موج چپ به پرو رسید

کاستیو یک معلم مدرسه و سیاستمداری تازه‌کار است که با وعده‌هایی نظیر بازنویسی قانون اساسی و توزیع مجدد ثروت معدنی پرو توانسته حمایت مردمی را جلب کند و نخبگان تجاری و سیاسی سنتی این کشور را به چالش بکشد. او که به عنوان نماینده بومیان آند از حزب سوسیالیست نوپای «پروی آزاد» پا به عرصه انتخابات گذاشت، شباهت زیادی به اوو مورالس، رهبر چپگرای بولیوی دارد. او و کیکو فوجیموری، نامزد محافظه‌کاران و دختر رئیس‌جمهور شبه‌دیکتاتور پیشین این کشور از میان 18 نامزد انتخابات ریاستی- پارلمانی پرو به دور دوم راه یافتند. در دور دوم کاستیو برتری‌ای کوچک اما بسیار مهم معادل حدود ۶۳۰۰۰ رای بر رقیب محافظه‌کارش دارد. 
 

کاستیو پنجشنبه از بالکن ساختمانی در شهر لیما به حامیانش گفت که مردم بیدار شده‌اند و اینگونه به طور غیررسمی اعلام پیروزی کرد. بلافاصله سیل تبریک رهبران چپگرای آمریکای جنوبی به لیما سرازیر شد. آلفردو فرناندس، رئیس‌جمهور آرژانتین نخستین رهبر جهان بود که به کاستیو پیروزی در انتخابات را تبریک گفت و برای اتحاد نیروها به نفع آمریکای لاتین ابراز تمایل کرد. 
 

دولت موقت فعلی پرو به این حرکت آرژانتین اعتراض کرد. اوو مورالس، رئیس‌جمهور سابق بولیوی و متحد سیاسی رئیس‌جمهور فعلی این کشور نیز پیروزی کاستیو را تبریک گفت و او را همراه در مبارزه و برادر روحی خواند. 
 

لوئیز ایناسیو لولا داسیلوا، رئیس‌جمهور سابق چپگرای برزیل از دیگر تبریک‌گویان است. 
 

در مقابل خانم فوجیموری با مشکلات قضایی خود ناشی از پرونده‌های فساد خود و حزبش دست و پنجه نرم می‌کند و به همین دلیل ادعای او برای لغو حدود ۵۰۰ هزار رای مشکوک چندان مشروع به نظر نمی‌رسد، حال آنکه حزب کاستیو موسوم به «پرو لیبره» نیز ادعاهایی دال بر فعالیت‌های مشکوک انتخاباتی دولت مستقر دارد.  این در حالی است که انتخاب کاستیو می‌تواند باعث به آرامش رسیدن فضای سیاسی ملتهب کشور بحران‌زده بر اثر شیوع کرونا باشد که طی سال گذشته میلادی بر اثر رسوایی‌های سیاسی و اعتراضات مردمی در عرض یک هفته ۳ رئیس‌جمهور را به خود دید. بدین ترتیب دولت پرو به پنجمین کشور چپگرا و ضدآمریکایی در آمریکای جنوبی تبدیل شده است، آن هم در حالی که شیلی و برزیل دولت‌های راستگرایی ناکام دارند که بعید است بتوانند در مقابل موج جدید چپ مقاومت کنند.