بحران غزه و حقوق بشر

برخلاف اين كه جنگ 22 روزه غزه و به دنبال آن محاصره شديد غيرنظاميان ساكن در اين منطقه (كه در حال تبديل بشه يك فاجعه انساني است) نقض آشكار تمامي قوانين و تعهدات بين المللي بشردوستانه توسط رژيم غاصب صهيونيستي به شمار مي رود، متأسفانه تا به حال به سكوت تلخ و معني دار دولت هاي به اصطلاح حامي حقوق بشر از يك سو و دولت هاي عرب مسلمان منطقه از سوي ديگر، رو به رو بوده است.
زماني كه «تز يپي ليوني» وزير خارجه وقت رژيم صهيونيستي حملات ددمنشانه ارتش صهيونيستي را به جنگ ارزشي تعبير كرد و صريحاً اعلان داشت كه رژيم اشغالگر قدس به هيچ قرارداد و قطعنامه بين المللي در قبال فلسطين پاي بند نخواهد بود هيچ صداي اعتراضي از مجامع بين المللي و سازمان هاي به اصطلاح طرفدار حقوق بشر در حمايت از مردم مظلوم فلسطين به ويژه شهروندان غزه، برنخاست.
بحران امروزه غزه به محاصره آن در سال 2008 (جنگ 22 روزه) باز مي گردد كه با محاصره شديد نظامي گذرگاه ها و راه هاي ورودي به غزه (به ويژه منطقه رفح) توسط نظاميان صهيونيست، اين منطقه عملاً به زنداني بزرگ براي 5/1 ميليون شهروند غيرنظامي ساكن در آن ناحيه تبديل گشت. شهرونداني كه فقط به دليل حمايت و پشتيباني معنوي از نيروهاي جنبش مقاومت اسلامي (حماس) در برابر رژيم غاصب صهيونيستي، مشمول سياست هاي جنگي اين رژيم عليه حماس قرار گرفته اند.
يكي از اقدامات ضد بشري رژيم صهيونيستي عليه ساكنان غزه قطع كامل برق منطقه درجريان جنگ 22 روزه بود. پيامدهاي منفي اين عمل ضد انساني نه تنها نظم عادي زندگي شهروندان ساكن در ناحيه را مختل ساخت بلكه ادامه وضع را نيز از نظر روحي - رواني تقريباً براي آنها به صورت ناممكن در آورد. از اين رو، چند ماه پس از ادامه محاصره، مردم غزه، طي اقداماتي هماهنگ و منسجم به سمت مرز مصر حركت كردند وبا شكستن ديوار مرزي از مرز عبور كرده، وارد مصر شدند. در اين راستا، بحران به مناطق مرزي مصر نيز كشيده شد. اگر چه با وخيم شدن اوضاع در نوار غزه، شوراي امنيت سازمان ملل اقدام به برگزاري يك نشست اضطراري كرد اما به دليل حمايت هاي يك جانبه گرايانه آمريكا از رژيم صهيونيستي، حتي پس از سه دور مذاكره فشرده، نتوانست در محكوميت متجاوزان صهيونيست يك بيانيه صادر كند چه رسد به صدور قطعنامه.
جامعه بين الملل عموماً و دولت هاي عرب مسلمان خصوصاً پاسخي مناسب به اقدامات ددمنشانه صهيونيست ها ندادند اما شهروندان شجاع غزه با استقامت و پايداري كم نظير خود در برابر تمامي جنايات ضد بشري صهيونيست ها و سردادن فرياد «مقاومت تا پيروزي» كوبنده ترين پاسخ را در طول تاريخ به استكبار جهاني داده اند. پاسخي كه لرزه بر اندام صهيونيست ها و اربابان شان انداخته و خواب راحت را از آنها گرفت. تخليه كامل شهرك هاي مرزي صهيونيست نشين درجريان جنگ 22 روزه خود شاهدي بر اين مدعا است.
تمامي بيانيه ها و قطعنامه هاي سازمان ها و مجامع بين الملل درحمايت از حقوق بشر و حقوق بشر دوستانه، برحق بهره مندي شهروندان مناطق جنگي از نيازهاي اساسي چون آب، غذا، بهداشت و خدمات عمومي تأكيد جدي دارند. از جمله اصول اين حقوق و تعهدات كه درتمامي شرايط لازم الاجرا است، به كارگيري «اصل تفكيك» درجنگ يا به عبارتي ديگر رعايت حقوق بشر دوستانه است. برپايه اين اصل، بايد درعمليات جنگي ميان نظاميان و غير نظاميان تمائز قائل شد. يعني طرفين درگير درمنازعه به منظور تغيير موازنه به نفع خود، حق ندارند به عمليات و اقداماتي دست بزنند كه موجب نسل كشي شهروندان غير نظامي شود. درچنين صورتي، اين امر نقض آشكار حقوق
بشر دوستانه خواهد بود.
اين درحالي است كه درجنگ 22 روزه، شهروندان غير نظامي غزه علاوه بر محاصره شديد از زمين و هوا نيز مورد هدف حملات نظامي سنگين و سلاح هاي مرگبار و ممنوعه اي چون بمب هاي فسفري توسط رژيم ددمنش اسرائيل قرار گرفتند كه با كمال تأسف، اين جنايت عليه بشريت، تاكنون با سكوت معني دار مجامع بين المللي به اصطلاح حامي حقوق بشر مواجه بوده است.
آيا به شهادت رسيدن، مجروح و مصدوم شدن كودكان معصوم فلسطيني بر اثر به كارگيري بمب هاي فسفري توسط رژيم جنگ افروز اسرائيل غاصب، نقض آشكار حقوق بشر و تمامي اصول و تعهدات بين المللي نيست؟!
در پروتكل هاي الحاقي 1977 ژنو و ماده 54 پروتكل اول وماده 14پروتكل دوم الحاقي كنوانسيون حقوق بشر آمده است: «تحت محاصره قرار دادن راه هاي ارتباطي و جلوگيري از رساندن آب، غذا، دارو و سوخت به
غير نظاميان نمي تواند وسيله و روش جنگي قرار گيرد و تحت چنين عنواني مورد استفاده طرف هاي متخاصم واقع شود».
اگرچه رژيم غاصب صهيونيستي، رسما از امضاكنندگان اين پروتكل ها نيست اما اين موضوع نمي تواند دليلي بر بي توجهي صهيونيست ها به مواد مذكور باشد. چون زير پاگذاشتن اين اصول و تعهدات، نقض آشكار حقوق بشر است.
حلقه هاي تنگ محاصره غزه و به چالش كشاندن شهروندان غيرنظامي با بحران آب، غذا، دارو و سوخت و در واقع تبديل محاصره به يك فاجعه انساني از يك سو و زير آتش سنگين قرار دادن آنها به منظور آغاز مجدد درگيري ها از سوي ديگر (به نقل از رسانه هاي خبري، جنگ افروزان صهيونيست طي يك روز، 97بار ساكنان غزه را مورد حملات سنگين ماشين هاي جنگي خود از زمين و هوا قرار داده اند) نه تنها نمونه اي بارز و در عين حال غيرقابل باور از نقض حقوق بشر به شمار مي رود، بلكه سبب غيرنافذ شدن اصول، تعهدات و كنوانسيون هاي بين المللي در اين زمينه شده است.
حال اين پرسش مطرح مي گردد كه چرا وقتي تقدم حقوق بشر، بر حقوق حاكميتي دولت ها از كليت خارج مي شود و به مصداق هايي در جهان سوم از جمله خاورميانه مي رسد، خلاف آن عمل مي شود و از كرسي ها و منشأ هاي نظريه پردازي صدايي در نمي آيد و به سادگي سكوت اختيار مي گردد.
علني شدن ساخت ديوار فولادي با توطئه مشترك آمريكا، مصر و اسرائيل عليه فلسطينيان ساكن غزه عموماً و جهادگران حماس خصوصاً، به گونه اي ضد بشري است كه حتي اعتراض و اظهار تأسف نهادهاي بين المللي و فعالان حقوق بشر را برانگيخته است. تا آن جا كه كميسير كل آژانس امدادرساني و كاريابي آوارگان فلسطيني «آنروا» وابسته به سازمان ملل متحد تأكيد كرده است: «يكي از دلايل احداث اين ديوار فولادي، ممكن است زمينه سازي براي حمله احتمالي رژيم صهيونيستي به نوار غزه باشد.» هم چنين اين مقام بين المللي از مشاركت مصر در چنين طرح هايي كه به نفع رژيم صهيونيستي و ضرر مردم فلسطين است اظهار تأسف كرده است.
«طرح موسوم به ديوار فولادي» در مرز مصر، غزه و گذرگاه رفح به منظور جلوگيري از انتقال سلاح، مهمات و مايحتاج مبارزان فلسطيني در واقع طرحي است كه با مشاركت اسرائيل، آمريكا و مصر به مرحله اجرا درآمده است. دولت آمريكا هزينه مالي، اسرائيل تجهيزات و لوازم و مصر هم اجراي آن را برعهده داشته است.
اگر چه «اسماعيل هنيه» نخست وزير دولت حماس در مراسم بيستمين سالگرد تأسيس جنبش اسلامي حماس با بيان اين جمله كه «ما همچون كوه هاي فلسطيني استوار خواهيم ماند» بي اثر بودن چنين توطئه هايي را صراحتاً اعلام كرد اما اين پرسش ها هم چنان به قوت خود باقي است:
«وجدان هاي آگاه و بيدار چه پاسخي به اين توطئه هاي ضدبشري دارند؟»
«آيا چنين طرح هايي رعايت اصول و موازين حقوق بشر به ويژه از سوي مناديان جهاني آن است؟» «آيا دست يازيدن به چنين اقدامات ضدبشري، نقض آشكار تمامي قوانين و تعهدات بين المللي حقوق بشر دوستانه نيست؟»