جذب کمک های خارجی تفسیر شد.
 
اما حتی اگر این برداشت ها را بدبینانه و دور از واقعیت هم ارزیابی کنیم، این مهم را نمی توان نادیده گرفت که در گذشته، خود مبارزه با فساد به زمینه ای تازه برای فساد تبدیل شده است؛ بنابراین ایجاد یک کمیسیون پنج نفری با صلاحیت‌های ویژه و گسترده، لزوما اطمینان کافی برای عزم راسخ و راستین دولت به هدف مبارزه بی امان با فساد را فراهم نمی کند؛ بلکه کارکرد این کمیسیون نیاز به زمان بیشتری برای راستی‌آزمایی دارد.
 
واقعیت این است که فساد به اندازه ای به لایه های زیرین و بنیادین دولت داری در افغانستان، نفوذ کرده که حتی تشکیل یک کمیسیون برای مبارزه با آن نیز پیش از آنکه برانگیزنده امید و انتظار مثبت باشد، به ناامیدی و تردید و سوء ظن دامن می زند. مثلا مراسم ادای سوگند پنج عضو کمیسیون نوبنیاد مبارزه با فساد، برای مردم و کاربران افغان شبکه‌های اجتماعی، دستمایه طنز و شوخی شد؛ زیرا به باور آنها این افراد در جمع مفسدان بزرگ، برای مبارزه صادقانه با فساد سوگند خوردند و به این ترتیب، سوگند شان را در همان روز نخست شکستند.
 
افزون بر این، آینده سیاسی ناپایدار نظام جمهوری در افغانستان نیز کمک کنندگان را با تردید رو به رو کرده است. در حال حاضر، برخلاف سال های گذشته، گروه طالبان عملا به عنوان مهم ترین بازیگر سیاسی در افغانستان، نقش آفرینی می کنند. این جایگاهی است که امریکا به مثابه بزرگترین کمک کننده خارجی به دولت افغانستان به طالبان اعطا کرده است. بیانیه طالبان و استقبال آن گروه از کمک های جهانی به افغانستان هم نشان می دهد که آن گروه خود را شریک یا حتی شاید مالک آینده سیاسی افغانستان می داند و به نیابت از «دولت آینده افغانستان» از کمک های جهان، تشکر می کند.
 
با این حساب، شماری از کمک کنندگان که دغدغه نظام جمهوری، ارزش های دموکراتیک، مبارزه با تروریزم و... را دارند و با گروه طالبان و ایدئولوژی طالبانی، زاویه دارند، شاید مایل نباشند به دولتی کمک کنند که در معرض فروپاشی قرار دارد و آینده آن مبهم و نامشخص است.
 
بنابراین، در کنفرانس جنوا، هم دولت افغانستان و هم جامعه جهانی بر یک دوراهی دشوار قرار گرفته اند. دولت اگر از بخش اعظم کمک ها محروم شود، قادر به دفاع برای بقا نخواهد بود. و جهان نیز یا باید به کار با یک دولت فاسد و ناکارآمد و ناکام و غیر قابل ترمیم ادامه دهد و یا منتظر بازگشت طالبان به قدرت با تمام خطرات و چالش های امنیتی آن در ابعاد بین المللی بماند.


 


کد مطلب: 899681

آدرس مطلب :
https://www.islamtimes.org/fa/article/899681/کنفرانس-جنوا-افغانستان-جهان-دوراهی

اسلام تايمز
  https://www.islamtimes.org