کشتار کابل؛ آخرین جنایت تروریزم امریکایی؟

 

حمله انتحاری و تیراندازی‌های مرگبار در میدان هوایی کابل ده ها نفر از شهروندان بی گناه افغانستان به ویژه شماری از نخبگان و تحصیل‌کردگان کشور را به کام مرگ فرستاد و شهید کرد. افزون بر این صدها نفر دیگر نیز زخمی یا ناپدید هستند.

در میان شهدا و جان باختگان شماری از چهره های شاخص فرهنگی و اجتماعی از جمله علیرضا و مجتبی احمدی از خبرنگاران خبره افغانستان نیز شامل اند؛ جوانان مستعد، پرتلاش و آینده داری که هرکدام با سال ها زحمت و سرمایه‌گذاری و تلاش و مشقت خانواده‌های شان در کشور جنگ زده افغانستان تحصیل کرده و به اینجا رسیده بودند.

این جنایت هولناک در شرایطی رخ داد که امریکا دو روز قبل از وقوع آن هشدار داده بود. ساعاتی پیش از حمله نیز انگلیس دیگر متحد امریکا در اشغال افغانستان از قریب الوقوع بودن رویداد سخن گفته و شهروندانش را از نزدیک شدن به میدان هوایی کابل برحذر داشته بود.

به باور بسیاری از منتقدان، این هشدارها صرفاً ناشی از سیطره اطلاعاتی و هژمونی امنیتی قدرت‌های جهانخوار غربی نبوده و آنان از حامیان اصلی حلقه تروریستی مدعی این جنایت محسوب می شوند و بدون شک از وقوع حمله خبر داشته و چه بسا آن را برنامه ریزی کرده اند.

از این منظر امریکا و متحد دیگرش انگلیس از متهمان ردیف اول جنایت هولناک میدان هوایی کابل و عامل مرگ ده‌ها نفر از مردم بی گناه افغانستان محسوب می شوند.

شماری از آگاهان حتی درباره ادعای مقام‌های امریکایی مبنی بر کشته شدن ۱۳ نظامی آن کشور در حمله میدان هوایی کابل، تردیدهای جدی را مطرح کرده و نسبت به واقعی بودن این ادعا ابراز شک کرده اند.

به باور آنان امریکا با طرح این ادعا در صدد آن است تا خود را به مثابه عامل اصلی این فاجعه و دست نیرومند پشت پرده آن تبرئه کند.

با این وجود، حتی اگر هیچ نشانه ‌ای مبنی بر سازماندهی شده بودن این حمله از سوی سرویس های جاسوسی غربی به ویژه امریکا وجود نداشته باشد، وقوع این حمله در منطقه کوچکی که از سوی هزاران نظامی امریکا و انگلیس و ترکیه و دیگر متحدان آنها اداره می ‌شد بحث برانگیز است و امریکا و متحدانش نمی‌توانند از زیر بار مسئولیت این فاجعه خونین شانه خالی کنند.

در عین حال، کشتار فاجعه بار میدان هوایی کابل پیامی جدی برای طالبان است تا به جنایت های ناشی از حضور اشغالگرانه امریکا در افغانستان پایان دهد و هیچ بستر، محمل و بهانه‌ای برای تلف شدن صدها نفر از مردم بی دفاع و مظلوم افغانستان در بازی های کثیف استخباراتی که امریکا در آن دست دارد وجود نداشته باشد.

طالبان باید امریکا را به عنوان اصلی ترین عامل وقوع این رویداد تحت فشار بگذارد تا هرچه سریع‌تر به بحرانی که در میدان هوایی کابل ایجاد کرد و بحران های بزرگ دیگری که در ۲۰ سال اشغال افغانستان به وجود آورد و هنوز تبعات ویرانگر آن از مردم بی‌پناه افغانستان قربانی می گیرد پایان دهد و بیش از این کشور ما را به زمینه اشغالگری ها و سلطه طلبی ها و اعمال سیاست های امپریالیستی خویش در ابعاد منطقه‌ای و جهانی تبدیل نکند.

طالبان در عین حال باید با تمامی اقمار و ایادی تروریستی امریکا در افغانستان مبارزه کنند و اجازه ندهند که کشور ما زیر نام داعش و دیگر نسخه های تروریزم تکفیری که از سوی امریکا تامین و حمایت می شوند ناامن و بی ثبات گردد و شهروندان بی دفاع کشور بی‌رحمانه قربانی جولان های مرگبار تروریست‌های خون آشام دست پرورده امریکا قرار بگیرند.

گروه تکفیری داعش نه به لحاظ فرهنگی، اجتماعی و ایدئولوژیک در جامعه افغانستان جایی دارد و نه نیروهای مزدور آن که از کشورهای منطقه و فرامنطقه توسط عمال استکبار جهانی به کشور ما منتقل شده اند ریشه ای در این آب و خاک دارند.

با این حساب، گروه طالبان پس از انفجار خونین میدان هوایی کابل با دو جریان باید تسویه حساب کند: یکی امریکا و دیگری داعش.

در صورتی که رهبران طالبان نخواهند یا نتوانند در برابر این دو نیروی اهریمنی که یکی در ۲۰ سال گذشته ده ها هزار نفر از مردم افغانستان را به خاک و خون کشانده و دیگری برنامه دارد تا طی سال‌های بعدی این پروژه را ادامه دهد بدون تردید نه ‌تنها ناامنی و جنگ و خشونت از افغانستان ریشه‌کن نخواهد شد؛ بلکه در آینده باید منتظر فجایع مشابه میدان هوایی کابل در ابعاد گسترده‌تر بود و این امر یقینا چشم انداز حاکمیت پایدار طالبان در افغانستان را نیز تهدید خواهد کرد.

به همین دلیل انتظار می رود که طالبان در برابر عوامل و دست های روی صحنه  و پشت پرده کشتار مهیب میدان هوایی کابل واکنشی سخت و قاطعانه نشان دهند و از هر گونه منفعت اندیشی و مصلحت گرایی به ویژه در برابر نیروی اهریمنی امریکا و تروریزم امریکایی داعش پرهیز کنند. این تنها ابزار مناسب برای دفاع از امنیت ملی، استقلال و ثبات پایدار افغانستان می باشد.