«رابرت ساتلوف» مدیر اندیشکده واشنگتن در ادامه برنامه «کاروان» اندیشکده «هوور» خطاب به اوباما می‌‌‌‌نویسد: آقای رئیس جمهور. حال شما چهار سال دیگر زمان دارید تا به اهداف والایی که برای خود تعیین کرده اید، دست یابید. درحالی که بیشتر این اهداف داخلی هستند، شما لیستی هم از اهداف بسیار دشوار در عرصه سیاست خارجی تهیه کرده اید.

این اهداف دشوار شامل جلوگیری از پدیده گرم شدن زمین، عاری کردن جهان از سلاح های هسته‌ای، رویکرد جدید با دنیای اسلام و پایان دادن به تنش وخیم میان اسرائیل و فلسطین می شود.

پیشرفت بنیادی در هریکی از این اهداف شایسته دریافت جایزۂ نوبل است؛ و پیشرفت در همۂ آنها برای شما جایی کنار مجسمۂ دیگر روسای جمهوری تاریخی ایالات متحده، بالای کوه راشمور به همراه خواهد داشت.

اما قبل از اینکه مشاورانتان شما را برای سرمایه گذاری دور دوم ریاست جمهوریتان برای به جا گذاشتن میراثی خارق العاده در عرصه سیاست خارجی متقاعد کنند، یک دستور کاری دقیق، دست کم در خاورمیانه، اتخاذ کنید که بر اهداف زیر تمرکز کند:

یکبار و برای همیشه مشخص کنید که آیا سیاست دیپلماسی و تحریم می تواند به توافقی منتج از مذاکرات منتهی شود که از هسته ای شدن ایران جلوگیری کند و یا اهرم های فشار دیگر مانند حملۂ نظامی به این کشور نتیجه خواهند داد.

پایین کشیدن هرچه سریع تر رژیم بشار اسد و تحمیل یک شکست استراتژیک بر ایران و قطع کردن محور مقاومت از تهران به دمشق و حزب الله در بیروت. پایان دادن به رنج مردم سوریه و جلوگیری کردن از منطقه ای شدن تنش های این کشور و روی کارآمدن یک حکومت اسلام گرا.

جلوگیری از سقوط چند حکومت سلطنتی متحد غرب، نظیر بحرین، اردن و مراکش. درحال حاضر، مراکش به نظر می رسد راهی برای بقا پیدا کرده و بحرین هم از حمایت عربستان سعودی برخوردار است. آسیب پذیرترین متحد غرب اردن است. کشوری کوچک با منابعی اندک. اردن نقش حایل میان اسرائیل و سوریه را دارد و مهرۂ کلیدی برای حفظ منافع آمریکا در شرق است.

از تضعیف و ازبین رفتن تشکیلات خودگردان بپرهیزید. تشکیلاتی که با وعده های به اصطلاح حامیان عرب خود درحال زوال است. این روند هرگونه احتمال بازگشت جدی به میز مذاکرات با اسرائیل را از بین می برد و به گروه خطرناک حماس اجازه می دهد تا در کرانۂ غربی نفوذ کند.

این دستورکار فاقد دستاوردهای خارق العاده و قهرمانانه است که شما ممکن است به دنبال دست یافتن به آنها باشید. اما غفلت از این دستورکار قطعا میراثی برای شما به جای خواهد گذاشت که اصلا خوشایند نخواهد بود.

تعداد اندکی به خاطر خواهند آورد که شما نتوانستید به جهانی عاری از سلاح های هسته ای دست پیدا کنید، اما اگر در دور دوم شما آیت الله ها به توانایی هسته ای برسند و توازن قدرت در منطقه را به کلی تغییر دهند، بر روی سنگ مزار شما خواهند نوشت: باراک اوباما – کسی که نظاره کرد و ایران به بمب هسته ای دست یافت.

تعداد اندکی به خاطر خواهند آورد که در دوران ریاست جمهوری شما مسلمانان احساس بهتری به آمریکا داشته اند نسبت به افراد قبل از شما، اما اگر رژیم های سلطنتی متحد غرب تسلیم رژیم های اسلام گرا شوند مانند دیگر جمهوری های متحد غرب، مصر و تونس، بر روی سنگ مزار شما خواهند نوشت: باراک اوباما – کسی که نظاره کرد و اخوان المسلمین به پیشرفت هایی درهشت سال رسید که در هشتاد سال قبل به آنها نرسیده بود.

تعداد اندکی به خاطر خواهند آورد که شما ششمین رئیس جمهوری پی در پی آمریکا بوده اید که برای صلح میان اسرائیل و فلسطین تلاش کردید و شکست خوردید، اما اگر از تشکیلات خودگردان فلسطین حمایت نکنید و این تشکیلات سقوط کند و حماس همانگونه که غزه را در کنترل دارد به کرانۂ غربی هم مسلط شود، بر روی سنگ مزار شما خواهند نوشت: باراک اوباما – کسی که نظاره کرد تا پتانسیل صلح برای همیشه از بین برود.

تعداد اندکی به خاطر خواهند آورد که نیروی هوایی آمریکا به سقوط دیکتاتور جانی مضحکی کمک کرد که به کشوری با جمعیت کم تر از 6 میلیون نفر حکومت می کرد که عملا هیچ تاثیری در مناسبات منطقه ای ندارد. اما اگر بشار اسد، پس از اینکه شما خواستار خروج او از قدرت شده اید، تمام مخالفانش را تارومار کند و یا سلفی ها پس از سقوط او منتفع‌ترین های ماجرا باشند، بر روی سنگ مزار شما خواهند نوشت: باراک اوباما – کسی که نظاره کرد و سوریه محوری ترین کشور شرق مدیترانه از دست رفت بدون اینکه آمریکا کوچکترین دخالتی کند.

این اهداف را در دستورکار خود قرار دهید آقای رئیس جمهور. افسوس که تمام این تلاش ها را باید برای این بکنید که قبل از ترک کاخ سفید، خاورمینه وضعیت بدتری نسبت به زمان شروع ریاست جمهوریتان پیدا نکند. برای دفع فجایع مدال نمی دهند اما اگر موفق شوید می توانید تسلی پیدا کنید که چیز ناخوشایندی بر روی سنگ مزارتان حک نمی شود.

اسلام تايمز