چند نکته درباره نتایج شوکه‌کننده انتخابات عراق

در خصوص علت پیروزی مقتدی صدر چند نکته را می توان اشاره کرد.

 مقتدی نان شجاعت، شهامت پدرش در راه ایستادگی مقابل صدام را می خورد که پس از شهادت ایشان، طرفدارانش به مقتدی روی آوردند.

مقتدی نیز فردی نه چندان با سواد است اما کارهای تبلیغاتی و شانتاژ را بسیار خوب بلد بوده و می تواند به راحتی روی موج افکار عمومی عراق سوار شود.

وی اخیرا هم اعلام کرد به زودی به شهادت می رسد و پایان عمرش فرا رسیده و همین اعلان وی طرفدارانش را به شدت تهییج کرد تا آنجایی که بسیاری او را حسین زمانه نامیدند.

مقتدی از عوامل اصلی روی کار آوردن و نخست وزیری مصطفی الکاظمی بود اما بعدا در چرخشی عجیب اعلام کرد مسئولان فعلی فاسدند و در انتخابات شرکت نمی کند ولی دوباره نظرش را تغییر داد و لیستی بلندبالا را به عنوان نامزد پارلمان معرفی نمود.

مشارکت در انتخابات عراق کاملا پایین بود حتی بسیاری معتقدند میزان حضور در پای صندوق های رای کمتر از آمار اعلام شده رسمی است.

بی شک در شرایطی که حضور عمومی در انتخابات پایین باشد، ائتلافی که از انسجام بیشتری برخوردار است می تواند موفقیت را کسب کند و جریان صدر نیز پیوستگی بالایی برای اردوکشی های خیابانی و تبلیغات میدانی را دارا بود.

 به نظر می رسد مقتدی با توجه به کسب ۷۳ کرسی و ائتلاف با امتداد(تشرینی ها)، تقدم (حلبوسی)، حزب دموکرات  و برخی از مستقل ها و ... بتواند دولتی صدری را تشکیل دهد.

 دولت قانون کرسی های نسبتا زیادی را کسب کرده اما سایر گروههای همفکر با آن در انتخابات  عملکرد ضعیفی داشتند و با این شرایط قدرت گیری نوری مالکی بسیار بعید به نظر می رسد.

بدون تعارف باید گفت موفقیت جریان صدر تا این سطح در انتخابات برای اکثر تحلیلگران شوک آور و باور نکردنی بود و باید دید مقتدی که هر روز رنگ عوض می کند اینبار با دولت آتی که مسئولیت عملکرد آن مستقیما با شخص اوست چگونه رفتار خواهد کرد.