ژورنالیست و نویسنده آمریکایی: آمریکا می خواهد تمام دنیا نا امن باشد

شروود راس، ژورنالیست و نویسنده آمریکایی در مصاحبه اختصاصی با خبرگزاری تسنیم تأکید کرد که آمریکا می‌خواهد تمام دنیا ناامن باشد تا در این بحران سرمایه داری بتواند با فروش اسلحه خزانه‌داری خود را پر کند و از قاچاق مواد مخدر و انسان که در صورت امنیت و آرامش در خاک کشوری امکان‌پذیر نیست، سود بسیاری ببرد.

راس معتقد است در نشست‌های خارجی هیچ‌چیزی فرستادگان آمریکا را خوشحال یا ناراحت نمی‌کند، چون اصلاً نیامده‌اند گوش کنند بلکه فقط آمده‌اند حرف خود را بزنند و بروند و اگر قبول نکنید شما را به روز لیبی و عراق بیندازند.

وی می‌گوید: آمریکا از ابتدا خود را برنده نشست ژنو می‌دانست چون اگر می‌توانست اسد را کنار بزند امنیت اسرائیل را تضمین کرده بود و حال که نتوانسته بهانه‌ای دارد برای این‌که دوباره گزینه شکست خورده نظامی‌علیه سوریه را علم کند.

مشروح این مصاحبه‌ را در ادامه می‌خوانیم:

 سووال؛می‌دانید که دور دوم نشست‌های صلح ژنو2 سوریه بدون هیچ نتیجه‌ای به کار خود پایان داد و این در حالی است که برگزار کنندگان نشست به‌دلایل مختلف از جمله نپذیرفتن مفاد نشست ژنو1 عده‌ای را از شرکت کردن در این نشست محروم کرده بودند. امروز همه طرف‌های حاضر در نشست فقط یکدیگر را به مخالفت با رأی خود متهم می‌کنند و معتقدند نشست به‌این خاطر شکست خورده است. به‌نظر شما مشکل کجاست و جایگاه هرکدام از طرف‌های حاضر در این نشست را چگونه ‌ارزیابی می‌کنید؟

راس: بارها در این مدت تحلیل‌های مختلفی از رسانه‌ها شنیدیم که همه به‌درستی اشاره می‌کردند نشستی که در آن دشمنان باشند و دوست نباشد معنایی ندارد. برای شرکت در نشست دعوت‌نامه فرستادند و بعد آن را پس گرفتند و این حرکت به‌زعم من شرم‌آور و غیرقابل توجیه است.

دیگر این‌که دولت اسد از همان ابتدا هم کار عجیبی کرد که به نشستی آمد که مشخصاً از وی می‌خواستند مسند خود را‌ ترک کند. طرف غربی در این مذاکره با فشار وارد کردن بر روسیه‌ از او خواست تا اسد را به شرکت در این نشست دعوت کند و روسیه هم این کار را انجام داد. این نخستین و مهم‌ترین قدمی‌بود که روسیه برای برگزار کردن این نشست و پاگرفتن مذاکرات صلح صورت داد و به‌نظر من قدم اول در این مسیر از سوی آن‌ها برداشته شد.

اگر نشست‌ها نتیجه‌ای داشت طبعاً افتخار بازگرداندن صلح به خاک سوریه متعلق به روسیه بود، ولی متأسفانه‌ این اتفاق نیفتاد چون لابی اسرائیل و ابرقدرت غرب در پی ایجاد ثبات و برقراری ارتباطات دوستانه بین کشورها در منطقه نیستند.

آمریکا می‌خواهد تمام دنیا ناامن باشد تا در این دوران بحران سرمایه داری بتواند با فروش اسلحه مخازن مالی خود را پر کند و از قاچاق مواد مخدر و انسان سود بسیاری ببرد که در موقعیت امنیت و آرامش در خاک هیچ کشوری امکان ندارد.

امروز که به‌طور همزمان تمام این اتفاقات در لیبی و عراق و افغانستان رقم می‌خورد دیگر برای آمریکا قابل قبول نیست بر اساس منطق و قانون با دولتی که چندان هم مطیع او نیست بنشیند و مذاکره کند.

او چون خودش را مالک تمام خاورمیانه می‌داند فقط با نگرانی به ساعتش نگاه می‌کند و تأسف می‌خورد از این‌که وقت استعمارش گذشت. بارها روسیه در مذاکرات دخالت کرد و نظراتی ارائه داد یا معارضین مسلح اسد آرایی را طرح کردند.

آمریکا هیچ نظری در مورد هیچ‌کدام از این‌ها نداد و نگفت کدام قابل قبول است یا نیست، چون اصلاً گوش نمی‌کرد و برایش اهمیتی نداشت. در نشست‌های خارجی دقت کنید هیچ‌چیزی فرستادگان آمریکا را شاد یا ناراحت نمی‌کند.

چون اصلاً نیامده‌اند گوش کنند بلکه فقط آمده‌اند حرف خود را بزنند و بروند و اگر قبول نکنید شما را به روز لیبی و عراق بیندازند. اطلاعات آن‌ها در مورد شما همان چیزهایی است که مافوق‌های‌شان به‌ آن‌ها حقنه کرده‌اند و آن‌ها هیچ‌وقت چیزی غیر از آن را نمی‌پذیرند.

به‌هرحال اتباع ابرقدرت خویش‌خوانده‌ جهان هستند و این دولت چنان انتخاب کرده است که به حرف هیچ‌کسی گوش ندهد و به همین دلیل هم هرگز پاسخ‌گوی هیچ سؤالی نیست. آمریکایی‌ها در این مورد بارها به فرستادگان دولت روسیه که در نشست شرکت کرده بودند، گفتند: شما از دولت سوریه حمایت می‌کنید و به همین دلیل شکست خوردیم.

روسیه هربار در پاسخ می‌گفت: دولت اسد ضمن رایزنی با دولت روسیه پذیرفت در نشست شرکت کند و کسی که پای میز می‌نشیند طبعاً مایل به حل مشکل است. مشکل از جانب شما آمریکایی‌هاست که گوشتان هیچ گزینه‌ای را جز تأیید حرف‌های خودتان نمی‌شنود. آمریکایی‌ها هیچ پاسخی به‌این مسئله ندارند چون نه آن را شنیدند و نه اساساً هرگز پاسخی برای مسئله‌ای ارائه داده‌اند.

سووال: اتهامی‌که آمریکا به دولت روسیه وارد می‌کند، چیست و به‌نظر شما چه‌ایرادی بر آن وارد است؟

راس: آمریکا دولت روسیه را به این متهم می‌کند که از دولت سوریه حمایت نظامی کرده است و این باعث می‌شود باب بحث منطقی بسته شود چرا که طرفین برای بحث و گفت‌وگو نزد یکدیگر آمده‌اند و بینش نظامی کار را سخت می‌کند. می‌دانید آمریکا همیشه سوی مقابل را به نظامی‌دیدن مسائل و یا به نظامی‌ندیدن آن متهم می‌کند چرا که چیزی جز این در چنته ندارد.

دولت آمریکا همیشه همه مسائل را بهانه‌ای برای جنگ دیده و جنگ را بهترین راه‌حل تمام آن مسائل، به همین دلیل همیشه مشکل آمریکا این است که چرا نظامی ‌و چرا غیرنظامی. گزینه دیگری در ذهن این دولت وجود ندارد چون سال‌هاست که خود را درگیر رقابت‌های تسلیحاتی کرده است. شوروی زمانی با چندین کشور از جمله چین، ژاپن، هند، افغانستان، پاکستان و غیره جنگ مستقیم سرزمینی داشت و به همین دلیل دائماً مشغول خرید و فروش انواع سلاح بود.

آمریکا چون می‌ترسید از این‌ها بر ضد او استفاده شود سعی می‌کرد با پرداخت هزینه‌های هنگفت و تلاش‌های مستمر جاسوسی همان تسلیحات را برای خودش تهیه کند. به همین دلیل همان میزان که شوروی در جنگ پیشرفت‌های نظامی‌ کرد آمریکا در جاسوسی پیشرفت‌های اطلاعاتی کرد.

امروز به همین دلیل در ذهن دولت‌مردان آمریکا چیزی جز جنگ و درگیری نیست و به همین دلیل خود را برنده نشست ژنو هم می‌دانند چون فکر می‌کنند اگر دولت اسد به رفتن قانع شد امنیت اسرائیل تضمین می‌شود و اگر نشد می‌توانند برگ سوخته خود را احیا کنند، منظورم گزینه حمله به سوریه ‌است. اوباما یک بار تلاش کرد به مردم بی‌دفاع و زخم‌خورده این کشور حمله کند و وقتی با مخالفت روبه‌رو شد تن به نشست داد ولی همه تلاش خود را کرد برای این که راه‌حل دیپلماتیک را مسدود کند و راهی پیدا شود که بتوان دوباره ‌از عملکرد نظامی سخن گفت.

اوباما آن روز که ‌از حمله به سوریه صحبت کرد خود به ‌این اشاره کرد: ‌این بار اشتباهات عراق و افغانستان را تکرار نمی‌کنیم. خنده‌آور است که ‌این دولت در دوران استعمار نو با این میزان ادعای نشر دموکراسی در جهان می‌کوشد خود را مثل دوران باستان در نبردهای سرزمینی ماهرتر کند. این‌که‌ آمریکا روسیه را متهم می‌کند به: نشست شکست خورد و دوباره بر سر گزینه نظامی ‌برگشتیم، اسباب ناراحتی دولت آمریکا که نیست هیچ بلکه بهترین بهانه ‌است برای این که ‌اوباما بالاخره نقطه‌ای در کارنامه‌اش بگذارد.

تمام کارنامه اوباما پر بود از شکست و بی‌عملی. این است که من تصور می‌کنم دولت آمریکا این سناریو را ضمن انتقاد و اعتراض تمام مردم و دولت‌های دنیا به‌جز برخی دولت‌های اروپای غربی یعنی صرفاً فرانسه و انگلیس، به‌ترتیبی چید که کارتل‌های تریلیاردی اسلحه و مواد مخدرش را به رونق بیاورد. والاّ دولتی که خود پیشنهاد کرده است به سوریه حمله کنند چرا باید از شکست مذاکرات و روی میز آمدن گزینه نظامی ‌ناخرسند باشد؟ او دولت اسد را متهم می‌کند به ‌این‌که با کمک نظامی سایر دولت‌ها مردمش را بمباران می‌کند، این یک دروغ بی‌معناست و بلکه خود آمریکاست که سعی می‌کند با کمک فرانسه و عربستان مردم این کشور را بکشد، دولتش را از بین ببرد و امنیت اسرائیل را تضمین کند.

سووال: نتیجه نشست را چگونه ‌ارزیابی می‌کنید؟

راس: موفقیت کامل برای مردم سوریه و حامیان اسد. فعلاً دولت اسد در موقعیت خود باقی مانده است و می‌تواند تا حدی که توان دارد همچنان از پیشرفت بیشتر‌ تروریست‌ها در خاک کشورش جلوگیری کند. مردم سوریه ‌اگر هم شکایتی دارند به‌خاطر از دست رفتن عزیزانشان و تداوم ناامنی است والّا هیچ‌کس در دنیا با این حرکت اسد مخالفتی ندارد که سلاح به دست گرفته و در برابر حقوق بگیران عربستان سعودی ایستاده است.

دولت روسیه تمام تلاش خود را کرد تا بشار اسد را برای نشست به ژنو ببرد و آمریکا را وادار کند این‌همه مبارز غیرسوری مسلح را که نه ‌اسلام می‌شناسند و نه چیزی در مورد سوریه می‌دانند از این کشور بیرون کند. تمام این تلاش‌ها از سوی آمریکا غیرقابل پذیرش و مردود اعلام شد. ازآن‌جا که در جهان مرجعی برای قضاوت جز سازمان ملل نیست و آن هم در نیویورک است، فقط می‌توان نشست و امید بست پس از شکست کامل نمایش ژنو مشکلات به دست دولت مستقر در خاک سوریه و در تعاون کامل با مردم این کشور حل شود که واقعاً مدت‌هاست دارند جنایت‌های غرب را در نهایت نارضایتی در خاک خود میزبانی می‌کنند.