۰
پنجشنبه ۲۴ اسفند ۱۳۹۶ ساعت ۱۱:۵۸
به گزارش اسلام تایمز، پس از ماه‌ها گمانه‌زنی رسانه‌ها درباره عاقبت کار رکس تیلرسون در وزارت خارجه آمریکا، دونالد ترامپ روز سه‌شنبه ۲۲ اسفند وی را از مقام خود برکنار و مایک پمپئو، رئیس سازمان سی‌آی‌ای، را به عنوان جانشین او انتخاب کرد.
با این حال معرفی پمپئو به عنوان وزیر امورخارجه گمانه‌زنی‌های متعددی را پیرامون او و آینده سیاست خارجی آمریکا در دولت ترامپ دامن زده است که بدون تردید بخشی از این گمانه‌ها مرتبط با مواضع جنجالی و جایگاه قبلی پمپئو به عنوان رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا، موسوم به سیا است.
پمپئو کیست؟
مایک پمپئو در جنوب ایالت کالیفرنیا متولد شده است. در سال ۱۹۸۶ از دانشگاه نظامی وست‌پوینت و با تخصص مهندسی فارغ‌التحصیل شد. به مدت پنج سال در ارتش خدمت کرد ولی هیچ وقت به میدان نبرد اعزام نشد. بعد از آن، راهی دانشگاه هاروارد شد تا در رشته حقوق تحصیل کند. وی کمی بعد یک شرکت مهندسی در ویچیتا در ایالت کانزاس راه‌اندازی کرد.
مایک پمپئو در سال ۲۰۱۰ در اولین تلاش برای راهیابی به مجلس نمایندگان آمریکا، در انتخابات پیروز شد و پس از آن به عضویت کمیته اطلاعات مجلس نمایندگان در آمد. کار این کمیته، بررسی فعالیت‌های اطلاعاتی از جمله سی‌آی‌ای است.
نام مایک پمپئو پس از ایجاد کمیته تحقیق برای بررسی حادثه حمله به سفارت آمریکا در بنغازی لیبی بر سر زبان‌ها افتاد. او به یکی از جدی‌ترین منتقدان هیلاری کلینتون، وزیرخارجه وقت آمریکا، تبدیل شد.
مایک پمپئو ۵۴ ساله است و بصورت مداوم در مورد وضعیت امنیتی به رئیس‌جمهوری آمریکا گزارش می‌دهد.
پمپئو، طرفدار برخورد سخت
از پمپئو به عنوان کسی که طرفدار برخورد قاطع و سخت است یاد می‌شود. این سخت‌گیری پمپئو طبیعی است که در نگاه او به سیاست خارجی ترامپ نیز بازتاب یابد و دولت ترامپ که تاکنون دست راست‌ترین مواضع را در سیاست خارجی دنبال کرده، حال با آمدن پمپئو مواضع غیرقابل انعطاف و جنجالی‌تری را پیگیری کند.
مایک پمپئو مانند دونالد ترامپ از منتقدان جدی توافق هسته ای با ایران است. او چند ماه پیش گفته بود «ایران در حال خیز برای تبدیل شدن به یک قدرت هژمونی در منطقه است.» او برجام را توافقنامه ای فاجعه بار نامید و هنگامی که به ریاست سیا رسید، وعده داد آمریکا از این توافق خارج شود چرا که او بر این باور بود که برجام تهدیدی برای اسراییل خواهد بود.
علاوه بر ایران، درباره دیگر موضوع های اصلی مربوط به سیاست خارجی آمریکا اشتراک فکری نزدیکی با ترامپ دارد و از او به عنوان یکی از معتمدان دونالد ترامپ در کابینه نام برده می شود.
مایک پمپئو همچنین یکی از حامیان شدت عمل آمریکا علیه کره شمالی است. او پیش از این گفته بود آن چه که زرادخانه هسته ای کره شمالی را خطرناک تر می کند، شخصیت رهبر این کشور است.
همچنین او از حامیان جدی تعقیب و ذخیره اطلاعات مربوط به ارتباطات شهروندان در آمریکا است. در مطلبی که دو سال پیش از او منتشر شد، درخواست کرد ذخیره اطلاعات تلفنی از سرگرفته شده و همراه با اطلاعات مالی و نوع زندگی افراد، به منبعی که قابلیت جست‌وجو داشته باشد، تبدیل شود.
با وجود نگاه به شدت سختگیرانه پمپئو در سیاست خارجی، اما او از جمله مقاماتی است که موضوع دخالت احتمالی روسیه در انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری آمریکا را خیلی جدی نمی گیرد. در ماه فوریه و پس از اینکه اعلام شد پمپئو در ساختمان مرکزی سی‌آی‌ای، با رئیس دستگاه امنیتی و اطلاعاتی روسیه دیدار کرده، او انتقادها در این موضوع را رد کرد.
همین نگاه غیرمنعطف مایک پمپئو در مورد پرونده افشاگری ادوارد اسنودن، کارمند سابق اطلاعات مرکزی ایالات متحده (که سال ۲۰۱۳ هزاران سند طبقه بندی شده آژانس امنیت ملی آمریکا را در اختیار رسانه‌ها قرار داد) به چشم می‌خورد و او در این ارتباط خواستار اعدام اسنودن شده است.
وزیر خارجه آینده آمریکا همچنین از مخالفان تعطیلی زندان گوانتانامو است. او در سال ۲۰۱۳ پس از بازدید از این زندان در مورد گروهی از محبوسان که اعتصاب غذا کرده بودند گفته بود: «به نظرم رسید که بسیاری از آنها وزنشان افزایش یافته است.»
ماجرای نامه به سردار سلیمانی در ایران
پمپئو در مورد ایران تا کنون دو بار اقدام به نامه نگاری بی سابقه کرده است.
چند ماه پیش او با نگارش نامه‌ای به سردار سلیمانی فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران از وی خواست تا موضع آمریکا را درباره حضور ایران در عراق و سوریه به اطلاع مقامات ایران برساند. اما به این نامه هیچ اعتنایی نشد. این برخورد از جمله می تواند بدین معنا باشد که اساساً این نامه ارزش اعتنا نداشت. شاید به همین دلیل بود که این مسئله در رسانه ها نیز بازتاب گسترده یافت. پمپئو خود اعتراف کرد از اینکه نامه‌اش از سوی مسئولان ایرانی حتی باز هم نشده .
علاوه بر این، قبل از نامه به سردار سلیمانی نیز، پمپئو در بحبوحه انتخابات مجلس دهم در ایران به همراه جمعی از نمایندگان کنگره با نگارش نامه ای سرگشاده خواستار سفر به ایران و نظارت بر روند انجام انتخابات در این کشور شد، که این درخواست با واکنش وزیرامورخارجه ایران روبرو شد و محمد جواد ظریف در پاسخ به این درخواست نوشت:
بر خلاف آنچه شما تصور کرده‌اید، وظیفه اعضای کنگره آمریکا دیکته کردن و تحمیل سیاست به دیگر کشورها نمی‌باشد. به خاطر داشته باشید که به‌عنوان اعضای کنگره آمریکا، شما یک قدرت جهانی نیستید. در عصر حاضر، بازدید از سایت‌ها یا اعزام هیئت‌های انتخاباتی یا دیگر هیئت‌ها برای نظارت بر انتخابات کشورها منوط به دعوت رسمی کشور ذی‌ربط و از مسیر موافقتنامه‌های دوجانبه بین دولت‌های حاکم یا ترتیبات متقابل امکان پذیر است و نه از طریق درخواست یک‌جانبه افراد یا نمایندگان مجلس دیگر کشورها که صرفاً خود ادعای چنین کاری را دارند. به یاد داشته باشید که ایران و آمریکا روابط دیپلماتیک نداشته و در نتیجه ترتیبات متقابلی هم بین دو کشور وجود ندارد.
اتهامات اقتصادی علیه وزیرخارجه پیشنهادی ترامپ
اما پمپئو به عنوان وزیرخارجه جدید ترامپ دارای پرونده‌هایی اقتصادی نیز می‌باشد، هرچند این پرونده‌های در حد گمانه‌زنی است و هنوز بصورت قضایی و حقوقی عنوان و یا دنبال نشده است.
بخش مهمی از مسائل اقتصادی پمپئو مرتبط با ارتباط او با شرکت کوک است. در واقع راه یابی پمپئو با کمک مالی و حمایت برادران کوک به عنوان مالکان دومین شرکت خصوصی بزرگ جهان یعنی صنایع کوک صورت گرفت. در دوره‌ای که پمپئو از سال 2010 در کنگره نماینده ایالت کانزاس را برعهده داشت، بسیاری او را به عنوان نماینده مطلوب برادران کوک می‌شناختند.
پمپئو همچنین در مجلس نمایندگان با لابی قدرتمند برادران کوک توانست رای جمهوری‌خواهان را برای رد لایجه تغییرات آب و هوایی و جلوگیری از کاهش ساعت فعالیت صنایع بدست آورد و بخاطر این موضوع گفته شد که او از شرکت کوک مبلغ 375 هزار دلار را در طول دوره نمایندگی‌اش در کنگره دریافت کرده است.
سیاست خارجی ترامپ با آمدن پمپئو
در این میان آن چه تردیدی در آن نیست، تهاجمی‌تر شدن سیاست خارجی دولتی است که تا کنون نیز بدلیل مواضع جنجالی و بسیار افراطی خود در موضوعات داخلی و خارجی در معرض انتقادات بسیار بوده است.
با این حال پمپئو در پیشبرد اهداف خود در دستگاه سیاست خارجی آمریکا راه چندان همواری را پیش رو نخواهد داشت. انتقادات از عملکرد و مواضع ترامپ این روزها از دامنه مخالفان دموکرات فراتر رفته و حتی بخشی از محافظه‌کاران و جمهوری‌خواهان نیز عملکرد ترامپ بویژه در حوزه سیاست خارجی را در معرض انتقادات تند قرار می‌دهند. همین انتقادات به احتمال زیادی علیه پمپئو نیز که نگاهی نزدیک‌تر به ترامپ دارد، وجود خواهد داشت.
در واقع به اعتقاد بسیاری عزل و نصب‌های اخیر در دولت ترامپ بیش از آن‌که تغییر اساسی در روند کار در سیاست خارجی ایجاد کند، سر و صدا و هیاهو را بالا خواهد برد تا فشار داخلی و انتقادات علیه ترامپ را کاهش دهد. با این شرایط چندان واقع بینانه به نظر نمی‌رسد که سیاست خارجی دولت ترامپ با کنار رفتن تیلرسون و روی کارآمدن پمپئو را دارای تغییرات بنیادین ارزیابی کنیم، هرچند جهت‌گیری و مواضع در اظهارات وزیر خارجه ممکن است تندتر از گذشته اعلام شود.
با این حال معرفی پمپئو به عنوان وزیر امورخارجه گمانه‌زنی‌های متعددی را پیرامون او و آینده سیاست خارجی آمریکا در دولت ترامپ دامن زده است که بدون تردید بخشی از این گمانه‌ها مرتبط با مواضع جنجالی و جایگاه قبلی پمپئو به عنوان رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا، موسوم به سیا است.
پمپئو کیست؟
مایک پمپئو در جنوب ایالت کالیفرنیا متولد شده است. در سال ۱۹۸۶ از دانشگاه نظامی وست‌پوینت و با تخصص مهندسی فارغ‌التحصیل شد. به مدت پنج سال در ارتش خدمت کرد ولی هیچ وقت به میدان نبرد اعزام نشد. بعد از آن، راهی دانشگاه هاروارد شد تا در رشته حقوق تحصیل کند. وی کمی بعد یک شرکت مهندسی در ویچیتا در ایالت کانزاس راه‌اندازی کرد.
مایک پمپئو در سال ۲۰۱۰ در اولین تلاش برای راهیابی به مجلس نمایندگان آمریکا، در انتخابات پیروز شد و پس از آن به عضویت کمیته اطلاعات مجلس نمایندگان در آمد. کار این کمیته، بررسی فعالیت‌های اطلاعاتی از جمله سی‌آی‌ای است.
نام مایک پمپئو پس از ایجاد کمیته تحقیق برای بررسی حادثه حمله به سفارت آمریکا در بنغازی لیبی بر سر زبان‌ها افتاد. او به یکی از جدی‌ترین منتقدان هیلاری کلینتون، وزیرخارجه وقت آمریکا، تبدیل شد.
مایک پمپئو ۵۴ ساله است و بصورت مداوم در مورد وضعیت امنیتی به رئیس‌جمهوری آمریکا گزارش می‌دهد.
پمپئو، طرفدار برخورد سخت
از پمپئو به عنوان کسی که طرفدار برخورد قاطع و سخت است یاد می‌شود. این سخت‌گیری پمپئو طبیعی است که در نگاه او به سیاست خارجی ترامپ نیز بازتاب یابد و دولت ترامپ که تاکنون دست راست‌ترین مواضع را در سیاست خارجی دنبال کرده، حال با آمدن پمپئو مواضع غیرقابل انعطاف و جنجالی‌تری را پیگیری کند.
مایک پمپئو مانند دونالد ترامپ از منتقدان جدی توافق هسته ای با ایران است. او چند ماه پیش گفته بود «ایران در حال خیز برای تبدیل شدن به یک قدرت هژمونی در منطقه است.» او برجام را توافقنامه ای فاجعه بار نامید و هنگامی که به ریاست سیا رسید، وعده داد آمریکا از این توافق خارج شود چرا که او بر این باور بود که برجام تهدیدی برای اسراییل خواهد بود.
علاوه بر ایران، درباره دیگر موضوع های اصلی مربوط به سیاست خارجی آمریکا اشتراک فکری نزدیکی با ترامپ دارد و از او به عنوان یکی از معتمدان دونالد ترامپ در کابینه نام برده می شود.
مایک پمپئو همچنین یکی از حامیان شدت عمل آمریکا علیه کره شمالی است. او پیش از این گفته بود آن چه که زرادخانه هسته ای کره شمالی را خطرناک تر می کند، شخصیت رهبر این کشور است.
همچنین او از حامیان جدی تعقیب و ذخیره اطلاعات مربوط به ارتباطات شهروندان در آمریکا است. در مطلبی که دو سال پیش از او منتشر شد، درخواست کرد ذخیره اطلاعات تلفنی از سرگرفته شده و همراه با اطلاعات مالی و نوع زندگی افراد، به منبعی که قابلیت جست‌وجو داشته باشد، تبدیل شود.
با وجود نگاه به شدت سختگیرانه پمپئو در سیاست خارجی، اما او از جمله مقاماتی است که موضوع دخالت احتمالی روسیه در انتخابات اخیر ریاست‌جمهوری آمریکا را خیلی جدی نمی گیرد. در ماه فوریه و پس از اینکه اعلام شد پمپئو در ساختمان مرکزی سی‌آی‌ای، با رئیس دستگاه امنیتی و اطلاعاتی روسیه دیدار کرده، او انتقادها در این موضوع را رد کرد.
همین نگاه غیرمنعطف مایک پمپئو در مورد پرونده افشاگری ادوارد اسنودن، کارمند سابق اطلاعات مرکزی ایالات متحده (که سال ۲۰۱۳ هزاران سند طبقه بندی شده آژانس امنیت ملی آمریکا را در اختیار رسانه‌ها قرار داد) به چشم می‌خورد و او در این ارتباط خواستار اعدام اسنودن شده است.
وزیر خارجه آینده آمریکا همچنین از مخالفان تعطیلی زندان گوانتانامو است. او در سال ۲۰۱۳ پس از بازدید از این زندان در مورد گروهی از محبوسان که اعتصاب غذا کرده بودند گفته بود: «به نظرم رسید که بسیاری از آنها وزنشان افزایش یافته است.»
ماجرای نامه به سردار سلیمانی در ایران
پمپئو در مورد ایران تا کنون دو بار اقدام به نامه نگاری بی سابقه کرده است.
چند ماه پیش او با نگارش نامه‌ای به سردار سلیمانی فرمانده نیروی قدس سپاه پاسداران از وی خواست تا موضع آمریکا را درباره حضور ایران در عراق و سوریه به اطلاع مقامات ایران برساند. اما به این نامه هیچ اعتنایی نشد. این برخورد از جمله می تواند بدین معنا باشد که اساساً این نامه ارزش اعتنا نداشت. شاید به همین دلیل بود که این مسئله در رسانه ها نیز بازتاب گسترده یافت. پمپئو خود اعتراف کرد از اینکه نامه‌اش از سوی مسئولان ایرانی حتی باز هم نشده .
علاوه بر این، قبل از نامه به سردار سلیمانی نیز، پمپئو در بحبوحه انتخابات مجلس دهم در ایران به همراه جمعی از نمایندگان کنگره با نگارش نامه ای سرگشاده خواستار سفر به ایران و نظارت بر روند انجام انتخابات در این کشور شد، که این درخواست با واکنش وزیرامورخارجه ایران روبرو شد و محمد جواد ظریف در پاسخ به این درخواست نوشت:
بر خلاف آنچه شما تصور کرده‌اید، وظیفه اعضای کنگره آمریکا دیکته کردن و تحمیل سیاست به دیگر کشورها نمی‌باشد. به خاطر داشته باشید که به‌عنوان اعضای کنگره آمریکا، شما یک قدرت جهانی نیستید. در عصر حاضر، بازدید از سایت‌ها یا اعزام هیئت‌های انتخاباتی یا دیگر هیئت‌ها برای نظارت بر انتخابات کشورها منوط به دعوت رسمی کشور ذی‌ربط و از مسیر موافقتنامه‌های دوجانبه بین دولت‌های حاکم یا ترتیبات متقابل امکان پذیر است و نه از طریق درخواست یک‌جانبه افراد یا نمایندگان مجلس دیگر کشورها که صرفاً خود ادعای چنین کاری را دارند. به یاد داشته باشید که ایران و آمریکا روابط دیپلماتیک نداشته و در نتیجه ترتیبات متقابلی هم بین دو کشور وجود ندارد.
اتهامات اقتصادی علیه وزیرخارجه پیشنهادی ترامپ
اما پمپئو به عنوان وزیرخارجه جدید ترامپ دارای پرونده‌هایی اقتصادی نیز می‌باشد، هرچند این پرونده‌های در حد گمانه‌زنی است و هنوز بصورت قضایی و حقوقی عنوان و یا دنبال نشده است.
بخش مهمی از مسائل اقتصادی پمپئو مرتبط با ارتباط او با شرکت کوک است. در واقع راه یابی پمپئو با کمک مالی و حمایت برادران کوک به عنوان مالکان دومین شرکت خصوصی بزرگ جهان یعنی صنایع کوک صورت گرفت. در دوره‌ای که پمپئو از سال 2010 در کنگره نماینده ایالت کانزاس را برعهده داشت، بسیاری او را به عنوان نماینده مطلوب برادران کوک می‌شناختند.
پمپئو همچنین در مجلس نمایندگان با لابی قدرتمند برادران کوک توانست رای جمهوری‌خواهان را برای رد لایجه تغییرات آب و هوایی و جلوگیری از کاهش ساعت فعالیت صنایع بدست آورد و بخاطر این موضوع گفته شد که او از شرکت کوک مبلغ 375 هزار دلار را در طول دوره نمایندگی‌اش در کنگره دریافت کرده است.
سیاست خارجی ترامپ با آمدن پمپئو
در این میان آن چه تردیدی در آن نیست، تهاجمی‌تر شدن سیاست خارجی دولتی است که تا کنون نیز بدلیل مواضع جنجالی و بسیار افراطی خود در موضوعات داخلی و خارجی در معرض انتقادات بسیار بوده است.
با این حال پمپئو در پیشبرد اهداف خود در دستگاه سیاست خارجی آمریکا راه چندان همواری را پیش رو نخواهد داشت. انتقادات از عملکرد و مواضع ترامپ این روزها از دامنه مخالفان دموکرات فراتر رفته و حتی بخشی از محافظه‌کاران و جمهوری‌خواهان نیز عملکرد ترامپ بویژه در حوزه سیاست خارجی را در معرض انتقادات تند قرار می‌دهند. همین انتقادات به احتمال زیادی علیه پمپئو نیز که نگاهی نزدیک‌تر به ترامپ دارد، وجود خواهد داشت.
در واقع به اعتقاد بسیاری عزل و نصب‌های اخیر در دولت ترامپ بیش از آن‌که تغییر اساسی در روند کار در سیاست خارجی ایجاد کند، سر و صدا و هیاهو را بالا خواهد برد تا فشار داخلی و انتقادات علیه ترامپ را کاهش دهد. با این شرایط چندان واقع بینانه به نظر نمی‌رسد که سیاست خارجی دولت ترامپ با کنار رفتن تیلرسون و روی کارآمدن پمپئو را دارای تغییرات بنیادین ارزیابی کنیم، هرچند جهت‌گیری و مواضع در اظهارات وزیر خارجه ممکن است تندتر از گذشته اعلام شود.
مرجع : الوقت
کد مطلب : ۷۱۱۸۴۸
منتخب
۲۷ فروردين ۱۴۰۳
۲۷ فروردين ۱۴۰۳
۲۶ فروردين ۱۴۰۳
۲۶ فروردين ۱۴۰۳
۲۵ فروردين ۱۴۰۳
۲۵ فروردين ۱۴۰۳
۲۱ فروردين ۱۴۰۳
۲۱ فروردين ۱۴۰۳
پیشنهاد ما
