صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) به مناسبت روز جهانی کودک، هشدار داده‌است که ۱۴ میلیون کودک افغانستان با خطر گرسنگی مواجه اند که از این میان، ممکن است یک میلیون نفر آن‌ها جان دهند.

روز شنبه (20 نوامبر) مصادف با روز جهانی کودک است.

یونیسف هرسال این روز را در افغانستان تجلیل می‌کرد، امسال اما اعلام کرده که به دلیل گرسنگی ۱۴ میلیون کودک، برنامه‌ای برای تجلیل این روز ندارد.

این نهاد گفته‌است که برای کمک به کودکان افغان تلاش می‌‌کند؛ اما با فرارسیدن زمستان، فاجعه‌ای در راه است که یونیسف توان جلوگیری از آن را ندارد.

به گفته یونیسف، برای کمک‌رسانی به نیازمندان در افغانستان ۱۹۲ میلیون دلار کمک نیاز است

این در حالی است که با تسلط طالبان، فقر و گرسنگی گسترش یافته‌ و نهادهای بین‌المللی بارها در مورد بروز فاجعه انسانی هشدار داده‌اند.

روز جهانی کودک و گزارش های تکان دهنده ای که درباره وضعیت کودکان افغانستان منتشر می‌شود بهانه‌ای است برای توجه جامعه جهانی به فاجعه قریب الوقوع انسانی که انتظار می رود یکی از بزرگترین طیف هایی که قربانی آن خواهد شد، کودکان باشد.

البته نمی توان نادیده گرفت که کودکان افغانستان پیش از این نیز هرگز آنگونه که باید از حقوق شایسته خود برخوردار نبودند. سال ها جنگ، ناامنی، کشتار، ترور و فقر و محرومیت و بی سوادی آثار ویرانگری بر جسم و جان کودکان افغانستان گذاشته است که هرگز به سادگی قابل ترمیم نخواهد بود.

با وجود تحولات اخیر، فقر فراگیر، گرسنگی و خطر فاجعه انسانی بیش از همه، جان صدها هزار کودک افغان را تهدید می‌کند. سازمان‌های جهانی مانند یونیسف، مسئول رسیدگی بین المللی به این وضعیت هستند. آنها باید نشان دهند که جامعه جهانی در برابر مصائب مرگبار مردم افغانستان به ویژه کودکان مظلوم افغان که از هیچ پشتوانه ای برخوردار نیستند احساس مسئولیت می کند و برای نجات جان آنها پیش از آنکه فاجعه‌از راه برسد صادقانه اقدام خواهد کرد.

اقدام نمادین یونیسف برای عدم تجلیل از روز جهانی کودک در افغانستان خود می‌تواند یک هشدار ضمنی به جهانی باشد که اکنون در برابر یک مسئولیت خطیر و دشوار انسانی قرار گرفته است؛ اینکه کودکان افغانستان برای نجات جان‌شان نیاز به گام های واقعی و اقدامات صادقانه دارند نه تجلیل های سمبولیک و حرکت‌های نمادین.

در این میان البته نمی‌توان انکار کرد که دولت حاکم نیز مسئولیت دارد تا از بدتر شدن وضعیت بحرانی جاری، جلوگیری کند. بدون شک طالبان گزینه های فراوانی برای مهار بحران در اختیار دارند. آنها می‌توانند از وقوع فاجعه جلوگیری کند و از جمله به نجات جان میلیون ها کودک کمک کنند.

اخبار تکان دهنده ای که درباره فروش کودکان به دلیل فقر فراگیر منتشر می شود مایه شرمساری و سرشکستگی همه امت مسلمان به ویژه کسانی است که با داعیه جهاد و استقرار شریعت اسلامی قدرت را در اختیار گرفته اند.

طالبان نباید فراموش کنند که این رویدادها در حوزه حاکمیت آنها صورت می‌گیرد و اکنون دیگر هیچ دولتی مسئول رسیدگی به این وضعیت وخیم انسانی نیست و این فقط طالبان هستند که باید نشان دهند که به ادعاها و شعارهای شان در زمینه استقلال، شریعت اسلامی و عمل به اصول انسان ساز دین مبین اسلام، معتقد و متعهد اند که یکی از مهم ترین آنها نجات جان فرزندان مسلمان در هنگامه فقر و فاجعه است.

طالبان همچنین باید به عنوان یک دولت مسئول، برنامه های منسجم و تعریف شده، استراتژی های بلندمدت و راهبردهای کارشناسی شده خود در زمینه تامین حقوق اساسی و انسانی کودکان را تدوین و عملیاتی کنند و به جهانیان نشان دهند که بدون سلطه و اشغال خارجی نیز کودکان افغان از حقوق انسانی و اسلامی خویش برخوردار خواهند شد و در سایه قوانین مصونیت بخش و حقوق و امتیازاتی که اسلام به کودکان می دهد می توانند به رشد و شکوفایی و پیشرفت و تعالی دست یابند و به جای آنکه گرسنگی و فقر جان آنها را تهدید کند آینده‌ای روشن، قابل اطمینان و متضمن شکوفایی استعدادهای بی بدیل شان در زمینه های گوناگون در سایه حکومتی مسئول، مشروع ملی، مبتنی و متکی بر عدالت و متعهد به استقرار مصونیت و رفاه در انتظارشان خواهد بود.

با اینهمه امیدهای بسیار اندکی وجود دارد که وضعیت رقت انگیز میلیون‌ها کودک افغانستان در آینده نزدیک تغییر کند. آنها بزرگترین قربانیان جنگ و ناامنی و بی عدالتی در سراسر جهان هستند. خبرهای ناامید کننده‌ای که درباره فروش کودکان از سوی خانواده های درگیر فقر و فاجعه منتشر می‌شود بدون شک برای همیشه یک لکه سیاه در تاریخ انسانیت باقی خواهد ماند؛ چیزی که نه تنها حاکمان کنونی افغانستان؛ بلکه همه طرف‌هایی را که در گذشته و امروز به بحران ها، فجایع و مصایب جاری در افغانستان دامن زده و می زنند در قبال آن مسئول خواهند بود.