عبد الباری عطوان، سردبیر روزنامه اینترنتی رأی الیوم نوشت: اسرائیل این روز‌ها در وحشت و بی توازنی بی سابقه‌ای به سرمی برد. تل آویو اکنون با روش‌های عملی پیشرفته‌ای از جنگ سخت روانی جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) روبرو است؛ به طوری که حماس جنگ روانی را در تکمیل پیروزی بزرگ موشکی خود در جنگ اخیر غزه به راه انداخته است. اسرائیل به تدریج و به شکل روزافزون در حال از دست دادن تسلط بر شهر اشغالی قدس و به خصوص بخش شرقی آن است.

او گفت: وقتی که پلیس رژیم صهیونیستی راهپیمایی تحریک آمیز سالیانه پرچم را لغو کرد و به برگزارکنندگان آن گفت اجازه نخواهد داد روز پنجشنبه در شهر قدس از منطقه باب العامود عبور و تا دیوار ندبه راهپیمایی برگزار کنند، مشخص است که کابینه و بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم اشغالگر شخصا در برابر تهدید‌های یحیی السنوار، فرمانده جنبش حماس در نوار غزه و دوستانش در اتاق فرماندهی مشترک گروه‌های مقاومت تسلیم شده اند؛ تهدید‌هایی مبنی بر اینکه در صورت وقوع هر نوع یورش یا تجاوزگری در شهر اشغالی قدس، محله‌ها و اطراف آن، موشک‌ها بار دیگر و به شکل گسترده‌تر «شهر‌های اسرائیل» را هدف قرار خواهند داد.

عطوان افزود: شادی اسرائیلی‌ها از تبدیل قدس به پایتخت یکپارچه خود و انتقال سفارت آمریکا به آن به عنوان هدیه دونالد ترامپ، رئیس جمهور سابق آمریکا، به سرعت و پس از گذشت شش ماه از شکست او در انتخابات و خروجش از کاخ سفید، از بین رفت. از زمان اشغال قدس در ژوئن ۱۹۶۷، فلسطینیان تعیین کننده اوضاع این شهر هستند و شاید این، صرفا آغازی برای مرحله جدید باشد.

صهیونیست‌ها دو روز پیش با برنامه منحصر به فرد شبکه تلویزیونی الجزیره درباره شبکه تونل‌های جنبش حماس و نیرو‌های آن در زیر زمین مواجه شدند که برخی از این تونل‌ها به شهر‌های شهرک نشینان در عمق خاک فلسطین اشغالی در منطقه اطراف نوار غزه کشیده می‌شود. از دیگر مسائل قابل توجه، انتشار صدا و تصویر سربازان صهیونیست بود که از کابینه اسرائیل نجات زندگی خود را گدایی می‌کنند.

او گفت: این فصل جدیدِ جنگ روانی نشان می‌دهد رژیم اشغالگر که با حمایت امپراتوری‌های عظیم رسانه‌ای و مراکز پژوهشی بسیار پیشرفته، در این زمینه تجارب بالایی داشت، در این جنگ برای نخستین بار از هفتاد سال پیش و آغاز درگیری ها، در برابر نیرو‌های مقاومت فلسطین شکست خورد. رسانه ها، تصویر و تسلط بر شبکه‌های اجتماعی مهم‌ترین سلاح این جنگ در برهه کنونی است.

سردبیر رأی الیوم گفت: هیچ کس نمی‌تواند اتفاق‌های غافلگیرکننده احتمالی هفت روز آینده و پیش از رأِی اعتماد به کابینه «غیر اصیل» را پیش بینی کند؛ کابینه‌ای که برای سرنگونی نتانیاهو شکل گرفت. برخی نگرانی‌ها وجود دارد که نتانیاهو با هدف سنگ اندازی در برابر این اقدام و برای جلوگیری از زندانی شدن، برای انجام عملیات خرابکارانه در خارج یا داخل تلاش کند. اقدام خارجی ممکن است ایجاد جنگ با حزب الله باشد و در عرصه داخلی ممکن است مانند متحد و شاگردش دونالد ترامپ، طرفداران راستگرا و افراط گرای خود را به یورش به کنست تحریک کند یا شاید اقداماتی فراتر از این کار‌ها انجام دهد و نفتالی بنت و یائیر لاپید دو رقیب سرسخت خود و برخی از نمایندگان آن‌ها در پارلمان را ترور کند. علت تشدید محافظت از بنت و لاپید در روز‌های کنونی همین است.

حزب راستگرا و تندروی اسرائیلی که سال ۱۹۹۵ اسحاق رابین نخست وزیر اسبق رژیم صهیونیستی را در تل آویو برای جلوگیری از اجرای پیمان اسلو ترور کرد، با توجه به دودستگی شهرک نشینان یهود بر پایه مسائل نژادی یعنی غربی‌ها و شرقی ها، در تکرار این صحنه با ترور بنت و لاپید شک و تردید نخواهد کرد تا ازین طریق، مانع از تشکیل کابینه و سرنگونی نتانیاهو شود.

اما این بار فلسطینیان یکپارچه هستند و انگشت آن‌ها روی ماشه قرار گرفته است و موشک‌ها آماده شلیک هستند. جنبش فتح، حزب تشکیلات خودگردان برای مقابله با هر نوع یورش صهیونیست‌ها به شهر قدس، اعلام بسیج عمومی کرد. شاخه‌های نظامی محور مقاومت در جنوب لبنان و یمن نیز از پایبندی به ورود به جنگ در دفاع از قدس اشغالی، مقدسات مسیحی و اسلامی آن در هر نوع رویارویی آینده خبر دادند.

عطوان در پایان نوشت: در آخرین دیدارم با یاسر عرفات در تونس، او از من خواست خارج از دفتر قدم بزنیم و شاید می‌خواست از دستگاه‌های شنود، دور شویم. او آن زمان به من گفت «عباری می‌دانم که مخالف پیمان‌های اسلو هستی و بر این باوری که این پیمان، به منزله دام اسرائیل برای مقاومت و خلع سلاح آن است. نگرانی هایت را درک می‌کنم؛ اما تاکید می‌کنم که ما برای متحد شدن و احیای مقاومت از خاک خود، جدا شدن از دولت‌های عربی و صدقه‌های خوارکننده آن‌ها و تکیه کامل بر خود به این سمت پیش می‌رویم. شاهد آزادی سرتاسر فلسطین خواهی بود. این اتفاق در زمان من روی نخواهد داد؛ بلکه در زمان تو اتفاق خواهد افتاد. شاهد خواهی بود که یهودیان به کشور‌هایی فرار می‌کنند که از آنجا آمده اند. تا وقتی که زنده ام، این موضوع را از زبان من نقل مکن؛ اما پس از مرگم، برای نقل آن از زبان من آزاد هستی.»