چرا عربستان سعودی و امارات رویکرد خود درقبال اسد را تغییر داده‌اند؟

به گزارش اسلام تایمز؛ این مقاله به اظهارات اخیر صادر شده از سوی امارات، بحرین و مقام‌های مصری اشاره می‌کند که خاطرنشان کرده‌اند که سوریه بایستی با هدف دور کردن آن از ترکیه و ایران، به عنوان «قضیه‌ای عربی» مطرح شود. طبق این دیدگاه، «فقط از طریق تعامل با دمشق است که می‌توان تاثیر تهران و آنکارا را متعادل کرد».

هفته گذشته، امارات متحده عربی اعلام کرد که جهت بازگشایی سفارتش در دمشق و ازسرگیری روابط کامل با سوریه مذاکره می‌کند.

چند ماه پیش نیز، «انور قرقاش» وزیر مشاور در وزارت خارجه امارات اعلام کرد که «بیرون کردن سوریه از اتحادیه عرب اشتباه بود. جهان عرب باید هر چه سریع‌تر با سوریه همکاری کند».

اخیرا نیز بشار اسد در اولین مصاحبه با رسانه‌های کشورهای عربی حوزه خلیج‌فارس اعلام کرد که سوریه به سطح جدیدی از تفاهم با کشورهای عربی حوزه خلیج‌فارس و کشورهای عربی‌ای، که قبلا با آن مخالفت می‌کردند، رسیده است.

در همین راستا، مسقط اخیرا تفاهمنامه‌های اقتصادی مهمی با دمشق به امضا رسانده است. عمان طی دوران جنگ سوریه، روابط مستحکم با این کشور را حفظ کرد.

راهروهای سازمان ملل متحد نیز شاهد دیداری گرم در سپتامبر گذشته میان «ولید المعلم» و «خالد بن احمد بن محمد آل‌خلیفه» وزیران خارجه سوریه و بحرین بود.

نویسنده مقاله میدل ایست آی با بیان این‌که تحرکات اخیر کشورهای عربی در قبال دمشق دلیلی بر نقش دمشق در ناآرامی‌های ناشی از قضیه «جمال خاشقجی» روزنامه‌نگار منتقد هیئت حاکمه عربستان سعودی است، افزود ریاض و ابوظبی با دو هدف در این مسیر گام برمی‌دارند: نخست کاستن از نقش ایران در سوریه، و دوم تأکید بر این امر که قطر و ترکیه بر ریاض و ابوظبی در برقراری روابط با دمشق ارجحیت ندارند.

به عقیده نویسنده، امارات و عربستان سعودی از این حقیقت رنج می‌برند که ترکیه و ایران در حال حاضر رهبران منطقه‌ای در خاورمیانه هستند.

نویسنده در پایان مقاله نوشت: تا زمانی‌که دو ارتش بزرگ کشورهای عربی، یعنی مصر و الجزائر، از اسد حمایت می‌کنند و «اخیرا حمایت‌های نظامی و اقتصادی به آن ارائه داده‌اند، پس خواه نیاز عربستان سعودی و امارات از به آغوش گرفتن اسد، ژئوپلیتیک است که و یا این‌که اهدافی ایدئولوژیک برای نگه داشتن ایران، ترکیه و قطر در خارج از بازی دارند».