به گزارش خبرگزاري فارس، "ديو ليندورف "، ستون نويس پايگاه خبري آمريكايي كامن دريمز در اين گزارش نوشت: زماني كه 17 ساله بودم و در دبيرستان درس ميخواندم چندان درباره جنگ ويتنام فكر نميكردم اما براي پروژه درسي خود جنگ ويتنام را انتخاب كردم و براي نوشتن آن عكسهاي متعددي از قربانيان بمبارانهاي هواپيماهاي آمريكايي را مشاهده كردم كه اغلب آنان زن و كودك حتي نوزاد بودند.
ليندورف ادامه داد: اين پروژه چشمان مرا به حقيقت گشود كه هرگز به آن توجه نداشتم و آن، حقيقت كشتار غيرنظاميان توسط ارتش آمريكا بود. البته فقط كشتن آنان نبود بلكه بازماندگان آن جنگ نيز در اثر مواجهه با بمبهاي آتشزا، ضدنفر و فسفري به وضعيتي ناگوار دچار شده بودند.
اين ستوننويس تصريح كرد: دانشمندان آمريكايي نيز تلاش ميكردند تسليحاتي بسازند كه مرگبارتر باشد و به عنوان مثال سعي داشتند بمب آتشزايي توليد كنند كه چسبندهتر باشد تا گوشت بيشتري از بدن انسان را بسوزاند.
ليندورف افزود: هنگامي كه اين پروژه را به اتمام رساندم به جنبش ضد جنگ پيوستم و ميثاقي را امضاء كردم تا هيچ وقت و تحت هيچ شرايطي به خود اجازه ندهم در جنگ شركت كنم.
وي همچنين تاكيد كرد: دليل اصلي كه من و ميليونها آمريكايي ديگر چشمانمان به فجايع نظاميان آمريكايي در هندوچين باز شد رسانههاي آن زمان بود. براي يافتن تصاوير قربانيان بمبهاي آتشزا يا خواندن مطالبي درباره ماهيت شكنجه با سلاح آمريكايي، ديگر با مشكل مواجه نبودم.
اين روزنامهنگار گفت: امروز ديگر با كمك اينترنت ميتوان به راحتي درباره مناقشاتي كه آمريكا در سراسر جهان در آن نقش دارد مانند جنگ عراق، يا اين كه تأمينكننده اصلي آن به شمار ميرود نظير جنگ غزه، اطلاعات و تصاوير به دست آورد. اما رسانههاي سازمانيافته كه از پوشش حقايق تلخ خودداري ميكنند توسط ارتش آمريكا هدايت ميشوند و سعي دارند مردم را به گونهاي بياراده به پذيرش اخبار خود وادار سازند.
ليندورف افزود: با دسترسي به اخبار اطلاع داريم كه به رغم انكار ارتش آمريكا، نيروهاي آن در حمله به يك خانه در افغانستان 4 شورشي را به قتل نرساندند بلكه 5 افغان از جمله يك مرد غيرنظامي، يك زن معلم، يك دختر 10 ساله، يك پسر 15 ساله و يك نوزاد را هدف حمله مرگبار خود قرار دادند. اما به رغم نبود تصاوير اجساد تكه پاره شده آنان بيشك مطلع شدهايم كه از خمپارههاي خودكار نيروهاي نظامي آمريكا در اين حمله استفاده شده است.
وي در ادامه گفت: ما درباره جشنهاي عروسي در عراق و افغانستان كه توسط نيروهاي آمريكايي بمباران شدند و آمار قربانيان آنها قابل توجه بود، اطلاع داريم.
اين ستوننويس افزود: اما تصاوير سربازان آمريكايي را كه با سلاح شورشيان مجروح شدهاند بارها پخش ميكنيم و به بزرگنمايي آن ميپردازيم زيرا ارتش آمريكا به روزنامهنگاران اجازه فعاليت آزادانه در مناطق جنگزده نميدهد. روزنامهنگاراني كه با سربازان آمريكايي به ميدانهاي نبرد ميروند اجازه عكسبرداري از صحنههاي تخريبشده را ندارند و اماكن آسيبديده تا زماني كه آثار و شواهد ويراني پاكسازي نشده باشند، به نمايش گذاشته نميشوند.
وي همچنين گفت كه برخي رسانهها نيز به منظور همنوايي بيشتر با دستگاه ديپلماسي آمريكا تلاش ميكنند از بيان حقايق درباره اقدامات نظاميان آمريكايي در ديگر كشورها خودداري كنند. رسانههاي آمريكايي از انتشار تصاوير وحشتناك حملات شورشيان عراقي بر ضد غيرنظاميان همچنين كشتار مردم افغانستان توسط اعضاي طالبان چشمپوشي نميكنند و به سرعت آنها را به مردم دنيا نشان ميدهند. اما از پخش تصاوير مرتبط با كشتار غيرنظاميان توسط نيروهاي آمريكايي جلوگيري ميشود.
ليندورف نتيجهگيري كرد كه عجيب نيست، بيشتر مردم آمريكا مخالف ادامه جنگ عراق و افغانستان هستند البته نه به منظور دلسوزي براي مردم اين دو كشور بلكه به دليل دشواريها و خطراتي كه نيروهاي آمريكايي در اين جنگها متحمل ميشوند و همچنين هزينه مالي كه اين دو جنگ بر آمريكا تحميل ميكند.