غرب و ارتجاع عرب و ترکيه در اين خصوص هزينه هاي سختي را متقبل شده اند. اين هزينه ها به صورت تصاعدي در حال افزايش است. در اين ميان تلاش کشورهاي غربي جهت گذار سياسي از اسد با شکست سنگيني مواجه شد. در جريان مذاکرات ژنو 2 شاهد بوديم که کشورهاي مولد بحران سوريه،يعني ايالات متحده آمريکا ،انگليس و برخي کشورهاي ديگر اروپايي و عربي در صدد تجويز نسخه هاي بدلي براي بحران سوريه بودند. در نهايت اين روند به نتيجه اي نرسيد. در اين ميان لازم است کشورهاي برگزار کننده نشست ژنو 2 در خصوص آنچه در نشست سوريه رخ داده است درس گيرند.

استيصال مطلق غرب در دمشق مسئله اي بارز است .پس از پيروزي بشار اسد در انتخابات سوريه و تحکيم موقعيت وي، کشورهاي غربي که ديگر مطمئن شده‌اند نمي‌توانند امتياز بيشتري در قبال حکومت سوريه به‌دست بياورند به فرافکني روي آورده‌اند و مي‌خواهند به هر نحوي از اين شکستي که در سوريه گريبانگيرشان شده است عبور کنند.با اين حال غرب و ارتجاع عرب بايد عواقب و تبعات بيش از سه سال فتنه گري خود در سوريه را بپردازند. حتي هم اکنون بين خود مخالفان حکومت سوريه نيز اختلافات زيادي به‌وجود آمده است . يک سري اختلافات در صحنه نبرد بين ارتش آزاد و داعش و گروه‌هاي تروريستي وابسته به القاعده است که بين خودشان درگيري دارند. اين اختلافات در صحنه سياسي نيز در بين مخالفان بشار اسد وجود دارد و ملموس است. اين در حالي است که ارتش سوريه با قدرتي که به‌دست آورده و همچنين حکومت سوريه با استناد به پيروزي‌هاي ارتش اين کشور توانسته است در موقعيت بالاتر وبرتري نسبت به مخالفان خودش قرار بگيرد.

در چنين شرايطي ديگر نسخه هاي بدلي براي حل بحران سوريه پاسخ نمي دهد. همچنين ملت سوريه و ساير ملتهاي جهان دريافته اند که غرب به عنوان اصلي ترين مولد بحران در سوريه اساسا صلاحيت تصميم گيري در خصوص بحران اين کشور را نداشته و بالعکس، خود به جزئي از بحران تبديل شده است.مشت محکم شهروندان سوريه بر دهان مقامات آمريکايي و عربي حامي ايجاد بحرين در اين کشور به گونه اي بود که واشنگتن و متحدانش را در شوکي سخت فرو برد. کشورهاي غربي در قالب ژستي دروغين و بشر دوستانه سعي داشتند خود را به عنوان حاميان صلح و ثبات در سوريه معرفي کنند.در اين ميان کشورهاي غربي مروج و مولد تروريسم در سوريه در کسوت حاميان حل بحران ظاهر شدند ! همين مسئله رمز شکست نشست ژنو 2 و ديگر نشستها و مذاکرات مشابه محسوب مي شود.

در اين ميان مروري بر شکست مذاکرات ژنو 2 در خصوص سوريه مي تواند عبرت آموز و تاثيرگذار باشد. واقعيت امر اين است که از همان ابتدا بين کشورهاي مختلف بر سر برگزاري يا عدم برگزاري و همچنين نحوه برگزاري کنفرانس ژنو 2 و حتي مکان برگزاري آن اختلاف وجود داشت. کشورهايي مانند فرانسه و آمريکا در پشت پرده معتقد بودند که شرايط مخالفان بشار اسد براي حضور در نشست ژنو 2 مناسب نيست و از اين رو اگر آن‌ها در اين نشست حضور پيدا کنند با دستاني خالي در مقابل بشار اسد و نمايندگان دولت وحکومت سوريه قرار خواهند گرفت.

از طرف ديگر افرادي مانند اخضر ابراهيمي و ولاديمير پوتين رئيس‌جمهور روسيه معتقد بودند که بايد هرچه سريعتر و در موعد مقرر کنفرانس ژنو برگزار شود تا تکليف سوريه براي خروج از آشوب‌ها و بحران‌هاي داخلي مشخص شود.به هر حال اين کشمکش و نزاع وجود داشت و هنوز،با وجود شکست نشست ژنو 2 هم طرفين نتوانستند به يک توافق قطعي و کامل در صورت برگزاري ادامه مذاکرات برسند. اين کشمکش نشان داد که اساسا مذاکرات ژنو 2 در صورت برگزاري نيز به نتيجه اي نخواهد رسيد. اساسا يکي از اصلي ترين دلايل ايالات متحده آمريکا براي برگزاري مذاکرات ژنو 2 ممانعت از به فعليت رسيدن راي شهروندان سوريه در انتخابات بود. واشنگتن مطابق پيش بيني هاي سازمان سيا و ديگرنهادهاي امنيتي و سياسي خود نسبت به پيروزي قاطعانه اسد در انتخابات آگاه بود. از اين رو در صدد بود تا با برگزاري نشستي صوري موجبات برکناري اسد را به بهانه يک راه حل بين المللي فراهم کند. با اين حال ژنو 2 به نماد شکست دوباره غرب و ارتجاع عرب در قبال حکومت دمشق تبديل شد.

در اين ميان ايالات متحده آمريکا و فرانسه به عنوان دو کشور غربي که بيشترين هزينه را جهت براندازي و سرنگوني حکومت بشار اسد کرده‌اند، بعد از ناکامي در تحقق اين مسئله در صدد بودند که بتوانند لااقل حداکثر امتيازات ممکن را از نشست ژنو بگيرند. همچنين کشورهايي مانند عربستان، قطر، ترکيه و کشورهايي که در ناکامي‌هاي اخير سوريه دخالت مستقيم داشتند، آنها نيز سرمايه گذاري‌هاي خودشان را در برهه يک سرمايه گذاري پوچ و بر بادرفته مي‌دانند بنابراين اينها سعي کردند که بتوانند حداکثر امتيازات را در يک نشست بين‌المللي از طرف مقابل که همان دولت سوريه باشد بگيرند. اما الان چون اين شرايط مناسب نيست غرب رو به فرافکني در قبال مذاکرات ژنو آورده است.شکست غرب در ميدان نظامي در سوريه، در جريان برگزاري نشست سياسي ژنو 2 تکميل شد. به عبارت بهتر غرب و ارتجاع عرب هم اکنون بازندگان تحولات سوريه در دو حوزه سياسي و نظامي هستند. شکست خوردگاني که در آينده مايه عبرت ديگران خواهند شد.

حامد رشيدي
منبع: رسالت

اسلام تايمز