روزنامه اردني "الراي"، در تحليلي تحت عنوان "تهديد فلسطين" آورد است: "آمريكا تهديد كرده است كه اگر فلسطينيها براي مطرح كردن درخواستشان مبني بر قبول عضويت فلسطين در سازمان ملل و مرزهايي كه از سوي اسرائيل اشغال شده است به سازمان ملل بروند، علاوه بر استفاده از حق وتو، كمكهاي خود را به غزه قطع خواهد كرد.
آمريكا براي اعمال اين تحريم، نيازي به سركنسول خود در بيتالمقدس ندارد و نياز
ندارد كه صائب عريقات، مذاكره كننده ارشد فلسطين را از خانهاش در شهر تاريخي اريحا بيرون بكشد و موضع مخالف خود را در قبال اين اقدام فلسطينيان به وي ابلاغ كند.
موضع آمريكا در بحران اعراب و اسرائيل، موضعي مشخص، ثابت و دائمي است و هرچه غير از اين است، در حقيقت مانورهايي است كه با هدف ايجاد صلح با كشورهاي عربي، آزادي عمل تندروهاي صهيونيستي در اراضي فلسطيني، مصادره و استعمار اين مناطق و كوچاندن
اجباري ساكنانش صورت ميگيرد.
از 10 سال پيش تاكنون، واشنگتن از كشور فلسطين در كنار اسرائيل سخن ميگويد اما اين كلام به ظاهر شيرين، نيازمند موافقت اسرائيل با تشكيل چنين كشوري از طريق مذاكرات است؛ مذاكراتي كه آغاز شد، ازسرگرفته شد اما پاياني نداشت.
اين در حالي است كه درخواستهاي مكرر اسرائيل از فلسطينيان براي اعطاي امتيازهاي هر چه بيشتر ديگر مجالي براي تشكيل كشور فلسطين در هيچ جاي خاك اين سرزمين
باقي نميگذارد چرا كه اسرائيل هرگز وعدهاي را مثل وعده لرد بالفور به مردم آواره فلسطين نميدهد.
همانطور كه ميدانيم، تهديد آمريكا نه تنها فلسطينيها را نميترساند، حتي آنها را مجبور به پذيرش شرطهاي مذاكره با رژیم صهیونیستی نخواهد كرد.
مسلما وضع حاكم براي فلسطينيان از نتايج تهديدهاي آمريكا بدتر است و شايد غزهاي كه امروز محاصره شده و در گرسنگي به سر ميبرد، با كرانه باختري كه
در آن مرگي تدريجي را تجربه ميكند، تفاوت چنداني نداشته باشد و امروز اعراب با وجود اين كه دريافتهاند آمريكا از فلسطين چه ميخواهد باز هم نشست برگزار ميكنند تا بدانند اينبار خواسته واشنگتن از سوريه چيست؟
چرا اعراب بايد به تمام خواستههاي آمريكا در فلسطين، سوريه، لبنان، مصر، ليبي، تونس، يمن و ساير كشورها پاسخ دهند و چه زماني آنها ميخواهند، بگويند كه خود چه ميخواهند؟"