۰
چهارشنبه ۱ ارديبهشت ۱۳۸۹ ساعت ۰۱:۳۰
نيم نگاهي به صحنه تحولات كنوني عراق نشان مي دهد كه دو نيروي عمده در اين كشور در حال كشمكش «تعيين سرنوشت» هستند يك نيروي مداخله گر خارجي و يك نيروي فعال بومي. مداخله گر خارجي كه داراي «هندسه اي چند ضعلي» است تلاش مي كند تا از طريق «شكاف ها» و پاشيدن دانه نيروهايي را بر مبناي «تغيير شرايط كنوني» دور هم گردآورد. نيروي فعال بومي تلاش مي كند تا از طريق تمركز روي «واقعيات موجود صحنه عراق» و با نگاه به افق آينده، كشور را به سوي استقلال واقعي و ايجاد «عراق قدرتمند» مديريت نمايد.
نگاهي به خبرهاي مرتبط با انتخابات اخير مجلس و مباحث مربوط به تشكيل دولت جديد عراق به ما مي گويد كه آمريكا و عربستان طي حدود 40 روز گذشته همه توان خود را بكار بسته اند تا عراق را با يك «چرخش بزرگ سياسي» مواجه نمايند. دعوت پي در پي عربستان از رهبران فهرست هاي انتخاباتي عراق و تبليغات متمركز «العربيه»، «شرق الاوسط» و «الحيات» روي اين نكته كه «عراق نيازمند تغييرات اساسي در ساخت قانوني است»، از اين مسئله حكايت مي كنند. در اين بين سفير آمريكا و اوديرنو فرمانده نظاميان آمريكايي در عراق تماس هاي پي در پي و متمركزي با رهبران مختلف عراقي-بخصوص رهبران فهرست هاي انتخاباتي شيعه- برقرار كرده اند. مبناي اين تماس ها و سخنان محوري مقامات آمريكا در اين تماس ها اين است كه : «فهرست ها را رها كنيد، عراق به توافق احتياج دارد. ما در فرآيند توافق توقع خاصي نداريم!»
اگر ما به موانع پيش روي آمريكا و عربستان در عراق و كاميابي آنها و ايده آل هاي آنان و سخناني كه طي 6-5 سال گذشته درباره اشتباهات خود در عراق بيان كرده اند و الزاماتي كه براي تامين منافع آمريكا برشمرده اند، نظري بيندازيم و سپس آن را با مذاكرات و اقدامات فعلي آنان درباره تشكيل دولت آينده و چگونگي آن تطبيق دهيم موارد زير به دست مي آيد:
1-آقاي باراك اوباما، يك هفته پس از برگزاري انتخابات اخير عراق گفت: «4ماه زمان نياز است تا دولت جديد عراق تشكيل شود» اين اظهارات ابتدا عجيب به نظر مي رسيد چرا كه وضع انتخابي ليست ها مي گفت كه تشكيل دولت جديد با چالش عمده اي مواجه نيست، شيعيان همگرا 159، كردها 57 و اهل سنت 80 كرسي (از 91 كرسي ليست العراقيه) كسب كرده بودند. قانون اساسي عراق، سنت جاري و در اكثريت بودن شيعيان، تعيين نخست وزير- مهم ترين پست سياسي عراق- را مشخص مي كرد هم پيماني طيف اول و دوم در دولت و مجلس قبلي عراق هم تكليف نخست وزير و رئيس جمهور را مشخص مي كرد اما آقاي اوباما با قطعيت اعلام كرد كه اين فرآيند حداقل 4 ماه به درازا مي كشد. در واقع جمعبندي آمريكايي ها اين بود كه 4 ماه زمان نياز دارند تا بتوانند نظريه «تغييراساسي در ساخت قانوني و انتخابي عراق» را محقق نمايند. راه اين مسئله كاملاً مشخص بود آمريكايي ها بايد نيروهاي همگرا با خود- كه اقليت كوچكي شامل كمتر از 30 كرسي تشكيل مي دادند- را تقويت نمايند و از سوي ديگر اختلافات طبيعي موجود بين احزاب همگرا كه طبعاً در هنگام انتخابات و مباحث مربوط به جابجايي قدرت پيش مي آيد را گسترش داده و عمق ببخشند. آنان در عين حال در اين بين روي دو نكته كه تاكنون از پذيرش آن اجتناب مي كردند- علي الظاهر- كوتاه آمدند يكي موضوع «بازشماري آراء و رسيدگي به شكايات» و يكي هم موضوع پايبندي آمريكا به توافقنامه امنيتي- بغداد- واشنگتن بود. جالب اين است كه آمريكايي ها طي سه روز هم اظهارات قبلي خود درباره قطعي بودن نتايج اعلام شده انتخابات و هم مواضع قبلي مبني بر تداوم حضور نظامي در عراق پس از پايان ضرب الاجل 2011 را پس گرفتند تا جايي كه حتي «اوديرنو» فرمانده نظامي آمريكا در عراق زمان هايي را كه تداعي كننده «جدول زمانبندي خروج» باشد را براي خروج نظاميان آمريكايي مشخص كرد!
حالا سوال اين است كه خروج آمريكا از عراق بيشتر خواست چه طايفه هايي است و كدام دسته از كشورهاي منطقه خواهان خروج آمريكا از عراق هستند و در مقابل كدام طوايف عراقي و كدام دسته از كشورهاي منطقه حضور آمريكا در عراق را براي «تغيير شرايط موجود» ضروري مي دانند؟ پاسخ كاملاً معلوم است؛ «اوديرنو» و ساير مقامات آمريكايي براي خوشايند شيعيان عراق و ايران روي دو موضوعي كه اشاره شد، تاكيد كرده اند براي اينكه مهمترين موانع بهم خوردن ساختار قانوني و مردمي عراق هستند.
2- آمريكايي ها و سعودي ها طي هفته ها- و بخصوص روزهاي اخير- تلاش گسترده اي كرده اند تا بطور جداگانه به رهبران ائتلاف هاي شيعي بگويند:«چيزي كه شما در مذاكرات با هم نمي توانيد كسب كنيد، ما حاضريم بدون چانه زني به شما بدهيم»! و جالب اين است كه در كنار اين تماس ها و وعده ها، خودشان اعلام مي كنند كه گفت وگو ميان رهبران ائتلاف هاي شيعي عقيم است. همين ديروز يكي از چهره هاي ليست علاوي مدعي شد كه مذاكرات بين شيعيان به نتيجه نرسيده است.
3- مدل آمريكا براي عراق- و براي ساير كشورهاي منطقه- اين است كه در بغداد دولت ضعيفي حاكم گردد و نخست وزير مسلوب الاختيار باشد و همه مي دانند كه اين از مشخصات دولت هاي بشدت تجزيه شده است. آمريكا و عربستان مي دانند كه نخست وزيري در عراق به شيعه مي رسد و تغيير در اين موضوع امكان پذير نيست از سوي ديگر اين دو كشور مي دانند كه اين نخست وزير بايد از دل دو ائتلاف شيعي بيرون آيد و نه از دل ائتلاف العراقيه و نيز مي دانند كه نخست وزير - در عمل و نه قانون- به حمايت حدود 200 نماينده مجلس نيازمند است. آنان در گفت وگوهاي اخير با رهبران يكي از ائتلاف هاي شيعه گفته اند بسيار خوب ما نخست وزيري شما را - كه فعلاً ساير گروههاي شيعي با آن چالش دارند- تضمين مي كنيم و شرط آن ائتلاف با فهرست «العراقيه» است. عمده پست ها بين دو فهرست توزيع شود و دو فهرست ديگر كردها و شيعيان سهم هاي محدودي داشته باشند. البته قاعدتاً اگر اين فرايند خيالي آقاي اوديرنو طي شود آن وقت به اين فرد- نخست وزير آينده- خواهند گفت كه پست نخست وزيري براي فهرست شما و پست هاي حساس و كليدي- وزارت خانه هاي خارجه، كشور، اقتصاد، نفت، امنيت و...- براي فهرست العراقيه. نتيجه چنين مدلي كاملاً مشخص است يك نخست وزير دست بسته با كابينه اي كه پست هاي كليدي آن را آقاي اوديرنو و پادشاه عربستان در اختيار دارند معلوم است عراق به كدام سو كشيده مي شود. حالا اين جمله تكميلي آقاي اوديرنو معنا پيدا مي كند: «ما همه نظاميان خود را از عراق خارج مي كنيم مگر آنكه مقامات عراقي درخواست تمديد حضور نظامي ما را داشته باشند!»
4- اعضاي برجسته فهرست العراقيه اخيراً سفري به ايران داشتند - و آنگونه كه بعضي محافل رسانه اي گفته اند- آنان اولين حرفشان با مسئولين ايراني اين بوده كه «ما همه نگراني هاي شما را برطرف مي كنيم و خواسته هاي شما را تأمين مي كنيم» و احتمالاً توقع داشته اند مقامات ايراني رفتار بشدت ضد ايراني آقاي علاوي و آقاي شعلان در دوره رياست بر دولت عراق را از ياد ببرند و به وعده اي كه حتماً فردا خلاف آن را عمل خواهند كرد، دل خوش دارند! چرا اين پيشنهادات ضميمه سخنان اوديرنو به رئيس يك فهرست شيعي شده است؟ و چرا سايت العربيه ديروز -البته به دروغ- نوشته بود: «سفر مقامات شيعي عراق به عربستان «بسيار موفقيت آميز» بود» و چرا در يك اتفاق نادر تاريخي- محمد العريفي- يك رهبر وهابي سعودي بعد از ماهها جسارت به مرجع عاليقدر شيعيان عراق كه به برپايي راهپيمايي هاي عظيم در عراق منجر شد به عذرخواهي رسمي از آيت الله سيستاني پرداخت و حتي نوشت: «او از علماي اهل سنت باتقواتر است»!؟ در واقع اين روزها عربستان و آمريكا توأمان درصدد تزريق بي حسي به بدنه نهضت مقاومت در عراق هستند و تلاش مي كنند تا با خواب كردن مخالفان سلطه آمريكا بر خاورميانه به اهداف خود دست يابند.
5- آمريكايي ها و سعودي ها در اقدامات چند هفته اخير خود، تلاش كرده اند تا موقعيت ضعيف فهرست العراقيه را زمينه ساز بحران هاي فراگير در آينده معرفي نمايند و اين در حالي است كه آنان به خوبي مي دانند كه هيچ كس در عراق و خارج از آن نمي خواهد كه فهرست العراقيه- و به تبع آن اهل سنت- را به حاشيه براند هيچ كس اين را مفيد و يا ممكن ارزيابي نكرده است. پس مسئله چيست؟ در واقع تلاش محور آمريكا، سعودي و علاوي اين است كه به فهرست هاي پيروز- و به مردم عراق كه مشاركت فعالي در پاي صندوق رأي داشته اند- بباورانند كه شرايط آينده چندان كه فكر مي كنند هموار نيست. اگر معارضان دولت در گذشته فراكسيون كوچكي بوده اند امروز يك گروه بزرگ و برخوردار از حمايت رسمي آمريكا و عربستان مي باشند بنابراين بدست گرفتن دولت در بغداد چندان خوشحالي هم ندارد. اگر اين موضوع در ذهن مقامات فعلي عراق بنشيند براي دادن پست هاي حساس به گروه مورد نظر آمريكا و عربستان مقاومت كمتري خواهند كرد. اياد علاوي چند روز پيش در يك موضعگيري عجيب اعلام كرد: «اگر حق تشكيل دولت را از ما بگيرند ما در مجلس تمام برنامه هاي دولت را بهم مي زنيم و دولت را متوقف مي كنيم»! اما آنان نمي دانند كه شيعيان و كردها چندان با رياضيات بيگانه نيستند و جمع اعداد 159 و 57 و نيز كسر عدد 91 از 325 را مي دانند.
6- طرح آمريكا و عربستان اين است كه با يك گروه شيعه كار كنند و بقيه گروههاي شيعه را بدنبال خود بكشانند. آنان به يكي از رهبران شيعي گفته اند اگر تو با كمك «العراقيه» به نخست وزيري برسي، ساير احزاب شيعي كه اينك با تو براي پست نخست وزيري رقابت مي كنند و كوتاه نمي آيند براي رسيدن به «حداقل ها» بسوي تو مي شتابند. اين در حالي است كه آمريكا اساساً نمي خواهد دولتي قوي وجود داشته باشد كه عراقي ها براي حل مشكل و رسيدن به خواسته هاي خود به آن رجوع كنند و با آن به تفاهم برسند. همين مسئله و رو بودن دست آمريكايي ها و مداومت سعودي ها در خصومت عليه دولت نوري مالكي و طالباني چنين خواسته اي را براي مقامات عراقي تهوع آور كرده است اما از آنجا كه «شيطان وقتي از دري رانده شود، در ديگر را مي جويد» موضوع را رها نمي كنند و در اين بين بيش از همه به اختلافات - واقعاً حقير- رهبران كنوني دو ائتلاف شيعي دل بسته اند و بي شرمانه از تأخيري 4 ماهه حرف مي زنند تأخيري كه شورانگيز بودن حضور مردم در انتخابات را در كام ها تلخ كند و امكان بر باد دادن دستاوردهاي مهم سياسي مردم مظلوم عراق را فراهم نمايد. اما البته اين خواب تعبير ندارد. مرجعيت پرنفوذ شيعه در عراق - آيت الله العظمي سيستاني- دو روز پيش در سخناني كنايي و معنادار اعلام كرد كه: «اگر گفت وگوها ميان احزاب و اقوام به نتيجه نرسد، براي حل مشكل وارد ميدان مي گردد.»
نگاهي به خبرهاي مرتبط با انتخابات اخير مجلس و مباحث مربوط به تشكيل دولت جديد عراق به ما مي گويد كه آمريكا و عربستان طي حدود 40 روز گذشته همه توان خود را بكار بسته اند تا عراق را با يك «چرخش بزرگ سياسي» مواجه نمايند. دعوت پي در پي عربستان از رهبران فهرست هاي انتخاباتي عراق و تبليغات متمركز «العربيه»، «شرق الاوسط» و «الحيات» روي اين نكته كه «عراق نيازمند تغييرات اساسي در ساخت قانوني است»، از اين مسئله حكايت مي كنند. در اين بين سفير آمريكا و اوديرنو فرمانده نظاميان آمريكايي در عراق تماس هاي پي در پي و متمركزي با رهبران مختلف عراقي-بخصوص رهبران فهرست هاي انتخاباتي شيعه- برقرار كرده اند. مبناي اين تماس ها و سخنان محوري مقامات آمريكا در اين تماس ها اين است كه : «فهرست ها را رها كنيد، عراق به توافق احتياج دارد. ما در فرآيند توافق توقع خاصي نداريم!»
اگر ما به موانع پيش روي آمريكا و عربستان در عراق و كاميابي آنها و ايده آل هاي آنان و سخناني كه طي 6-5 سال گذشته درباره اشتباهات خود در عراق بيان كرده اند و الزاماتي كه براي تامين منافع آمريكا برشمرده اند، نظري بيندازيم و سپس آن را با مذاكرات و اقدامات فعلي آنان درباره تشكيل دولت آينده و چگونگي آن تطبيق دهيم موارد زير به دست مي آيد:
1-آقاي باراك اوباما، يك هفته پس از برگزاري انتخابات اخير عراق گفت: «4ماه زمان نياز است تا دولت جديد عراق تشكيل شود» اين اظهارات ابتدا عجيب به نظر مي رسيد چرا كه وضع انتخابي ليست ها مي گفت كه تشكيل دولت جديد با چالش عمده اي مواجه نيست، شيعيان همگرا 159، كردها 57 و اهل سنت 80 كرسي (از 91 كرسي ليست العراقيه) كسب كرده بودند. قانون اساسي عراق، سنت جاري و در اكثريت بودن شيعيان، تعيين نخست وزير- مهم ترين پست سياسي عراق- را مشخص مي كرد هم پيماني طيف اول و دوم در دولت و مجلس قبلي عراق هم تكليف نخست وزير و رئيس جمهور را مشخص مي كرد اما آقاي اوباما با قطعيت اعلام كرد كه اين فرآيند حداقل 4 ماه به درازا مي كشد. در واقع جمعبندي آمريكايي ها اين بود كه 4 ماه زمان نياز دارند تا بتوانند نظريه «تغييراساسي در ساخت قانوني و انتخابي عراق» را محقق نمايند. راه اين مسئله كاملاً مشخص بود آمريكايي ها بايد نيروهاي همگرا با خود- كه اقليت كوچكي شامل كمتر از 30 كرسي تشكيل مي دادند- را تقويت نمايند و از سوي ديگر اختلافات طبيعي موجود بين احزاب همگرا كه طبعاً در هنگام انتخابات و مباحث مربوط به جابجايي قدرت پيش مي آيد را گسترش داده و عمق ببخشند. آنان در عين حال در اين بين روي دو نكته كه تاكنون از پذيرش آن اجتناب مي كردند- علي الظاهر- كوتاه آمدند يكي موضوع «بازشماري آراء و رسيدگي به شكايات» و يكي هم موضوع پايبندي آمريكا به توافقنامه امنيتي- بغداد- واشنگتن بود. جالب اين است كه آمريكايي ها طي سه روز هم اظهارات قبلي خود درباره قطعي بودن نتايج اعلام شده انتخابات و هم مواضع قبلي مبني بر تداوم حضور نظامي در عراق پس از پايان ضرب الاجل 2011 را پس گرفتند تا جايي كه حتي «اوديرنو» فرمانده نظامي آمريكا در عراق زمان هايي را كه تداعي كننده «جدول زمانبندي خروج» باشد را براي خروج نظاميان آمريكايي مشخص كرد!
حالا سوال اين است كه خروج آمريكا از عراق بيشتر خواست چه طايفه هايي است و كدام دسته از كشورهاي منطقه خواهان خروج آمريكا از عراق هستند و در مقابل كدام طوايف عراقي و كدام دسته از كشورهاي منطقه حضور آمريكا در عراق را براي «تغيير شرايط موجود» ضروري مي دانند؟ پاسخ كاملاً معلوم است؛ «اوديرنو» و ساير مقامات آمريكايي براي خوشايند شيعيان عراق و ايران روي دو موضوعي كه اشاره شد، تاكيد كرده اند براي اينكه مهمترين موانع بهم خوردن ساختار قانوني و مردمي عراق هستند.
2- آمريكايي ها و سعودي ها طي هفته ها- و بخصوص روزهاي اخير- تلاش گسترده اي كرده اند تا بطور جداگانه به رهبران ائتلاف هاي شيعي بگويند:«چيزي كه شما در مذاكرات با هم نمي توانيد كسب كنيد، ما حاضريم بدون چانه زني به شما بدهيم»! و جالب اين است كه در كنار اين تماس ها و وعده ها، خودشان اعلام مي كنند كه گفت وگو ميان رهبران ائتلاف هاي شيعي عقيم است. همين ديروز يكي از چهره هاي ليست علاوي مدعي شد كه مذاكرات بين شيعيان به نتيجه نرسيده است.
3- مدل آمريكا براي عراق- و براي ساير كشورهاي منطقه- اين است كه در بغداد دولت ضعيفي حاكم گردد و نخست وزير مسلوب الاختيار باشد و همه مي دانند كه اين از مشخصات دولت هاي بشدت تجزيه شده است. آمريكا و عربستان مي دانند كه نخست وزيري در عراق به شيعه مي رسد و تغيير در اين موضوع امكان پذير نيست از سوي ديگر اين دو كشور مي دانند كه اين نخست وزير بايد از دل دو ائتلاف شيعي بيرون آيد و نه از دل ائتلاف العراقيه و نيز مي دانند كه نخست وزير - در عمل و نه قانون- به حمايت حدود 200 نماينده مجلس نيازمند است. آنان در گفت وگوهاي اخير با رهبران يكي از ائتلاف هاي شيعه گفته اند بسيار خوب ما نخست وزيري شما را - كه فعلاً ساير گروههاي شيعي با آن چالش دارند- تضمين مي كنيم و شرط آن ائتلاف با فهرست «العراقيه» است. عمده پست ها بين دو فهرست توزيع شود و دو فهرست ديگر كردها و شيعيان سهم هاي محدودي داشته باشند. البته قاعدتاً اگر اين فرايند خيالي آقاي اوديرنو طي شود آن وقت به اين فرد- نخست وزير آينده- خواهند گفت كه پست نخست وزيري براي فهرست شما و پست هاي حساس و كليدي- وزارت خانه هاي خارجه، كشور، اقتصاد، نفت، امنيت و...- براي فهرست العراقيه. نتيجه چنين مدلي كاملاً مشخص است يك نخست وزير دست بسته با كابينه اي كه پست هاي كليدي آن را آقاي اوديرنو و پادشاه عربستان در اختيار دارند معلوم است عراق به كدام سو كشيده مي شود. حالا اين جمله تكميلي آقاي اوديرنو معنا پيدا مي كند: «ما همه نظاميان خود را از عراق خارج مي كنيم مگر آنكه مقامات عراقي درخواست تمديد حضور نظامي ما را داشته باشند!»
4- اعضاي برجسته فهرست العراقيه اخيراً سفري به ايران داشتند - و آنگونه كه بعضي محافل رسانه اي گفته اند- آنان اولين حرفشان با مسئولين ايراني اين بوده كه «ما همه نگراني هاي شما را برطرف مي كنيم و خواسته هاي شما را تأمين مي كنيم» و احتمالاً توقع داشته اند مقامات ايراني رفتار بشدت ضد ايراني آقاي علاوي و آقاي شعلان در دوره رياست بر دولت عراق را از ياد ببرند و به وعده اي كه حتماً فردا خلاف آن را عمل خواهند كرد، دل خوش دارند! چرا اين پيشنهادات ضميمه سخنان اوديرنو به رئيس يك فهرست شيعي شده است؟ و چرا سايت العربيه ديروز -البته به دروغ- نوشته بود: «سفر مقامات شيعي عراق به عربستان «بسيار موفقيت آميز» بود» و چرا در يك اتفاق نادر تاريخي- محمد العريفي- يك رهبر وهابي سعودي بعد از ماهها جسارت به مرجع عاليقدر شيعيان عراق كه به برپايي راهپيمايي هاي عظيم در عراق منجر شد به عذرخواهي رسمي از آيت الله سيستاني پرداخت و حتي نوشت: «او از علماي اهل سنت باتقواتر است»!؟ در واقع اين روزها عربستان و آمريكا توأمان درصدد تزريق بي حسي به بدنه نهضت مقاومت در عراق هستند و تلاش مي كنند تا با خواب كردن مخالفان سلطه آمريكا بر خاورميانه به اهداف خود دست يابند.
5- آمريكايي ها و سعودي ها در اقدامات چند هفته اخير خود، تلاش كرده اند تا موقعيت ضعيف فهرست العراقيه را زمينه ساز بحران هاي فراگير در آينده معرفي نمايند و اين در حالي است كه آنان به خوبي مي دانند كه هيچ كس در عراق و خارج از آن نمي خواهد كه فهرست العراقيه- و به تبع آن اهل سنت- را به حاشيه براند هيچ كس اين را مفيد و يا ممكن ارزيابي نكرده است. پس مسئله چيست؟ در واقع تلاش محور آمريكا، سعودي و علاوي اين است كه به فهرست هاي پيروز- و به مردم عراق كه مشاركت فعالي در پاي صندوق رأي داشته اند- بباورانند كه شرايط آينده چندان كه فكر مي كنند هموار نيست. اگر معارضان دولت در گذشته فراكسيون كوچكي بوده اند امروز يك گروه بزرگ و برخوردار از حمايت رسمي آمريكا و عربستان مي باشند بنابراين بدست گرفتن دولت در بغداد چندان خوشحالي هم ندارد. اگر اين موضوع در ذهن مقامات فعلي عراق بنشيند براي دادن پست هاي حساس به گروه مورد نظر آمريكا و عربستان مقاومت كمتري خواهند كرد. اياد علاوي چند روز پيش در يك موضعگيري عجيب اعلام كرد: «اگر حق تشكيل دولت را از ما بگيرند ما در مجلس تمام برنامه هاي دولت را بهم مي زنيم و دولت را متوقف مي كنيم»! اما آنان نمي دانند كه شيعيان و كردها چندان با رياضيات بيگانه نيستند و جمع اعداد 159 و 57 و نيز كسر عدد 91 از 325 را مي دانند.
6- طرح آمريكا و عربستان اين است كه با يك گروه شيعه كار كنند و بقيه گروههاي شيعه را بدنبال خود بكشانند. آنان به يكي از رهبران شيعي گفته اند اگر تو با كمك «العراقيه» به نخست وزيري برسي، ساير احزاب شيعي كه اينك با تو براي پست نخست وزيري رقابت مي كنند و كوتاه نمي آيند براي رسيدن به «حداقل ها» بسوي تو مي شتابند. اين در حالي است كه آمريكا اساساً نمي خواهد دولتي قوي وجود داشته باشد كه عراقي ها براي حل مشكل و رسيدن به خواسته هاي خود به آن رجوع كنند و با آن به تفاهم برسند. همين مسئله و رو بودن دست آمريكايي ها و مداومت سعودي ها در خصومت عليه دولت نوري مالكي و طالباني چنين خواسته اي را براي مقامات عراقي تهوع آور كرده است اما از آنجا كه «شيطان وقتي از دري رانده شود، در ديگر را مي جويد» موضوع را رها نمي كنند و در اين بين بيش از همه به اختلافات - واقعاً حقير- رهبران كنوني دو ائتلاف شيعي دل بسته اند و بي شرمانه از تأخيري 4 ماهه حرف مي زنند تأخيري كه شورانگيز بودن حضور مردم در انتخابات را در كام ها تلخ كند و امكان بر باد دادن دستاوردهاي مهم سياسي مردم مظلوم عراق را فراهم نمايد. اما البته اين خواب تعبير ندارد. مرجعيت پرنفوذ شيعه در عراق - آيت الله العظمي سيستاني- دو روز پيش در سخناني كنايي و معنادار اعلام كرد كه: «اگر گفت وگوها ميان احزاب و اقوام به نتيجه نرسد، براي حل مشكل وارد ميدان مي گردد.»
مولف : سعدالله زارعي
مرجع : روزنامه کیهان
کد مطلب : ۲۴۱۲۸
منتخب
۳۰ فروردين ۱۴۰۳
۲۹ فروردين ۱۴۰۳
۲۹ فروردين ۱۴۰۳
۲۸ فروردين ۱۴۰۳
۲۷ فروردين ۱۴۰۳
۲۷ فروردين ۱۴۰۳
۲۶ فروردين ۱۴۰۳
۲۶ فروردين ۱۴۰۳
۲۵ فروردين ۱۴۰۳
پیشنهاد ما
