۰
سه شنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۰ ساعت ۱۲:۲۵

عقلانیت اخلاقی جمهوری اسلامی و توحش سودمحور دموکراسی غربی؛ کدام پیروز بحران های جدید است؟

عقلانیت اخلاقی جمهوری اسلامی و توحش سودمحور دموکراسی غربی؛ کدام پیروز بحران های جدید است؟
جمهوری اسلامی، تنها یک واژه در جهان سیاسی برای معرفی کامل ایران نیست؛ بلکه شروع یک جهان بینی، سیاست داخلی و خارجی جدید در قاموس نظام های سیاسی جهان است که 41 سال پیش در چنین روزی بیش از 98 درصد مردم ایران با رای خود آن را برگزیدند.

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، با نظر امام خمینی(ره) مردم ایران در روزهای ۱۰ و ۱۱ فروردین ۱۳۵۸ در سراسر ایرانپای صندوق رای یک همه پرسی رفتند و در یک انتخاب تکرارنشدنی ۹۸٫۲ واجدان شرکت با دادن رأی «آری»، با برقراری نظام جمهوری اسلامی ایران موافقت کردند، از آن تاریخ، روز ۱۲ فروردین که نتایج این همه پرسی عمومی اعلام شد این روز با عنوان روز جمهوری اسلامی در تاریخ و تقویم ایران ثبت شد.

از آن روز این نظام اسلامی که نه مانند برخی از کشورهای دنیا در بلوک غرب به ریاست آمریکا و نه در بلوک شرق به ریاست شوروی سابق قرار داشت به عنوان نظامی مستقل پایه ریزی شد؛ نظامی که حتی به سیاق کشورهایی مانند پاکستان تنها نام جمهوری اسلامی را یدک نمی کشید و سعی کرد در تمام بخش های خود مبتنی بر دین و انتخاب حداکثری افراد جامعه حرکت کند و همین انتخاب موجب شد، بحران های متعددی را پشت سر بگذارد، بحران هایی که ریزش ها و رویش هایی به دنبال خود داشت و در تمام این سال ها بحران ها را به خوبی مدیریت و در مسیر پیشرفتی که خود آن را ترسیم کرده بود قرار گرفت.

در تاریخ جمهوری اسلامی از بحران حمله نظامی و تحریم های بین المللی به چشم می خورد که وجه مشترک همه آن ها محوریت آمریکا در بحران آفرینی و حمایت مردمی از نظام خود برای عبور از این بحران ها بوده است.

غرب در طول این سال ها همواره تلاش کرد ایران را به عنوان یک کشور ضددموکراسی، ضدحقوق بشر، محور شرارت و عامل برهم زدن نظم جهانی به جهانیان معرفی کند، تلاش هایی که مرور زمان خط بطلانی بر روی همه آن ها کشید.

حمایت های غرب از دیکتاتورهای منطقه به ویژه آل سعود خط بطلانی بر ادعای نبود مردم سالاری در ایران بود که هر سال یک انتخابات و حضور حداکثری مردم آن را باطل می کرد.

مضحک بودن ادعای اقدامات ضدحقوق بشری زمانی در ایران بارها با خشونت های آمریکایی ها علیه دیگر ملت ها، ایجاد بازداتشگاه های مخوف همانند گوانتانامون و ابوغریب و خشونت علیه سیاهپوستان و بومی های آمریکا بارها برای افکار عمومی ثابت شد و نقش فعال ایران در رهایی دنیا از خطری به نام داعش که به گفته خود رئیس جمهور آمریکا خروجی سازمان های جاسوسی این کشوراست و خروج آمریکا از معاهده محیط زیستی پاریسف خطرناک بودن ایران یا آمریکا برای جهان را به اثبات رساند.

غرب سال ها به دنبال شکست مردم سالاری دینی به عنوان تنها دشمن دموکراسی غربی بود و آنچه برداشت کرد، زوال دموکراسی غربی در دنیا است. زوالی که این روزها نه از زبان رهبران جمهوری اسلامی، بلکه از زبان خود غربی ها از جمله وزیر دفاع سابق آمریکا هم به گوش می رسد.

جیمز متیس، وزیر دفاع سابق آمریکا در گفتگو اختصاصی با کریستین امان پور، خبرنگار سرشناس سی ان ان در شهریورماه سال گذشته اعلام کرد دموکراسی‌های غربی با خطر زوال و نابودی روبرو هستند.

متیس معتقد است دموکراسی غربی در حال حاضر هم در سطح رهبری و هم در سطح راهبردی با خطر روبروست، زیرا ما شفافیت لازم درباره آنچه که برایش به پا می‌خیزیم، نداریم. مساله هم فقط مربوط به آمریکا و یک دولت خاص نمی‌شود، مساله آمریکا و انگلیس نیز مطرح نیست بلکه مساله دموکراسی غربی است که مرا نگران کرده است.

زوالی که امروز با شروع بحران کرونا سرعت گرفته است؛ بحرانی که برخلاف بحران آنفلوآنزای اسپانیایی محصول یک بحران دیگر همانند جنگ جهانی اول نیست و خود شروع کننده بحرانی برای مفاهیم دموکراسی، لیبرالیسم و حقوق بشر قبلی ست.

این بحران کشورهای دنیا برخلاف قبل از دو قطبی دموکراسی و ضددموکراسی خارج کرد و تقسیم بندی جدیدی پیش روی جهانیان قرار داد؛ از یک سو ملت هایی برای رهایی از این بحران جهانی شیوه همدلی و کمک به خود و حتی دیگر ملت ها را در پیش گرفتند و دولت هایی که به کمک یکدیگر آمدند و شکست این بحران به کمک یکدیگر را به نمایش گذاشتند و از سوی دیگر بربریت مدرن در مقابل چشم جهانیان رقم خورد و فروشگاه هایی غارت شدند و کشورهایی از همسایگان خود دزدی کردند و کالایی مورد نیاز مردم را این بار در گردنه های هوایی غارت کردند و حتی کشورهایی به فکر بهره برداری سیاسی و نظامی از این بحران افتادند و سیاست های خود را برای حمله های بیولوژیک به نسل های حاضر در کشورهای مخالف خود تنظیم کردند.

این بحران تقسیم بندی جدیدی برای جهانیان به نمایش گذاشت و در دوران پساکرونا دیگر کشورها را در دو طیف اخلاق مدار عقلانی و ضداخلاق سودمحور باید دید. سیاستی که سال هاست جمهوری اسلامی ایران پیشتاز آن بوده است و امروز به گفتمانی جهانی تبدیل شده است؛ گفتمانی که این روزها طرفداران جدیدی هم در دنیا پیدا کرده است؛ از کوبایی که روزی زیر تحریم هایی آمریکایی کمر خم کرده بود تا چین که پس از شکست ویروس کرونا در استان ووهان به کمک دیگر کشورها رفته است از طرفی اتحادیه اروپا که مرزهای آن روزی تنها یک نقطه چین بودند با شیوع بحران و افزایش تنش ها، با چالش آتش زدن پرچم های اتحادیه توسط شهروندان خود مواجه شده اند.

شاید جنگ تمدن ها پس از پایان بحران کرونا وارد فاز جدیدی شود و تمدن ایرانی اسلامی که به اعتقاد هانتینگتون آخرین تمدن باقی مانده در جهان در مقابل تمدن غرب است با طرح عقلانیت-اخلاقیات در دنیا، رو ریل هجوم در برابر تمدن غرب پس از سال ها مقاومت قرار گیرد و گام دوم انقلاب، گامی برای جهانی سازی جمهوری های اخلاق مدار به رهبری جمهوری اسلامی ایران باشد.

آرمان حسینی
کد مطلب : ۹۳۶۹۳۶
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما

منتخب
پیشنهاد ما