اين روزها معناي «مصالحه ملي» در امريكا عبارت از آن است كه دو جناح از قانونگذاران بتوانند در تصويب قانوني به تفاهم برسند كه برآمده از سازش سنا و مجلس نمايندگان امريكا باشد.
جمهوريخواهان در دهه 80 از اين تاكتيك استفاده كردند تا طرح جنجالي رونالد ريگان را به تصويب برسانند. بار دوم اين نوع مصالحه سال 2004 نيز آنها را قادر ساخت قانون مالياتي بوش را كه شالوده ورشكستگي اقتصادي امريكا را پيريزي ميكرد، تصويب كنند.
اين روش در قاموس بسياري از انديشمندان خلاف اخلاق سياسي است، اما در صحنه امريكا كه عملگرايي به عنوان شالوده سياست پذيرفته ميشود، تباني دو جناح مذموم نيست.
اكنون به نظر ميرسد دموكراتها نيز پا در راه جمهوريخواهان گذاشتهاند و تلاش ميكنند با فرمول مصالحه ملي، سنا و مجلس نمايندگان را ترغيب سازند تا يكي از جنجاليترين پروژههاي اوباما موسوم به اصلاحات بهداشت و بيمه اجتماعي را به تصويب رسانند. اما جمهوريخواهان كه خود مبدع اين گونه تاكتيكها هستند، به نظر نميرسد كه به راحتي با آن كنار آيند و از هم اكنون بشدت احساس فريب خوردگي ميكنند.
نتيجه چنين احساسي آن است كه ديگر كسي نگران اين نيست كه بيش از يك سال زمان صرف بحث درباره اين برنامه اصلاحي شده، برنامهاي كه روز به روز تحليل ميرود.
اوباما طرح موسوم به Health Care يا لايحه بهداشت و سلامت عمومي را مهمترين برنامه دولت خود خوانده است. اما جمهوريخواهان به تنها چيزي كه اهميت نميدهند، همين است. از نظر آنها تلاش براي اصلاحات سيستم بهداشتي و تأمين اجتماعي كاري است كه حاصلي در بر نخواهد داشت. از همين رو است كه فارن پاليسي به نقل از ناظران سياسي نوشت: سخنراني اوباما در كنفرانس 25 فوريه كاخ سفيد با موضوع اصلاحات سيستم بهداشت و درمان، مثل سخنراني براي ديوارها بود.
تا پيش از اين اغلب گفته ميشد دموكراتها و اوباما قدرت ريسك ندارند، به همين دليل نميتوانند از قدرتي كه در دستشان است نيز استفاده كرده و خواستههاي خود را عملي كنند.
همين ترديدها در تصميمگيريهاي مهم موجب شد رسانههايي مثل فاكس نيوز بگويند دموكراتها فقط نامشان دموكرات است. اما اكنون آنها متوجه شدهاند اين راهكارها آنها را به نتيجه نميرساند. لذا راه قديمي جمهوريخواهان را در پيش گرفتهاند تا طرحهايي مثل اصلاحات بهداشت و درمان در داخل يا اعزام نيرو و موشك به خاورميانه بتواند تصور مربوط به «ضعف تصميمگيري» آنها را پاك كند.
از اين رو سناتورهاي جمهوريخواه دست حريف خويش را خواندهاند. جمهوريخواهان با اين باور كه اوباما طرحهاي كليدي مثل اصلاح بهداشت و درمان را براي انتخابات آينده كنگره مهيا كرده، حاضر به همراهي با آن نيستند، لذا هيچ آشتي ملي بين دو جناح كه حكم دو بال هواپيماي امريكا را دارند، حاصل نخواهد شد. در اين برهه كسي به اين آموزه دموكراسي گوش نميسپارد كه لازمه اصلاح امور، شكيبايي مقابل عقايد مخالف است. در حال حاضر نه جمهوريخواهان و نه دموكراتها چنين تواني را در خود نميبينند. اين در حالي است كه هر دو حزب سال آينده انتخابات ماه نوامبر را پيش رو دارند و بيش از جمهوريخواهان اين دموكراتها هستند كه نگران به نظر ميرسند. آنها نميخواهند تنها دو سال پس از پيروزي بزرگشان، در پايان سال 2008 عرصه را به رقيب واگذار كنند.