در اقدامی عجیب و در فاصله کمتر از 10 روز از اعلام آتشبس در غزه، در موزه تمدنهای دبی، نمایشگاه یادبود «هولوکاست» با حضور «ایتان نائیه» سفیر رژیم صهیونیستی افتتاح شد. این نخستین نمایشگاه هولوکاست است که در یک کشور عربی و پس از سازش امارات با رژیم صهیونیستی برگزار میشود. برگزاری چنین نمایشگاهی در شرایط کنونی در کانون توجهات قرار گرفته و از آن به عنوان کنش سیاسی هدفمند محمد بن زاید یاد شده است.
«هولوکاست» اصطلاحی است که صهیونیستها از آن درباره ادعای کشتار 6 میلیون یهودی به دستور «آدولف هیتلر» در دوران جنگ جهانی دوم (۱۹۳۹-۱۹۴۵) به کار میبرند و مدعی هستند که این تعداد از یهودیان (شش میلیون) با هدف نسلکشی در کورههای آتش، سوزانده شدهاند. تردیدکنندگان یا مخالفان این موضوع در غرب تحت فشار و محاکمه قرار میگیرند. حال نکته قابل توجه این است که افتتاح این نمایشگاه دقیقا در شرایطی است که اخیرا رژیم صهیونیستی در جنگ ۱۲ روزه علیه نوار غزه، بیش از ۲۵۰ فلسطینی از جمله ۶۶ کودک، ۳۹ زن و ۱۷ سالخورده را به شهادت رساند و ۱۹۴۸ نفر را نیز زخمی کرد.
وقاحت آلنهیان، بدون مرز و بدون تاریخ
افتتاح نخستین نمایشگاه هولوکاست در میان کشورهای عربی را میتوان تداوم وقاحت امارات تحت رهبری محمد بن زاید دانست که پیشتر آغاز تنشزدایی با رژیم صهیونیستی را به امید کسب حمایت ایالات متحده آمریکای تحت رهبری ترامپ کلید زده بود. در وضعیت جدید نیز که در نتیجه جنگ غزه، حداقل 250 شهروند مسلمان فلسطینی با حملات ددمنشانه رژیم صهیونیستی جان باختهاند، برگزاری نمایشگاه هولوکاست که از سوی صهیونیستها به عنوان نماد مظلومیت و بهانهای برای اشغال فلسطین معرفی میشود، در قالب خودباختگی و خودفروختگی سیاسیون اماراتی قابل خوانش است.
نمایش مظلومیت صهیونیستها، آن هم در قالب یک واقعه اثبات نشده و پرحرف و حدیث و ترجیح دادن آن بر مظلومیت واقعی مستند فلسطین هیچ معنای دیگر نخواهد داشت، مگر خودباختگی افکار و ذهن رهبران اماراتی. حتی نماد بارز این امر را میتوان در جریان اعلام آتشبس اعلامی رژیم صهیونیستی در نوار غزه مشاهده کرد. به گونهای که در آخرین روز تجاوز رژیم صهیونیستی به غزه (روز یازدهم)، دولت امارات نه تنها مشارکت در جلسه مجمع عمومی سازمان ملل برای بررسی تجاوز این رژیم بر غزه را نپذیرفت، بلکه به گفته یک منبع اطلاعاتی اماراتی، بن زاید برای جبران "خسارت" های مالی درگیری با نوار غزه به کمک "رژیم صهیونیستی" شتافت.
محمد بن زاید و دیگر رهبران اماراتی، با بستن چشمان خود بر روی جنایات رژیم صهیونیستی که نماد بارز آن در تحولات جنگ 11 روزه اخیر غزه قابل مشاهده است، برای دفاع از روند عادیسازی که در یک سال گذشته در پیشگرفتهاند، از یک سو، به آرمانهای فلسطین و کشورهای اسلامی پشت کردهاند و از سوی دیگر، به جامعه جهانی این مساله را گوشزد کردهاند که در مسیر ضدیت با آرمان فلسطینی و خدمت به رژیم صهیونیستی، هیچ حد و مرزی را برای خود به رسمیت نمیشناسند و تحت هر شرایطی حاضر به تداوم حمایت و همکاری با تلآویو هستند. به عبارت دیگر، نمایش مضخک آلنهیان در برگزاری نمایشگاه هولوکاست، بعد از جنگ اخیر غزه در قالب نوعی امضاء بدون تاریخ به صهیونیستها است که بر اساس اراده و میل تلآویو تحت هر شرایطی تاریخ و اعتبار آن قابل تمدید خواهد بود.
جنگ غزه و چرخش بنیادین در افکار عمومی جوامع اسلامی
در بُعد سیاسی نیز توجه به این مساله ضروری است جنگ اخیر غزه که با شکست بزرگ صهیونیستها همراه بود، رخدادی است که میتوان از آن به عنوان یک نقطه عطف در صحنه معادلات سیاسی منطقه خاورمیانه یاد کرد. چنگ 11 روزه غزه، همچون پُتکی بود که تمامی برنامهریزیها پیرامون تقویت و تداوم روند عادسازی جهان عرب با رژیم صهیونیستی را در هم کوبید. بعد از این رخداد، شهروندان جوامع اسلامی نه تنها هر گونه روند عادیسازی را بر نمیتابند، بلکه آن را در مقام خیانت به خون شهدای فلسطینی جنگ اخیر ارزیابی میکنند. در مجموع، متعاقب جنگ 11 روزه اخیر غزه میتوان اظهار داشت که هر آنچه سیاسیون برخی رژیمهای عربی و صهیونیستها پیرامون آشتی عربی –عبری رشته بودند، پنبه شد لذا میتوان روند کنونی در معادلات سیاسی منطقه را همچون سقوطی بزرگ برای جامیان تنشزدایی مورد ارزیابی قرار داد.
در چنین شرایطی تصمیم امارات برای برگزاری نمایشگاه یادبود «هولوکاست» در موزه تمدنهای دبی، بیشتر در قالب یک واکنش منفعلانه و نه کنش تأثیرگذار قابل ارزیابی است. بدین معنا که موج غالب شده بر افکار عمومی در جامعه عربی و جامعه جهانی، بعد از حوادث غزه هر گونه نزدیکی با رژیم صهیونیستی و سازش با این این رژیم را امر تقبیح شده بازنمایی میکنند. اکنون امارات در واکنشی منفعلانه و از روی استیصال با خوش خدمتی مجدد به صهیونیستها و به راه انداختن یک نمایش مضحک در پی خرید آبرو و حیثیت برای دفاع از تداوم روند عادیسازی مناسبات میان ابوظبی و تلآویو است. اما واقعیت امر این است که چنین نمایشی نه تنها منجر به کسب پرستیژ سیاسی برای محمد بن زاید و و دیگر مقامات این کشور نخواهد شد، بلکه رسوایی آنها را بیش از بیش برای همگان عیان خواهد ساخت.