دست نوشته ی یک زندانی بحرینی در خصوص جنایات آل خلیفه علیه زندانیان سیاسی

به گزارش اسلام تایمز؛ موسسه ی ADHRB اخیرا دست نوشته ای از یکی از قربانیان شکنجه در بحرین دریافت نموده است و به علت ترس از اقدامات انتقام جویانه و بدرفتاری در زندان، این موسسه تصمیم به مخفی نگه داشتن هویت این قربانی و محافظت از محرمانه بودن نامش گرفت. در این راستا برخی از اطلاعات نهفته در این نامه که ممکن است به واسطه ی آنها هویت این قربانی شکنجه ی بحرینی مشخص شود، پاک شده است.

این قربانی شکنجه ی بحرینی به مدت 25 در اختفای اجباری به سر می برد و با انواع مختلف شکنجه ها به دست مزدوران آل خلیفه روبرو شد تا اینکه به «اعتراف نامه ای» که دولت بحرین بر وی تحمیل نمود، تن داد و در پی آن به صورت ناعادلانه مورد محاکمه قرار گرفت و سرانجام محکوم و تابعیت بحرینی اش هم به اتهام کذب عضویت در یک سازمان تروریستی لغو و باطل شد.
 
در این نامه آمده است: افسران آل خلیفه با لباس های غیر نظامی و پلیس ضد شورش وارد آپارتمانش شدند و وی را بدون ارائه ی مجوزی دستگیر نمودند و هنگامیکه از آنان در خصوص علت دستگیری اش پرسید، این افسران گفتند؛ تنها برای انجام تحقیقات است و روندی روتینی دارد و به زودی آزاد می شود.سپس به سوی ماشین پلیس برده شد به طوریکه مورد ضرب و شتم و دشنام قرار گرفت.
 
این قربانی بحرینی دستان و چشمانش طی مدت 25 روز اختفای اجباری اش بسته بود و سپس بعد از این مدت به زندان «الحوض الجاف» منتقل شد، تنها در شب به هنگام خواب چشمانش باز می شد اما وی در طول 25 روز دستانش بسته بود.
 
روزانه این زندانی، بین اداره ی تحقیقات جنایی و ساختمان 15 زندان مرکزی «جو» منتقل می شد در این ساختمان طی 25 روز تحت بازجویی و شکنجه قرار گرفت. طی این مدت بازجویی از تماس با وکیل منع شده بود و در حالیکه چشم و دست بسته بود، در معرض شدیدترین شکنجه های جسمی و روحی قرار گرفت و چون چشمش بسته بود نتوانست هویت آن کسانی را که وی را تحت شکنجه قرار می دادند بشناسد.تنها چیزی را که توانست بفهمد این بود که شکنجه گرانش لباس های معمولی بر تن داشتند.
 
این زندانی بحرینی در معرض ضرب و شتم شدید قرار می گرفت، در حالیکه لباس بر تن نداشت و مجبور ایستادن اجباری و محرومیت از خواب می شد. همچناکه با دستان بسته به یک ستون آهنی آویزان می شد و بر اعضای حساس بدنش و سرش ضربه می زدند، و حتی این قسمت از بدن این زندانی بیگناه بحرینی در معرض شوک های الکتریکی متعددی قرار می گرفت و در عین حال تهدید می شد که مادر و همسرش هم جدای از دستگیری دیگر اعضای خانواده اش دستگیر خواهند شد.
 
شکنجه گران آل خلیفه وی را مجبور به خوردن مقدار زیادی آب می کردند و بعد مانع از آن می شدند که از سرویس بهداشتی استفاده کند و مجبور به سیگار کشیدن های سریع می شد بطوریکه منجر به بیهوشی اش شد از نماز منع می شد و اجازه ی غسل یا حمام به مدت دو هفته به وی با توجه به ادرار نمودن و آب دهان ریختن بر رویش نمی دادند و مجبور به اعتراف اجباری به ارتکاب همه ی اتهامات نسبت داده از سوی دولت می شد.

وی در ادامه تاکید می کند هیچ یک از اعترافاتش درست نیست و همه ی آنان را از ترس نوشته است. به ماموران زندان و شکنجه گران گفته بود که به هرچیزی که بخواهند اعتراف خواهد نمود و آنان برایش اعترافاتی را که باید می نمود مشخص نمودند پس اعتراف نمود تا وی را آزاد کنند.
 
در ادامه ی توصیف چگونگی شکنجه اش از سوی شکنجه گران آل خلیفه این زندانی گفت: در یکی از حالت های شکنجه اش با دستبندهای دستش به یک میله ی آهنی که بر روی دیوار بود، کاملا عریان و برهنه آویزان شده بود و تنها انگشتان پایش زمین را لمس می نمود و در این وضعیت ساعت ها در معرض ضرب و شتم و شوک الکتریکی، تهدید و اهانت قرار می گرفت.

افسران شکنجه گر در اطرافش می گشتند و بر اعضای مختلف بدنش ضربه و لگد می زدند با وسایل سخت و نرم به سرش ضربه می زدند به طوریکه موجب تورم های زیادی شد افسران آنقدر به سرش ضربه زدند که در نهایت بیهوش بر زمین افتاد.
 
در

برخی زمان های دیگر، یکی از افسران می آمد و با دستش محکم این زندانی را می گرفت ودرحالیکه وی را مجبور به ایستادن می کرد به صورت، پهلو و دیگر اعضای بدنش ضربه می زد. این افسران با دستان و دیگر وسایلی که برای این زندانی مشخص نشده بود، وی را مورد ضرب و شتم قرار می دادند اما آنان می دانستند که این ضربه ها موجب تورم در جسمش می شود و بعد از کتک زدن، می خندیدند و برای ساعتهای طولانی عریان رهایش می کردند.
 
همچنانکه برای ساعت های طولانی که ممکن بود از یک روز تا سه روز به طول بینجامد، از خواب محرومش می نمودند و مانع از آن می شدند که برای مدتی طولانی بنشیند و یا مجبورش می کردند که روی یک پا باستند و یکی از بازوهایش را بالا بگیرد.
 
این زندانی، شکنجه اش را یکی از هولناکترین شکنجه های وحشیانه توصیف کرد و گفت: از شدت درد احساس می کرد که روح از بدنش خارج شده است.
 
به علت شکنجه، این زندانی بحرینی از مشکلات مجاری ادراری مانند نفخ و تورم، درد دائمی، ادرار خونی و همچنین درد در کلیه ها و پشتش رنج می برَد. در بخش جراحی دستگاه ادراری در بیمارستان السلمانیه مورد جراحی قرار گرفت و وضعیت جسمانی اش به گونه ای است نیازمند مراجعه های بعدی است اما از سوی مسئولان زندان به این امر اهمیتی داده نمی شود.
 
در حین شکنجه در کلینیک زندان «جو» چندین بار برای کاهش خون موجود در ادرارش، به وی تزریق شد و با وجود آن این راه درمان دردش را کاهش نداد بلکه به شکنجه گرانش برای ادامه ی شکنجه ی وی ارجاع داده می شد و بر این موضوع تاکید می شد که می توانند به بازجویی های وحشیانه شان ادامه بدهند!!
 
با وجود اینکه این بحرینی از روی اجبار به دروغ اعتراف نمود، اما در ضمن محاکمه ی دسته جمعی و ناعادلانه ی 138 متهم قرار گرفت که تابعیت وی به همراه 114 تن متهم دیگر لغو شد.
 
این قربانی بحرینی و دیگر متهمان از نقض های متعدد محاکمه های عادلانه خبر دادند به طوریکه اجازه ی ورود یک نماینده

ی قانونی داده نشد، نمی توانستند یک دفاعیه مناسب تنظیم کنند و از ارائه ی اسنادی که آنان را تبرئه می نمود، منع شدند و همچنین با توجه به اینکه در زندان های آل خلیفه بازداشت بودند اما به صورت غیابی محاکمه شدند.

این موسسه در ادامه می نویسد: اقدامات دولت بحرین علیه این قربانی به موجب معاهده ی بین المللی ویژه ی حقوق غیر نظامی و سیاسی و توافقنامه ی مخالف با شکنجه و دیگر برخوردهای ظالمانه وی غیر انسانی و یا خوار کننده نقض تعهدات بین المللی است.

بحرین به عنوان یکی از طرف های این معاهدات به شمار می آید. دستگیری کورکورانه این قربانی بحرینی بدون وجود حکم قضایی یا سایر موارد نقض قانون بحرین به شمار می آید و آزادی فرد را در برابر بازداشت خودسرانه و کورکورانه نقض می کند. شکنجه ای که این زندانی بحرینی مواجه شد، نیز نقض تعهدات بحرین به شمار می رود همچنانکه شکنجه اش در قانون محلی بحرین و قانون جنایی جرم شناخته می شود اما تاکنون هیچ تحقیق روشن یا دستگیری یا تحت تعقیب قرار دادن بخاطر این جنایت ها از زمانیکه وی در معرض اهانت و شکنجه قرار گرفت انجام نشده است.

این موسسه در ادامه تاکید کرد: به شدت شکست آل خلیفه را در تحقیق از عاملان شکنجه و دادخواهی و صدور حکم ناعادلانه علیه آنان را محکوم می کند چراکه موجب ایجاد فرهنگ طفره رفتن از مجازات شده است و بحرین را به پایبندی به تعهداتش در زمینه ی حقوق بشر از طریق لغو حکم های صادره، بازگرداندن تابعیت های لغو شده ی بحرینی های محکوم شده در این محاکمه های ظالمانه و غیر عادلانه فرا خواند.

این موسسه در عین حال از مرجع قضایی آل خلیفه خواست تا همه ی اعترافاتی را که از طریق شکنجه گرفته است، رد نموده و تضمین دهد که محاکمه های آتی موافق با معیارهای بین المللی باشد و در آخر هم مقامات منامه را به تحقیق در خصوص شکنجه ها و بدرفتاری های صورت گرفته از سوی مسئولان و محاسبه و بازجویی آنان در هر سطحی که باشند، خواستار شد.