باج دهي غرب به طالبان

كرزاي در اظهارات خود طالبان و سركردگان اين گروه افراطي را « برادران خود » ناميد و براي اينكه جدي بودن خود در مصالحه و دوستي با طالبان را نشان دهد افزود : ما با طالبان مشكلي نداريم و اگر جامعه بين المللي مشكلي دارد بايد توضيح دهد!
اعلام آمادگي كرزاي براي مذاكره با سركرده طالبان درحالي صورت مي گيرد كه اين گروه چند منطقه كابل از جمله منطقه ديپلماتيك اين شهر را ماه گذشته با دهها بمب و خمپاره هدف حملات گسترده قرار داد. اين گروه شورشي همچنين از زمان سقوطش و به قدرت رسيدن دولت حامد كرزي در سال 1381 حملات بي وقفه اي عليه مناطق مختلف افغانستان انجام داد كه به كشته و مجروح شدن هزاران نفر از نيروهاي دولتي و غيرنظاميان افغاني منجر شد. در اين حملات صدها نفر از نيروهاي غربي نيز كشته شده اند.
اكنون اين سئوال مطرح است كه عليرغم اين واقعيت ها چه چيزي رئيس جمهور افغانستان را اينچنين براي مذاكره و مصالحه با طالبان بي تاب ساخته است
واقعيت اين است كه مصالحه با طالبان طرحي است كه قدرتهاي غربي دخيل در بحران افغانستان تهيه كرده و كرزاي را براي اجراي آن تحت فشار قرار داده اند. غرب كه در افغانستان كاملا شكست خورده و تمامي تدابير و راه حل هاي گذشته غربيها با بن بست مواجه شده است اكنون به اين طرح براي نجات از باتلاق افغانستان اميد بسته است .
اين واقعيت هنگامي آشكار شد كه مقامات دولتي و محافل سياسي غرب آينده افغانستان را بدتر از عراق و ويتنام براي آمريكا و متحدانش در ناتو توصيف كردند و نسبت به عميق تر شدن روزافزون باتلاق افغانستان هشدار دادند.
استراتژيست هاي ناتو سرانجام به اين نتيجه رسيدند كه از راه نظامي نمي توانند به اهداف خود در افغانستان برسند و بايد به راهكارهاي ديگري از جمله مذاكره با شورشيان متوسل شوند. تشكيل كنفرانس لندن در اوايل بهمن ماه گذشته دقيقا با همين انگيزه صورت گرفت . در اين كنفرانس كاملا مشخص بود كه انگليس و آمريكا صحنه گرداني مي كنند ولي براي اينكه به نقشه و طرح خود مشروعيت و اعتبار بين المللي بدهند نمايندگاني از كشورهاي همسو با خود را نيز گرد آورده بودند.
همانگونه كه انتظار مي رفت محور اصلي بحث ها مذاكره با طالبان بود و واشنگتن و لندن براي اجراي طرح خود 500 ميليون دلار وعده كمك هاي مالي نيز از اعضاي شركت كننده گرفتند. طرح مصالحه با طالبان با هر انگيزه اي كه باشد براي غرب به خصوص آمريكايك رسوايي به شمار مي رود چرا كه واشنگتن به همراه متحدانش 8 سال قبل با ادعاي مبارزه با تروريسم و تبليغات گسترده مبني بر اينكه اقدامات طالبان از عوامل به خطر انداختن امنيت آمريكا و جهان است وقيحانه به افغانستان لشكركشي كرد هزاران نفر را قرباني تهاجم نظامي خود نمود صدها منزل را ويران و هزاران نفر ديگر را آواره كرد و اكنون دم از صلح و مذاكره با اين گروه مي زند.
اين رفتار متناقض و سياست بي ثبات سياست گزاران آمريكائي ضمن اينكه بي پايه بودن ادعاهاي « مبارزه با تروريسم » و « حمايت از صلح و امنيت جهاني » را يكبار ديگر مورد تاكيد قرار مي دهد درعين حال مورد ريشخند و تمسخر افكار عمومي غرب و ملت آمريكاست چرا كه ماليات ها و دارايي هاي آنها را صرف جنگي بيهوده و عبث كرده اند.
واقعيت اينست كه اين طرح آمريكا نيز با شكست مواجه خواهد شد و همچون ديگر نقشه ها و طرح هاي گذشته با ناكامي مواجه خواهد گرديد زيرا هيچ تضميني وجود ندارد كه طالبان به دعوت هاي غرب براي مذاكره كه از زبان حامد كرزاي مطرح مي شود پاسخ مثبت بدهد. سخنگوي طالبان در اولين واكنش به دعوت براي مذاكره پس از كنفرانس لندن ضمن رد اين درخواست كرزاي را عروسك خيمه شب بازي غرب خواند. طالبان در عين حال تاكيد كرده است زماني با دولت افغانستان حاضر به مذاكره خواهد شد كه نيروهاي خارجي از افغانستان خارج شده باشند شرطي كه درحال حاضر تحقق ناپذير به نظر مي رسد.
از سوي ديگر سركردگان طالبان ادامه حيات خود را در ادامه جنگ مي دانند چرا كه درصورت پذيرش مصالحه اولا بسياري از طرفداران افراطي خود را كه در سايه نبرد با بيگانگان در زير پرچم طالبان گرد آمده اند از دست خواهند داد و ثانيا بسياري از كمك هاي سياسي و مالي نيز كه از منابع خارجي به خصوص پاكستان عربستان و برخي ديگر از كشورهاي عرب منطقه دريافت مي كنند قطع خواهد شد چرا كه اين دولتها با هدف تسلط كامل طالبان بر افغانستان از اين گروه حمايت مي كنند. ضمن اينكه دولت حامد كرزاي توان و قدرت آنرا ندارد كه از عهده تامين هزينه هاي مالي و تامين امنيت بازگشتگان احتمالي طالبان برآيد. برطبق گزارش هاي منابع غربي طالبان هم اكنون به هر يك از نيروهايش حدود 10 دلار دستمزد روزانه مي دهد .
حامد كرزاي اگرچه در پاكستان اميدوارانه و خوش بينانه از پيشروي طرح مذاكره با طالبان سخن گفت ولي واقعيت هاي موجود خلاف اين خوش بيني هاي كرزاي نشان مي دهد.
عليرغم وعده هاي اغوا كننده كرزاي براي طالبان از جمله درخواست از سازمان ملل براي خارج ساختن ملاعمر از فهرست تروريسم و وعده تامين شغل براي هواداران طالبان هيچ واكنش مثبت و پاسخ روشني از سوي طالبان مشاهده نشده است . اين درحالي است كه طي چند روز گذشته هم دولت لندن و هم واشنگتن كرزاي را تحت فشار قرار داده و از او خواسته اند با « انرژي بيشتري » براي صلح با طالبان تلاش نمايد. مذاكره با طالبان بخشي از استراتژي جديد آمريكا در افغانستان موسوم به استراتژي اوباماست .
در چارچوب اين استراتژي همزمان با ايجاد كانال براي مذاكره با شورشيان طالبان حملات گسترده به مواضع شورشيان صورت مي گيرد كه حمله اخير ناتو به منطقه « فرجاه » در استان هلمند نيز در اين چارچوب قرار داشت .
پيگيري روند ناموفق استراتژي جديد آمريكا در افغانستان بيانگر اين واقعيت است كه بحران افغانستان تا زماني كه بازيگران خارجي در اين كشور به دنبال اهداف استعماري خود هستند و همچنان به ادامه اشغال غيرقانوني افغانستان اصرار مي ورزند ادامه خواهد يافت و طرح باج دهي غرب به گروه افراطي طالبان نيز نمي تواند اين بحران را خاتمه دهد.