همه‌ جنایات آمریکا، از هیروشیما تا یمن

ساعت هشت و پانزده دقیقه صبح ششم اوت ۱۹۴۵ میلادی، ساعتی است که برای همیشه در تاریخ جهان ثبت و ماندگار شد. درست در همین ساعت بود که هواپیمای آمریکایی، بمب اتمی معروف به «پسر کوچک» که در بردارنده‌ی ۶۰ کیلوگرم اورانیوم ۲۳۵ بود را از ارتفاع ۹۴۸۰ متری بود بر سر مردم بی‌گناه هیروشیما فرود آمد. بعضی منابع شمار کشته‌شدگان تا سال ۱۹۵۰ را به دلیل سرطان و یا تأثیرات بلندمدت این بمب ۲۰۰ هزار نفر برآورد کرده‌اند.

در این یادداشت سعی شده است برخی از مصادیق بی‌اعتباری و بی‌آبرویی آمریکایی‌ها و شکست‌های پی‌درپی این کشور در عرصه‌ی بین‌الملل مورد بررسی قرار گیرد:
 
گسترش تنفر از عملکرد آمریکا در غرب آسیا و شمال آفریقا
هنگامی که جرج واکر بوش در حال ترک کاخ سفید بود، میزان محبوبیت سیاست خارجی وی در ترکیه از نزدیک به سی درصد اوایل ریاست وی، به نُه درصد کاهش یافته بود.^۱ پس از او، با وجود آنکه اوباما با شعار تغییر وارد کاخ سفید شد و امید به تغییر را در کشورهای غرب آسیا به وجود آورد، با گذشت چند سال و با انجام نظرسنجی‌ها، مشخص شد که نگرش مردم این منطقه کماکان توأم با «عدم اعتماد» و «بدبینی» نسبت به این کشور است. حتی مردم برخی کشورها با گذشت چند ماه متوجه شدند که اوباما به وعده‌های انتخاباتی خود پایبند نیست و تفاوتی با بوش نمی‌کند و اگر تفاوتی هم وجود دارد، صرفا در حد گفتار و نوع ادبیات وی است. منش اوباما نیز مانند خلفش «نظامی‌گری» بود و به همین دلیل، نیروهایش در افغانستان را افزایش داد و در عراق نیز کماکان سیاست مداخله را در پیش گرفت.

از همین روی، نگرش مردم منطقه نسبت به سیاست های آمریکا در دوران اوباما تفاوت چندانی نسبت به پیش از او ندارد. برای مثال، نظرسنجی زیر توسط مؤسسه‌ی نظرسنجی پیو انجام شده که نتایج آن قابل تأمل است. این نظرسنجی از مردم چند کشور منطقه در سال‌های متفاوت، حول این سؤال طراحی شده است که «آیا با دیدگاه آمریکا در منطقه موافقید یا مخالف؟»^۲
همچنین در نظرسنجی دیگری که توسط همین مؤسسه‌ی پیو در خصوص «میزان اعتماد رئیس‌جمهور آمریکا» انجام شده، نتایج زیر به دست آمده است.^۳

جنایت‌های آمریکا در منطقه‌ی غرب آسیا
غالب نظریه‌پردازان آمریکایی، کشور خویش را هژمون عرصه‌ی بین‌الملل قلمداد می‌کنند. از منظر این نظریه‌پردازان، هژمونی هم محیط بین‌الملل را بدون شکست مدیریت می‌کند و هم مدیریتش با رضایت دولت‌ها و ملت‌هایی مواجه می‌‌شود که این «هژمونی» بر آن‌ها اعمال می‌شود. اما نگاهی به اقداماتی که آمریکایی‌ها به‌خصوص در پنج سال اخیر انجام داده‌اند، مؤید نقض هر دوی این ادعاها است چرا که سیاستهای آمریکا در افغانستان، سوریه، عراق و لیبی با شکست مواجه شد و مدیریت این کشور نیز با «رضایت مردم و دولت‌ها» همراه نبوده است. در نمودار زیر، به‌طور خاص مروری کوتاه بر شکست‌های استراتژیک آمریکا در چهار کشور خواهیم داشت:

سیاست‌های آمریکا از نظر کارشناسان غربی در منطقه
اما سوای از آمار و ارقام، مسئله‌ای که باقی می‌ماند، این است که آیا سیاست‌های آمریکا از نظر کارشناسان غربی موفق بوده است؟ در زیر به برخی اظهارنظرهای کارشناسان در خصوص مسائل مختلفی که آمریکا در آن دخالت مستقیم داشته است، نگاهی خواهیم داشت.