ظرف يك هفته چند هيأت بلندپايه سياسي و امنيتي امريكا در كابل (پايتخت افغانستان) حضور يافتند.
مأموريت مشترك آنها بررسي تغيير استراتژي امريكا در جنوب آسيا بود.
پس از مرگ بنلادن، باراك اوباما، رئيس جمهور امريكا ناگهان بحث خروج نيروهاي امريكايي از افغانستان را در جدول زماني 2 ساله اعلام كرد.
وقتي فرستادگان اوباما (رئيس پنتاگون و فرمانده نيروهاي ناتو در برابر كنگره قرار گرفتند) توجيه مشترك آنها براي خروج از افغانستان كه در حال حاضر پايگاه اصلي امريكا در جنوب آسيا محسوب ميشود، هزينههاي مالي و تلفات بود.
طبق آماري كه رسانههاي واشنگتن ارائه دادهاند، اين جنگ تاكنون 11 هزار قرباني براي امريكا داشته است كه بيش از 1500 نفر از آنان كشته شده و مابقي مجروح شدهاند.
امريكا، علاوه بر چند تريليون هزينه نظامي 430 ميليارد دلار صرف هزينههاي جانبي جنگ كرده است. با وجود اين همه هزينه جنگ در افغانستان به عنوان اولين پروژه مبارزه با تروريسم به پيروزي نرسيده است.
تيم استراتژيستهاي كاخ سفيد نظير لئون پانتا (وزير دفاع) و پترائوس (رئيس جديد سازمان سيا) صريحاً گفتهاند كه اوباما بايد راهبرد جديدي براي خروج از بنبست
افغانستان بيابد و امريكا اكنون بايد براي مبارزه با تروريسم به مرزهاي ديگري بينديشد.
از جمله اصول دكترين پانتا در پنتاگون اين است كه مبارزه با تروريسم نيازمند تغيير جدي در روابط هند و پاكستان است.
به زعم آنها اسلامآباد از زماني تلاشها و حمايتهاي خود در پروژه مبارزه با تروريسم را كاهش داد كه احساس كرد نگاه كاخ سفيد به سمت دهلي تمايل پيدا كرده است.
حال دولت اوباما پس از يك دور همكاري نامطمئن با طرف پاكستاني در عرصه تروريسم تغييرات محسوسي در استراتژي خود در حوزه جنوب آسيا ايجاد كرده است، اما روش جديد امريكا افزايش تهديد پاكستان است نه تشويق آن.
رسانههاي امريكا گستردهتر از قبل اسناد ارتباطات دولت و ارتش پاكستان با گروههاي تروريستي را فاش ميسازند.
امريكاييها مدعي هستند پاكستان با تجهيز و تسليح طالبان بعد از عقبنشيني شوروي از افغانستان براي ايجاد پايگاه محكمتر در قبال هند تلاش كرد و تا زمان 11 سپتامبر 2001 اين سياست را ادامه داد.
پس از اين واقعه نيز به صورت تاكتيكي و مصلحتي همراه امريكا وارد جنگ با ترور شد، در حالي كه در خفا روابط استراتژيك با طالبان را ادامه ميدهد.
واشنگتن با استناد به شواهدي مثل
پناه گرفتن بنلادن و الظواهري در پاكستان و يا حضور لشكر طيبه كه مسئول حادثه تروريستي بمبئي در سال 2008 شناخته شد، استراتژي خود درخصوص پاكستان را تغيير داده است و در نظر دارد با اعمال فشارهاي مختلف بر اسلامآباد، دولت زرداري را مجبور به سرمايهگذاري در پروژه جديد خود كند.
در چند ماه اخير روابط دو سازمان سيا و آياساي پاكستان پرتنش بوده است.
تنش بين دو طرف از دستگيري ريموند ديويس، جاسوس سازمان سيا كه متهم به قتل دو شهروند پاكستاني است، شروع شد و سپس بعد از مرگ سركرده القاعده كه غرب، پاكستان را متهم به مخفي كردن او نمود، اوج گرفت.
اكنون نيز اوباما از طريق كنگره، اسلامآباد را تهديد كرده كه اين كمكها را به حالت تعليق درخواهد آورد، اما برخي سياستگذاران كهنهكار امريكا به كاخ سفيد پيشنهاد كردهاند به جاي بحث و جدل بر سر كمكهاي نظامي خود به پاكستان، باب همكاريهاي اقتصادي با اين كشور را بگشايد تا با بهبود وضعيت اقتصادي، زمينه جذب گروههاي تروريستي كمتر شود.
همينطور برخي كارشناسان آسيا پيشنهاد حل مشكل كشمير را به كاخ سفيد ارائه دادهاند.