سلاح شوزن؛ راه مذاکره آل خلیفه با ملت بحرین

به گزارش اسلام تایمز، الخبر پرس در مقاله ای که به قلم "جاد نجم الدین" نویسنده عرب زبان به چاپ رسیده است، با اشاره به وضعیت و شرایط بحرانی در بحرین با لحنی طعن آمیز می نویسد: رژیم حاکم در بحرین طی سه سال باب مذاکره با گروههای معارض را نبسته است و از همان روز اول شروع تحرکات مسالمت آمیز مردمی این رژیم راهها و اسلوب های مختلفی برای گفتگو از دستگیری، قلع و قمع تا استفاده از سلاح شوزن را در پیش گرفت که بتواند صداهایی را که خواستار حداقل حقوق مشروعه شان هستند، ساکت نماید.

این نویسنده در ادامه مقاله خود تاکید می کند: با تعهد و پایبندی گروههای معارض به تحرکات مسالمت آمیز و دعوت نکردن آنان به خشونت به منظور حفظ امنیت بحرین و با توجه به تایید نشدن خواسته های مشروع بحرینی ها از سوی مجامع و محافل بین المللی، رژیم آل خلیفه دربهای گفتگو را بعد از آنکه وعده اجرای اصلاحت را داده بود، باز کرد.

آل خلیفه، زندانهایش را از زندان "جو" گرفته تا بازداشتگاهها را گشود تا سالن مذاکره با ملت بحرین شود و این در حالی است که در این کنار این سالنها نباید موضوع شکنجه بحرینی ها و وارد کردن مزدوران را فراموش نمود.

اما سلاح ممنوعه شوزن هم در نظر آل خلیفه تنها راه برای ساکت کردن تحرکات مردمی به شمار می آید.

این در حالی است که با وجود آنکه هر روز در بحرین مردم شهید می شوند اما گروههای معارض همچنان به تحرکات مسالمت آمیز خود ادامه می دهند و اصلا تمایل ندارند که کشور وارد گرداب خشونت بشود و در عین حال همچنان امیدوارند که جامعه بین الملل نسبت به قضیه مردم بحرین که خواستار پیش پا افتاده ترین حقوقشان هستند، بازنگری کنند.

در ادامه این مقاله آمده است که رژیم آل خلیفه تنها به استفاده از سلاح علیه مردم بحرین و دستگیری آنان اکتفا نکرده تا به این ترتیب روشهای جدیدی را در سرکوب مردم به ثبت برساند و بلکه به باطل کردن تابعیت و از بین بردن حقوق شهروندی برخی از فعالان سیاسی و حقوقی دست زده است این کینه آل خلیفه به جایی رسیده است که دست به اخراج علمای دینی و مذهبی زده که در نتیجه آن اخراج "شیخ حسین النجاتی" یاد و خاطره "امام خمینی" (ره) را که شاه ایران با وی نیز چنین برخوردی کرد، به اذهان متبادر ساخت و بر وجوه مشترکاتی بین شاه ایران و شاه بحرین در قلع و قمع کردن مردم صحه گذاشت.

در همین حال مساجد و حسینیه ها نیز شاهد ظلم و خصومت علیه فرزندان طایفه ای خاص است. تا جایی که تاکنون 38 مسجد تحت عنوان "عملیات سلامت ملی" ویران گشته و حال سوال اینجاست که آیا سلامت ملی با ویران کردن خانه های خدا شروع می شود و تا به عملیات دستگیری و صدور حکم ظالمانه علیه مردم می انجامد؟ و همچنین این سوال مطرح می شود که آیا سلامت ملی و راههای اصلاح با کشتن کامل ملت محقق می شود.