مهمترین محورهای مصاحبه اختصاصی با «طلال ناجی»
ـ نبرد شمشیر قدس، ویژگی خاصی داشت چون سرتاسر فلسطین را در بر گرفت، به‌عبارتی تمام مردم فلسطین در اراضی اشغالی سال 48 بعد از گذشت هفتاد و سه سال از نکبت (اشغال فلسطین) به پا خاستند.
ـ مقاومت فلسطین در نوار غزه برای یاری قدس، ابتکار عمل را به‌دست گرفت.
ـ مهمترین دستاورد نبرد شمشیر قدس، تحقق وحدت ملی مردمی میان همه طیف‌های ملت فلسطین بود.
ـ اغلب مردم فلسطین از دوستداران جمهوری اسلامی ایران هستند. این دوست داشتن صرفاً به‌خاطر شیفتگی و علاقه به جمهوری اسلامی نیست، بلکه دلایل عینی در پس آن نهفته است.
ـ از همان ابتدا امام خمینی (قدّس سرّه) موضوع فلسطین را در ردیف اولین اولویت‌های انقلاب اسلامی قرار دادند. مقام معظم رهبری به‌شدت به ادامه خط‌مشی امام خمینی(ره) در پایبندی به اهداف انقلاب اسلامی ایران و به‌ویژه در آغوش گرفتن ملت فلسطین و مقاومت اهتمام دارند.
ـ ایران از همان ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی کنار ملت فلسطین و قدس قرار داشته است.
ـ شهید سردار سلیمانی، نقش بزرگ و برجسته‌ای در توسعه موشک‌ها در نوار غزه داشت. نبرد شمشیر قدس و دستاوردهای مقاومت در آن از اثرات، شهید سلیمانی، فرمانده بزرگ بود.
ـ شهید سلیمانی شخصاً بر عملیات‌های آموزش، انتقال سلاح و توسعه سلاح‌های مقاومت نظارت داشت.
ـ رابطه سوریه و فلسطین رابطه‌ای اساسی و تاریخی است. فلسطین در تاریخ بخشی از سوریه بوده است.
ـ سوریه جای امن و آغوش گرم و پشتیبان گروه‌های مقاومت فلسطین در طول تاریخ بدون هیچ استثنا و تمایزی بوده است.
ـ ملت فلسطین هرگز اعتمادی به سازمان‌ها و نهادهای عربی همچون اتحادیه عرب ندارند.
ـ معتقدیم که بهترین راه‌حل باید وحدت ملی باشد که از راه‌های مختلف از جمله بازنگری در ساختار ساف و دیگر نهادها ممکن است.

هفتاد و سه سال از پیاده‌سازی طرح صهیونیستی در سرزمین فلسطین می‌گذرد، با توجه به انتفاضه اخیر شرایط کنونی فلسطین را به‌ویژه پس از چندین دهه تلاش سران صهیونیسم جهانی برای حذف مسئله فلسطین چگونه ارزیابی می‌کنید؟
طلال ناجی: در واقع آخرین نبردی که در فلسطین رخ داد. «رویارویی بزرگ» ملت مبارز و مظلوم فلسطین با دشمن صهیونیستی ادامه نبردهایی است که طی سال‌های گذشته اتفاق افتادند. نبرد اخیر(شمشیر قدس)، از لحاظ کیفی متفاوت و متمایز بود. و ما می‌توانیم بگوییم با وجود کوتاه بودن این نبرد که یازده روز بود، این نبرد دارای چنین ویژگی‌هایی بود، چرا؟ رویارویی‌های گذشته، طولانی‌تر و تعداد قربانیان آن بسیار بیشتر بود اما این بار، این نبرد ویژگی خاصی داشت، چون سرتاسر فلسطین را در بر گرفت، به‌عبارتی تمام مردم فلسطین در اراضی اشغالی سال 48 بعد از گذشت هفتاد و سه سال از نکبت (اشغال فلسطین) به پا خاستند، در حالی که دشمن در این توهم بود که ملت فلسطین آرام شده است.

گذشت هفتاد و سه سال از نکبت (اشغال فلسطین) چه معنایی می‌دهد؟ یعنی سه نسل از نکبت سال 1948 گذشته و این نسل سوم است، دشمن دچار این توهم بود که این نسل سوم توجهی به مقاومت و ایستادگی ندارد، به‌عبارتی به منافع، آموزش و تأمین امنیت غذایی خانواده‌اش توجه دارد، اما دشمن غافلگیر شد از این‌که مردم ما در اراضی 48 قیام کرد. در تمام اراضی فلسطینی 48 در تمام روستاها و شهرک‌ها و شهرها در الناصره، عکا، یافا، ام‌الفحم، طیبه، عاره، عرعره و النقب برای یاری مردم ما در قدس و همچنین مردم در نوار غزه قیام کردند.

همچنین باید به مقاومت شجاعانه فلسطینیان در نوار غزه و گروه‌های مقاومت در جریان تجاوزات قبلی رژیم صهیونیستی به غزه اشاره کرد که مردم ما در غزه را هدف تجاوزات خود قرار می‌داد. مردم ما در غزه به مقابله با متجاوزان و دفاع از غزه می‌پرداختند، این بار مقاومت فلسطین در نوار غزه برای یاری مردم ما در قدس به پا خاست و ابتکار عمل را به‌دست گرفت. ابتکار عمل زمانی آغاز شد که دشمن صهیونیستی، هتک حرمت مسجدالاقصی و مقدسات اسلامی و مسیحی در این شهر را آغاز کرد و برای بیرون راندن ساکنان محله الشیخ جراح و غارت منازلشان تلاش کرد،

همانند آنچه هم‌اکنون در محله سلوان در قدس شرقی جریان دارد، به همین دلیل، مردم ما در غزه و رزمندگان مقاومت قهرمان ما برای یاری مردم ما در قدس به پا خاستند و موشکی که شلیک شد، "اولین موشکی که شلیک شد"، به‌سوی قدس غربی اشغالی به ساختمان کنست (پارلمان) رژیم صهیونیستی شلیک شد و از شبکه‌های ماهواره‌ای دیدید که چگونه اعضای کنست فرار کردند تا در پناهگاه‌ها پنهان شوند، به‌دلیل همین ویژگی بود، آنچه این بار رخ داد، سرتاسر فلسطین و آوارگان فلسطینی در کشورهای عربی و در کشورهای دیگر را فرا گرفت.

هنگام صحبت کردن از ویژگی‌های انتفاضه فلسطینی اخیر چه درباره جنگ 11روزه علیه غزه، چه درباره فعالیت‌های مردمی که سرتاسر فلسطین را از دریا تا رودخانه، در کرانه باختری، در غزه، در قدس و  در سرزمین‌های اشغالی از سال 1948، فرا گرفت، بزرگ‌ترین دستاوردی که این انتفاضه محقق کرد، چه بود؟
طلال ناجی: مهمترین دستاوردی که به‌نظر همه ما یعنی گروه‌های مقاومت و در سطح ملت فلسطین محقق شد، مهمترین دستاورد، تحقق وحدت ملی مردمی میان همه طیف‌های ملت ما در وطن اشغالی و خارج آن بود و این موضوع بسیار مهمی است که مبنای فعالیت ما خواهد بود، به‌روی آن برای تحقق وحدت میان گردان‌های مقاومت فلسطین و رهبران سیاسی تکیه خواهیم کرد، چرا که این ملت در میدان متحد شده‌اند، چرا رهبران متحد نمی‌شوند؟ چرا گروه‌های مقاومت و سازمان‌های فلسطینی متحد نمی‌شوند؟ این از اولین و مهمترین دستاوردهای حماسه اسطوره‌ای نبرد شمشیر قدس است.

دومین دستاورد، این بود که دروغ بودن ادعاهای دشمن صهیونیستی را برملا کرد. دروغین بودن این دشمن تا حدی آشکار شد که کنگره آمریکا به‌عنوان بزرگ‌ترین حامی رژیم صهیونیستی نتوانست به پوشش این دشمن ادامه دهد، به همین دلیل 30 نفر از اعضای کنگره آمریکا، از کنگره خواستند، اقدامات اسرائیل را علیه ملت فلسطین محکوم کند، همچنین 80 عضو کنگره نیز درخواستی ارائه داده خواستار آن شدند کنگره به‌طور رسمی معامله قرن را لغو کند که آن را تصویب کرد و دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری سابق آمریکا، آن را اجرا کرده بود.

هنگام صحبت بیشتر درباره جنگ یازده‌روزه و تجاوز اسرائیل به نوار غزه آنچه مورد توجه بود، تعداد کلاهک‌های موشکی انفجاری و بُرد آنها بود، همچنین میزان دقت آنها بود که در خسارت‌ها و آسیب‌ها نمایان شد، موضوعی که دکتر به جنبش‌های مقاومت فلسطین قدرت ترسیم را داد،‌ اما معادله یا موازنه بازدارندگی با رژیم صهیونیستی را داد که یکی از ارتش‌های قوی را دارد، در این ارتباط سؤالم این است که نقش جمهوری اسلامی ایران را در تحقق این معادله چگونه ارزیابی می‌کنید؟ معادله "اگر دوباره تجاوز کنید، پاسختان را خواهیم داد و اگر تجاوزگری‌ خود را تشدید کنید، ما هم پاسخمان را تشدید می‌کنیم." به‌طور کلی نقش جمهوری اسلامی ایران را در حمایت از مسئله و ملت فلسطین چگونه ارزیابی می‌کنید؟
طلال ناجی: ما به‌عنوان یک جبهه از گروه‌های فلسطینی و اغلب مردم فلسطین از دوستداران جمهوری اسلامی ایران هستند. این دوست داشتن صرفاً به‌خاطر شیفتگی و علاقه به جمهوری اسلامی نیست، بلکه دلایل عینی در پس آن نهفته است؛ اول اینکه این انقلاب اسلامی که در سال 1979 میلادی (1357 هجری شمسی) به‌رهبری حضرت امام خمینی ـ قدّس سرّه ـ به پیروزی رسید، از همان ابتدا موضع ایستادن کنار مستضعفین را در سرتاسر جهان اتخاذ کرد و همان‌طور که می‌دانید، به‌طور خاص کنار ملت مظلوم فلسطین ما ایستاد و از همان ابتدا امام خمینی ـ قدّس سرّه ـ موضوع فلسطین را در ردیف اولین اولویت‌های این انقلاب اسلامی قرار دادند.

وقتی اعلام کردند، این رژیم اسرائیل، غده سرطانی است که باید ریشه‌کن شود و این‌که خطر این رژیم، فقط تنها ملت فلسطین را تهدید نمی‌کند، بلکه همه امت اسلام را نیز تهدید می‌کند و باید تمام توان و قدرت را برای مقابله با این رژیم بسیج کرد.

در ادامه ایشان، ملت فلسطین را در آغوش گرفت، پس از آن در طول یک دهه امام خمینی ـ قدّس سرّه ـ رهبری انقلاب اسلامی را به‌عهده گرفتند تا اینکه به ملکوت اعلی پیوستند، مقام معظم رهبری نیز همان خط‌مشی را ادامه دادند. ایشان به‌شدت به ادامه خط‌مشی امام خمینی(ره) در پایبندی به اهداف انقلاب اسلامی ایران و به‌ویژه در آغوش گرفتن ملت فلسطین و مقاومت اهتمام دارند و ما اکنون، همه ملت فلسطین، همه گردان‌های مقاومت از مواضعی که جمهوری اسلامی ایران اتخاذ و به آن عمل می‌کند و از مقام معظم رهبری، امام آیت الله سید علی خامنه‌ای ـ حفظه الله ـ و همچنین از نیروی قدس سپاه تشکر بسیار می‌کنیم.

منظورم این است که نیروی قدس، یک نیروی محدود از نظر تعداد نیست. این لشکر نیروهایی تحت لوا و نام قدس هستند، چرا؟ و این واقعاً نامی نمادین است، برای اینکه به تمام افکار عمومی جهان چه ملت برادر، ایران و یا تمام ملت‌های مسلمان به‌طور عام، نشان دهد که جمهوری اسلامی ایران کنار ملت فلسطین می‌ایستد، کنار قدس می‌ایستد، قدس را در آغوش خود قرار می‌دهد.

می‌خواهم سخنان خود را با این سؤال به پایان برسانم که این لشکر و این نیروها نقش برجسته‌ای به‌فرماندهی برادر عزیز سردار «قاسم سلیمانی» (رحمة الله علیه) داشت که همه او را دوست داریم، مقامش را ارج می‌نهیم، و به او احترام می‌گزاریم، چون پاک و بی‌آلایش بود، چند لحظه پیش شما از من درباره پیشرفت موشک‌‎ها در نوار غزه پرسیدید، سردار قاسم سلیمانی ـ رحمة الله علیه ـ نقش بزرگ و برجسته در این زمینه داشت و همه مردم و مبارزان ما در نوار غزه این جایگاه را برای وی قائل هستند.

خدا سردار شهید قاسم سلیمانی را رحمت فرماید و این همان چیزی است که می‌خواهم درباره آن سؤال کنم. اواخر ماه می گذشته، در خدمت بشار الجعفری، معاون وزیر خارجه سوریه بودیم. در آن زمان، او برای ما فاش کرد که شهید قاسم سلیمانی به‌خلاف خواست و اراده رژیم صهیونیستی وارد غزه شد. می‌خواهم درباره این مرد بی‌نظیر در ترسیم تصویر پیروزی اخیر که مقاومت فلسطین در جنگ 11روزه محقق کرد سؤال کنم و همچنین دستاوردهایی که طی سال‌های جنگ با رژیم صهیونیستی و استکبار جهانی، آن‌ها را محقق کرد.
طلال ناجی: ما مسلمان و مؤمن هستیم به هرآنچه خدای متعال چه در کتاب مقدس قرآن کریم و یا آنچه پیامبرمان، حضرت محمد(ص) به ما آموخت، ایمان و باور داریم. من و بسیاری دیگر ایمان داریم که روح سردار قاسم سلیمانی شاد و خرسند در بهشت جاویدان است و هرآنچه را در فلسطین و نبرد شمشیر قدس جریان داشت دنبال کرده است، چون این نبرد می‌تواند بگوید که از اثرات این فرمانده بزرگ است.

او در طول بیش از 20 سال، از زمانی که فرماندهی نیروی قدس را به‌عهده داشت، تمام وقت خود را صرف حمایت از مقاومت فلسطین و حزب‌الله در لبنان و مقاومت شجاعانه عراق در این نبرد ضد استکبار جهانی کرد، چرا او را به شهادت رساندند؟ او را ترور کردند، زیرا او را بزرگترین خطر برای خود می‌دانستند و واقعاً هم چنین بود، او بود که به طرح‌های آنها ضربه می‌زد. او بود که نقشه‌هایشان را در منطقه تهدید می‌کرد، منظورم استکبار جهانی و به‌طور خاص  آمریکا و رژیم صهیونیستی است. او را بزرگ‌ترین خطر قلمداد کردند، بنابراین، تمام امکانات فناوری و لجستیکی خود را برای از پیشِ‌رو برداشتن وی و برادرش، برادر عزیز، فرمانده، ابومهدی المهندس بسیج کردند، چون از نقش سردار قاسم سلیمانی آگاه بودند.

سردار قاسم سلیمانی خود شخصاً بر عملیات‌های آموزش نظارت داشت. عملیات انتقال سلاح (برای مقاومت) با نظارت وی انجام می‌شد، خود شخصاً بر عملیات توسعه سلاح‌ها نظارت داشت، چه مقاومت فلسطین چه برادرانمان در حزب‌الله یا برادرانمان در ارتش عربی سوریه و یا برادرانمان در مقاومت مردمی عراق یا برادرانمان در یمن برادر  بر همه آنها شخصاً نظارت داشت تا در برابر تجاوز خائنانه طی شش سال گذشته چه از سوی عربستان سعودی و تمام کشورهایی که کنار آن هستند، آمریکا و به‌طور کلی تجاوز غرب مقاومت کنند. سرانجام این‌که سردار قاسم سلیمانی جایگاهی بزرگ نزد ما به‌عنوان فرزندان و اعضای محور مقاومت دارد و غیرممکن است لطف و جانفشانی‌هایش را فراموش کنیم.

تا اینجا صحبت درباره ایران بود، اجازه دهید موضوع بحث را به سوریه تغییر دهیم. بشار اسد، رئیس‌جمهوری عربی سوریه در دیدار اخیرش با شما برای همه گروه‌های مقاومت فلسطین سلام و درود فرستاد، هیچ گروهی را مستثنی نکرد، از جمله حماس و این جنبش نیز به‌نوبه خود، از طریق «اسامه حمدان»، یکی از رهبرانش در لبنان به همان ترتیب پاسخ او را داد، این گفتمان دوستانه دوطرفه میان جنبش حماس و سوریه، آیا به این معناست که ممکن است در روزهای آینده شاهد بازگشت حماس به آغوش دمشق باشیم؟
طلال ناجی: رابطه سوریه و فلسطین رابطه‌ای اساسی و تاریخی است، دلایل اصلی‌اش این است که از هر چیز ما ملت واحدی هستیم، دو ملت نیستیم. فلسطین در تاریخ بخشی از سوریه بوده است. سوریه جای امن و آغوش گرم و پشتیبان گروه‌های مقاومت فلسطین در طول تاریخ بدون هیچ استثنا و تمایزی بوده است، از جنبش فتح گرفته تا حماس و جنبش جهاد اسلامی که طی سال 1987 فعالیت خود را آغاز کردند.

در سال 1986 برادران ما در جهاد اسلامی کار خود را آغاز کردند، اما جنبش مقاومت اسلامی در سال 1987 اعلام شد. جهاد اسلامی به سوریه آمد تا مبارزه و مقاومت را از این کشور آغاز کند.

و این اتفاقات با وجود اختلاف دیدگاه‌ها و گرایش‌ها رخ داد؟
طلال ناجی:  بله، سوریه در آن برهه با وجود درگیری‌های شدید و سخت با اخوان المسلمین که دولت و نظام را هدف قرار داده بسیاری از شخصیت‌ها و رهبران دولت سوریه را به قتل رساندند و با طرف‌های ضدسوری و ضداسلام علیه سوریه توطئه کرده بودند؛ حتی در حوادث حماه و حلب. سوریه اولویت را به مقاومت ضد اشغالگران صهیونیست داد و درباره مقاومت علیه اشغالگران صهیونیستی گفت که "هیچ فرقی بین دیدگاه‌ها و رنگ‌ها قائل نمی‌شویم تا زمانی که درباره مقاومت علیه این دشمن با یکدیگر اتفاق نظر داریم. با هم درباره هدف آزادسازی این سرزمین اشغال‌شده و شکست این دشمن صهیونیستی اتفاق نظر داریم"، لذا به همه خوش‌آمد گفت و سوریه از حماس استقبال کرد و حماس هم صاحب موقعیت نخست در سوریه از سال 1988 تا سال 2012 شد.

اگر اجازه بدهید، به جنگ یازده‌روزه اخیر علیه غزه بیشتر بپردازیم؛ نکته قابل توجه این بود که نشنیدیم حتی یک فلسطینی، نه در کرانه باختری و نه در نوار غزه و نه داخل مناطق اشغالی، از کشورهای عربی یا اتحادیه عرب درخواستی کند و کمک بگیرد و این نیازمند تحلیل و تفسیر است، آیا فلسطینیان از اعراب و اتحادیه خود ناامید شده‌اند؟ این رخداد را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
طلال ناجی: درباره حکومت‌های عربی و نهادهای آنها به‌ویژه اتحادیه عرب و حتی سازمانی که سازمان همکاری اسلامی نامیده می‌شود یا آنچه پیش‌تر سازمان کنفرانس اسلامی می‌نامیدند، باید گفت که ملت فلسطین هرگز اعتمادی به سازمان‌ها و نهادها ندارد. هرگز نمی‌توان به نهادهایی که به عادی‌سازی روابط با دشمن صهیونیستی اقدام کردند و بسترساز روند عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی شدند، اعتماد و روی آنها حساب کرد.

بسیار خوب، به موضوع سازمانها و نهادهای رسمی عربی پرداختید، سازمان اسلو نیز به‌طور کلی بخشی از این ساختار رسمی است و از سیستم حاکم بر آن تبعیت می‌کند، اجازه دهید این سؤال را بپرسم که؛ چرا محمود عباس، رئیس تشکیلات خودگردان فلسطین در جهت انحلال این تشکیلات و لغو توافقنامه‌های اسلو گام برنمی‌دارد یا دست‌کم هماهنگی با رژیم صهیونیستی را متوقف نمی‌کند، در حالی که باعث مشکلات و مصایب فراوانی برای فلسطینیان شد؟ می‌خواهم درباره مذاکرات به‌اصطلاح صلح سؤال کنم؛ این مذاکرات میان رژیم صهیونیستی و تشکیلات اسلو به کجا رسیده است؟ به‌نظر شما آیا راه‌حل دو دولت همچنان راهکاری منطقی، عینی و عادلانه برای مسئله فلسطین با توجه به تحولات منطقه و به‌طور کلی فلسطین است؟
طلال ناجی: ما به‌عنوان یک گروه فلسطینی، به‌همراه بسیاری از گروه‌های فلسطینی دیگر از جمله طرف‌هایی بودیم که از زمان امضای توافق (سازش) اسلو در سال 1993 در برابر این توافق ایستادند و با آن مخالفت کردند و معتقد بودند که این توافق به فاجعه علیه ملت فلسطینی منجر خواهد شد. نکته دیگر این‌که ما مخالف راهبرد مذاکره میان تشکیلات خودگردان فلسطین و دشمن صهیونیستی هستیم. سوم این‌که ما در طول دهه‌های گذشته در زمره طرف‌هایی بودیم که خواستار رهایی و خارج شدن از زیر بار توافقنامه اسلو و مذاکره با رژیم صهیونیستی بودیم. چهارم این‌که ما خواهان تحقق وحدت ملی فلسطین هستیم، چون همان‌طور که می‌دانید، یکی از شرط‌های پیروزی هر ملتی در دنیا در برابر هر دشمن بیگانه‌ای که سرزمینش را اشغال، حقوقش را مصادره و ساکنانش را آواره می‌کند، وحدت ملی است.

متأسفانه ما نمی‌توانیم وحدت ملی را محقق کنیم، زیرا همچنان اختلاف شدیدی میان طیف‌های جامعه فلسطین و نیروهای سیاسی که قدرت را بین خود تقسیم می‌کنند، وجود دارد و به‌نظر ما قدرت‌های پوچ و واهی هستند، چون قدرتی در سایه و تحت پوشش اشغالگری و نه قدرت اراده آزاد هستند،

در نتیجه ما از جمله کسانی هستیم که باور داریم بهترین راه‌حل باید وحدت ملی باشد که از این راه‌ها محقق خواهد شد؛ اول، تجدیدنظر در ساختار نهادهای سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) به‌طوری که تمام نیروهای صحنه فلسطین را در بر گیرد و شورای ملی جدید، شورای مرکزی جدید و کمیته مرکزی جدیدی تشکیل دهیم تا ملت فلسطین را هدایت و رهبری کند و به همان تشکیلات فلسطین در کرانه باختری و نوار غزه تبدیل شود که تابع سازمان آزادیبخش فلسطین هستند، این ساختار و نظام تأسیسی برای سازمان و تشکیلات است نه اینکه قدرت خود سازمان‌ها را در بر گیرد و آنها را به خود منضم کند، همانند آنچه شاهد آن هستیم و نهادهای دیگر را به حاشیه براند، اینها اقداماتی بودند که طی سال‌های گذشته در مذاکرات مختلف انجام دادیم.

ما از ابتدای سال 2003 گفتگو می‌کنیم، به‌عبارتی 18 سال است که برای تحقق وحدت ملی گفتگو می‌کنیم و تاکنون موفق به تحقق آن نشده‌ایم، اما این سبب نمی‌شود امید خود برای تحقق وحدت ملی را از دست بدهیم، به‌ویژه آنکه آنها مذاکرات (سازش) را طی 28 سال، از سال 1993 تا سال 2021 تجربه کردند، پس از بیست و هشت سال مذاکره چه دستاوردی داشته‌اند؟ آیا دولت مستقل محقق شد؟ آیا موفق شدند آنچه را در اسلو بر اساس توافقنامه‌ای که بر سر آن به توافق رسیده بودند، محقق کنند،؟ بر اساس توافقنامه اسلو باید دولت فلسطینی در سال 1999 در نوار غزه و کرانه باختری تشکیل می‌شد، از این موضوع بیست و دو سال گذشته است، آیا دولتی تشکیل شد؟ به‌عکس، یاسر عرفات رئیس سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) رئیس تشکیلات خودگردان به‌دست رژیم اشغالگر صهیونیستی با سم به قتل رسید، محاصره شد و به قتل رسید،

در نتیجه مسئله راه‌حل تشکیل دو دولت به ارائه‌دهنده این طرح و صاحب راه‌حل تشکیل دو دولت و این طرح، یعنی دولت آمریکا بازمی‌گردد، در حالی که آشکارا موضع دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری وقت آمریکا این بود که این راه‌حل و این هدف از میز مذاکره کنار گذاشته شده است. همان‌طور که می‌دانید ترامپ و کوشنر دامادش و بسیاری از مسئولان آمریکایی گفتند این راه‌حل عملی نیست و اجرای آن غیرممکن است، یعنی نفتالی بنت، نخست وزیر جدید رژیم صهیونیستی می‌گوید که "من با راه‌حل تشکیل دو دولت موافقم"، اما این راه‌حلی عینی نیست، راه‌حلی مورد بحث و رایج نیست و تحقق آن غیرممکن است.

در این شرایط چگونه می‌توان آن را محقق کرد؟ به‌ویژه آنکه مساحت کرانه باختری پنج‌هزار و 860 کیلومترمربع و مساحت نوار غزه 365 کیلومترمربع است. امروز بیش از 70 درصد کرانه باختری از سوی دشمن صهیونیستی اشغال شده است و 800 هزار شهرک‌نشین صهیونیست در شهرک‌هایی ساکن هستند که در کرانه باختری ساخته شده‌ است، به‌عبارتی آنها فقط به آنچه از فلسطین در سال 1948 اشغال کردند، بسنده نکردند، یعنی 78 درصد خاک فلسطین، بلکه در حال تکه تکه کردن کرانه باختری و نفوذ در آن هستند.

ضرب‌المثلی داریم که می‌گوید "مثل پنیر سوئیسی پر از سوراخ و روزنه است."، به نقشه کرانه باختری نگاه کنید، شهرک‌های صهیونیست‌نشین را می‌یابید که پیکره کرانه باختری را از شمال تا جنوب تکه تکه کرده‌اند، به‌طوری که امکان ارتباط جغرافیایی بین اجزا و بخش‌های آن وجود ندارد. کرانه باختری را به مجموعه‌ای از مناطق و نواحی تبدیل کرده‌اند، در نتیجه این راه‌حل، راه‌حل عینی و عملی به‌شمار نمی‌رود که علت آن، تجاوزگری رژیم صهیونیستی و حمایت‌های آمریکا و خیانت‌های اروپای غربی است، موضع اروپا متأسفانه موضعی ضعیف و متزلزل و دنباله‌روی موضع آمریکاست و موضع آمریکا و رژیم صهیونیستی را پوشش می‌دهد، لذا راه‌حل عملی نیست. من صراحتاً بر این باورم که اجرای این راه‌حل غیرممکن است.

دکتر طلال ناجی، دبیرکل جبهه مردمی برای آزادی فلسطین فرماندهی‌کل، از اینکه پذیرای ما بودید، بسیار سپاسگزاریم.
طلال ناجی: از شما خیلی متشکرم و خدا شما را موفق گرداند.