احتمال مداخله نظامی مستقیم مسکو در سوریه

  به گزارش اسلام تایمز، پایگاه اینترنتی «دبکا فایل»، وابسته به محافل امنیتی و اطلاعاتی رژیم اسرائیل، امروز در مطلبی به بررسی اقدامات جدید روسیه در قبال سوریه و به ویژه پیشنهاد این کشور برای ورود به منطقه جولان برای صلح‌بانی پرداخته است.

در این مطلب آمده است:

کرملین روز شنبه اعلام کرد که ولادیمیر پوتین، رئیس جمهور روسیه، با بنیامین نتانیاهو، نخست وزیر رژیم اسرائیل گفت‌و‌گوی تلفنی داشته است؛ این مکالمه، سومین گفت‌و‌گوی آن‌ها در یک ماه گذشته است. در مورد نخست، روز ششم می، پوتین و نتانیاهو درباره حمله هوایی رژیم اسرائیل به سوریه که روز قبل از آن انجام شده بود، گفت‌و‌گو کردند. روز چهاردهم ژوئن نیز نتانیاهو به «سوچی» سفر کرد تا روسیه را متقاعد کند از تحویل سامانه «اس 300» به سوریه خودداری کند.

دولت نتانیاهو هیچ گونه اظهارنظری درباره گفت و گوی اخیر وی با پوتین نکرده؛ اما ارتباطات پی‌درپی آن‌ها، نشانگر دغدغه مشترکشان نسبت به سوریه و همچنین کل منطقه خاورمیانه در شرایطی است که آمریکا اعلام کرده، قصد خروج از منطقه را دارد. این موضوع همچنین نشان می‌دهد پوتین تصمیم خود برای استقرار نیروهای صلح‌بان روسی در منطقه جولان را رها نکرده است.

بنابراین، در تلاش برای دور زدن سازمان ملل ـ که با استقرار نیروهای روسی مخالفت کرده ـ پوتین تلاش دارد ‌مسقیم‌ با رژیم اسرائیل وارد تعامل شود. با این حال، هیچ گونه جزییاتی از گفت و گوی اخیر پوتین و نتانیاهو منتشر نشده است.

پوتین که همواره به فرصت طلبی معروف است، تصمیم دارد از مبالغه‌های رژیم اسرائیل درباره درگیری‌های اخیر در منطقه «قنیطره» (در مرز سوریه و سرزمین‌های اشغالی) که ادعا می‌کند «درگیری‌های سنگین» در این منطقه در جریان بوده، در جهت حضور خود در منطقه استفاده کند.
این در حالی است که به گفته منابع نظامی، درگیری‌های منطقه قنیطره، چیزی بیش از تصرف کوتاه گذرگاه جولان از سوی گروه کوچکی از شورشیان نبوده و این گروه بلافاصله توسط سه تانک سوری فراری داده شده‌اند.

به هر حال، رئیس جمهور روسیه خود به خوبی می‌دانست که رژیم اسرائیل و سازمان ملل با پیشنهادش درباره استقرار نیروهای روسی مخالفت می‌کنند. با ‌وجود این، وی به دو دلیل چنین پیشنهادی را مطرح کرد:

1 ـ برای اینکه به رؤسای جمهور آمریکا و چین که هم اکنون مشغول دیدار و مذاکره با یکدیگر هستند، یادآوری کند که هیچ یک از آن‌ها کنترل واقعی اوضاع را در سوریه را در دست ندارند و این روسیه است که با نفوذ بر محور ایران، سوریه، عراق، حزب الله، دست بالا را در منطقه دارد.

2 ـ برای زمینه‌سازی جهت اقدامات بعدی در راستای استقرار نیروهای روسی در منطقه جولان. دفعه بعد، پوتین از آمریکا، سازمان ملل یا رژیم اسرائیل کسب اجازه نخواهد کرد. وی مستقیم سراغ متحدش، یعنی بشار اسد خواهد رفت و با یادآوری حضور نیروهای نظامی آمریکا در اردن، بر اهمیت استقرار نیروهای روسی در سوریه تأکید خواهد کرد. استقرار نیروهای روسی در بخش سوری جولان و پشت خط فاصل سوریه و سرزمین‌های اشغالی، مسکو را از سازمان ملل و رژیم اسرائیل بی نیاز می‌کند.

منابع نظامی گزارش می‌دهند، هنوز روسیه تصمیم نهایی را برای انجام چنین طرحی نگرفته، اما نیروهای روسی آماده هستند تا هر زمان دستور صادر شود، رهسپار سوریه شوند. هم‌اکنون اتکای روسیه به نیروی نظامی گسترده سوریه ـ حزب الله است که می‌خواهند عملیات بعدی خود را در «درعا» انجام دهند و نیروهای عراقی نیز در سوی دیگر مرز آماده هستند تا وارد عملیات در شرق سوریه شوند. در صورتی که فرماندهی مشترک این نیروها به این نتیجه برسد که به پشتیبانی روسیه نیاز است، نیروهای روسی به این منطقه فرستاده خواهند شد.

گفتنی است، هنوز درباره تحویل سامانه «اس 300» به سوریه، خبری قطعی وجود ندارد. منابع نظامی اسرائیلی تأکید دارند که این سامانه هنوز به دست دولت سوریه نرسیده، اما مقامات وزارت دفاع آمریکا گزارش می‌دهند بخش‌هایی از این سامانه به سوریه رسیده؛ هرچند هنوز خود موشک‌ها وارد سوریه نشده است. نتیجه نهایی این موضوع، همچون ماجرای ورود نیروهای روسی به جولان، به تصمیم رئیس جمهور روسیه بستگی دارد.