سفیران نفوذ رژیم‌صهیونیستی در آفریقا چه کسانی هستند؟

 
لیف لیفایف
لیف لیفایف متولد 30 جولای 1956 در ازبکستان است. در آن دوران ازبکستان بخشی از اتحاد جماهیر شوروی بود. وی در اوایل دهه 70 میلادی به همراه خانواده خود به اسرائیل مهاجرت کرد و در دهه 90 میلادی از طریق بهره‌برداری از معادن آنگولا، کنگو و نامیبیا وارد بازار آفریقا شد. اکنون رژیم‌صهیونیستی به لطف روابط تجاری-سیاسی با بسیاری از کشورهای آفریقایی یکی از بزرگ‌ترین کشورهای صادر کننده الماس در جهان است. در مقابل تل‌آویو نیز تسلیحات مورد نیاز دولت‌های آفریقایی را تامین می‌کند که اغلب برای سرکوب و نقض حقوق مردم محلی مورد استفاده قرار می‌گیرد. لیفایف علاوه بر داشتن روابط مشکوک با برخی رهبران آفریقایی مانند رییس جمهور آنگولا، روابط محکمی با افردی همچون پوتین و ترامپ دارد. منابع فلسطینی در گزارش‌هایی نشان دادند که وی از ثروت خود برای پیشبرد پروژه صهیونیست‌ها در سرزمین فلسطین بخصوص در کرانه باختری و بیت‌المقدس استفاده می‌کند.
 
یارفیدا اوفادیا
هنگامی که نام یارفیدا اوفادیا را در بستر اینترنت جست‌وجو می‌کنیم، اطلاعات یا اخبار زیادی از او پیدا نخواهیم کرد، جزء آنکه وی بنیان‌گذار یک شرکت بین‌المللی خدمات پزشکی است. ظاهرا فعالیت‌های وی صرفا در بخش درمانی می‌باشد و حتی وی عنوان کنسول افتخاری اسرائیل را در گینه استوایی بدست آورده است. اما شاید این فعالیت‌های ظاهرا بی‌خطر وی نوک «کوه یخ» فعالیت‌های اوفادیا است. گزارش‌های از رده خارج شده رژیم‌صهیونیستی در سال 2008 نشان می‌دهد که وی میانجی رهبران آفریقایی و شرکت‌های اسلحه سازی در رژیم‌صهیونیستی است. روزنامه هاآرتص از قرارداد 100 میلیون دلاری میان گینه استوایی و اسرائیل خبر می‌دهد.
 
این بازرگان زن میان شرکت «اسرائیل یشپارد» و «صنایع نظامی اسرائیل» واسطه شده و قراردادی برای خرید کشتی‌های جنگی، ساخت بنادر و تجهیزات نظامی به امضاء رسانده است. در میان انتشار خبر این معاملات اما گزارشاتی از فساد رییس‌جمهور گینه استوایی به دلیل دریافت رشوه‌ای به مبلغ 700 میلیون دلار از طرف اسرائیلی منتشر شد. دیگر نکته جالب توجه درباره تشکیلات اوفادیا می‌توان به درمان مادر باراک اوباما در سال 2013 در بیمارستانی اسرائیلی که بودجه ساخت آن را این بازرگان صهیونیست داده بود، اشاره کرد.
 
دن گرتلر
دن گرتلر در خانواده‌ای که به شکل حرفه‌ای مشغول به تجارت الماس بود، متولد شد. وی با رسیدن به سن 23 سالگی و گذراندن دوره سربازی در ارتش اسرائیل، به جمهوری دموکراتیک کنگو سفر کرد. وی توانست با برقراری روابط مستحکم با با رهبر جدید کنگو بر معادن این کشور سلطه یابد. چندین سازمان حقوق بشری در گزارشاتی نشان دادند که چگونه دن گرتلر با دادن رشوه و ایجاد ارتباط در سطوح بالای قدرت، با قیمتی بسیار کمتر از نرخ بازار امتیازاتی غیرقانونی بدست آورده است. گزارشات مطبوعاتی نیز نشان می‌دهد که زمانی که رییس جمهور کنگو بشدت برای ادامه جنگ داخلی نیاز به اسلحه داشت؛ گرتلر تسلیحات مورد نیاز وی را تامین کرد. در مقابل به گرتلر نیز امتیاز بهره‌برداری از معادن معدنی کنگو همچون الماس، مس، طلا، سنگ آهن و نفت کنگو داده شد. در سال 2015 نشریه فوربس میزان ثروت وی را 1.26 میلیارد دلار تخمین زد.
 

 
بنی اشتاین متز
بنی اشتاین متز یکی از برجسته‌ترین صهونیست‌ها در بخش معادن و مواد معدنی است. ثروت وی نیز به مانند گرتلر از سوی نشریه فوربس بیش از یک میلیارد دلار ارزیابی شده است. او نیز برای بدست آوردن «آهن» جمهوری گینه و سیرالئون اقدام به پرداخت رشوه کرد. این شهروند فرانسوی-اسرائیلی در سال 2019 به اتهام فساد و پرداخت رشوه دستگیر شد.
 
 
اتهام وی پرداخت میلیون‌ها دلار به مقامات گینه بود. دیگر نکته قابل توجه درباره وی را می‌توانیم اقدام برای خرید شرکت معدن آهن BSGR با قیمت بسیار پایین 165 میلیون دلار بدانیم. وی قصد داشت بعدا نیمی از این معدن را به قیمت 2.5 میلیارد دلار به فروش برساند! وی همچنین دارای روابط گسترده‌ای با بسیاری از سیاست مداران آفریقایی همچون آلاسان درامان واتارا رییس جمهور ساحل عاج، موسی دادیس کامارا رییس جمهور گینه، آلفا کاند رییس جمهور گینه می‌باشد. بنی اشتاین همچنین در آنگولا و سیرالئون موفق به دست اندازی بر معادن الماس شده بود.
 
نتیجه گیری
به نظر می‌رسد رژیم صهونیستی نیز مانند چین، هند و ترکیه قصد دارد در غیاب آمریکا، غروب سلطه فرانسه و درگیری شیخ نشین‌های حاشیه خلیج فارس، حوزه نفوذ خود را در قاره آفریقا افزایش دهد. بر همین اساس پروژه بازگشت به آفریقا نتانیاهو دارای ابعاد مختلف سیاسی، نظامی و اقتصادی است. دولت‌های آفریقایی به دنبال فناوری‌های رژیم‌صهیونیستی در حوزه‌های مختلف نظامی و غیرنظامی هستند و در مقابل صهیونیست‌ها نیز به دنبال سلطه بر معادن قاره آفریقا می‌باشند. البته شطررنج رقابت میان قدرت‌های بزرگ منطقه‌ای و بین‌المللی می‌تواند دیر یا زود توازن نفوذ در قاره آفریقا را به ضرر تل‌آویو تغییر دهد.