آزاد سازی پنج منطقه دیگر در استان ادلب توسط ارتش سوریه

 مرکز موسوم به «دیدبان حقوق بشر سوریه»-نزدیک به تروریستها- گزارش داد که نیروهای سوری امروز دوشنبه موفق شدند در جنوب ادلب دوباره پیشروی کنند.

به گزارش دیدبان، نیروهای ارتش سوریه طی ساعات گذشته موفق شدند مناطق و روستاهای «الرکایا»، «تل النار»، «کفرسجنة»، «الشیخ مصطفى» و «النقیر» را آزاد کنند.

بنا بر این گزارش، تعداد شهرها، شهرک‌ها و روستاهایی که ارتش سوریه از زمان ازسرگیری عملیات‌های خود در استان ادلب در چهارم بهمن ماه گذشته تا به امروز آزاد کرده، به ۱۰۹ منطقه رسیده است.

ارتش سوریه و همپیمانانش از صبح یکشنبه (روز گذشته) پس از چند روز وقفه عملیات خود را در منطقه «جبل الزاویه» در جنوب استان ادلب از سر گرفتند. این توقف به دلیل فرصت دادن به مذاکرات سیاسی روسیه با ترکیه بود تا آنکارا به تعهداتش در توافق‌های سوچی و آستانه عمل کند اما این مذاکرات به نتیجه نرسید.

نیروهای سوری روز گذشته توانستند روستاهای «شیخ دامس» و «حنتوتین» در غرب شهر «معرة النعمان» و در مجاورت بزرگراه «ام-۵» آزاد کنند.

تحولات هفته‌های اخیر در ادلب و پیشروی ارتش سوریه در این شهر که به آزادسازی نیمی از آن منجر شده، از این منظر حائز توجه است که با فیصله یافتن تحرک تروریست‌ها، این کشور یک گام بزرگ در راستای پیروزی کامل بر اشغالگران برداشته است. علت تنش‌ها در این منطقه نیز عمدتاً به سوء فهم ترکیه از توافقات و تفاهمات «آستانه»‌ و «سوچی»‌ بازمی‌گردد. «رجب طیب اردوغان»، رئیس‌جمهور ترکیه پیش‌تر تهدید کرده بود که چنانچه نظامیان سوریه تا پایان ماه فوریه (کمتر از یک هفته دیگر) از ادلب عقب‌نشینی نکنند، دست به اقدام نظامی خواهد زد، چراکه وضعیت تروریست‌های «احرار الشام»‌ و «جبهه النصره» به‌شدت شکننده و رو به زوال است. این گروه‌های دست‌آموز ترکیه آمده بودند که معادلات را تغییر دهند و به‌زعم خود، حکومت را ساقط کنند اما در اوضاع کنونی، در حال شکست خوردن هستند و تلاش آنکارا این است که مانع از این روند شود.

بر اساس مفاد نشست‌های متعدد در «آستانه»، بنا بود که ترکیه میانجی گروه‌های تروریستی و دولت سوریه شود و با آن‌ها مذاکره کند که چنانچه سلاح خود را بر زمین بگذارند، مشمول عفو عمومی شده و در آینده سیاسی این کشور صاحب‌سهم باشند. آنکارا نه‌تنها به این تعهد عمل نکرد، بلکه با تهدیدات نظامی، وعده‌های خود را زیر پا گذاشت و جان میلیون‌ها نفر غیرنظامی این شهر که تروریست‌ها از آن‌ها به‌عنوان سپر انسانی استفاده می‌کنند را به خطر انداخت.

این در حالی است که وقتی ارتش سوریه، مهیای ورود به محور ادلب می‌شد و سازوکار نظامی خود را برای یکسره کردن کار تروریست‌ها تجهیز می‌کرد، رئیس‌جمهور ترکیه در حضور روسای جمهور ایران و روسیه مهلت خواست تا با این گروه‌ها به مذاکره بنشیند و تأکید کرد که گفتگو با آن‌ها برای تحویل دادن سلاح‌های خود بهتر از حمله به شهر و کشته شدن مردم عادی و افزایش ویرانی‌هاست. البته به‌مرور زمان روشن شد که این سیاست، دامی برای خرید زمان بود چون سوریه تا ابد نمی‌تواند جولان تروریست‌ها در خاکش را تحمل و بر نقض توافقات به شیوه اردوغانی صبر کند. ترکیه به‌جای عمل به الزاماتش در آستانه، حتی حضور نظامی خود را در ادلب و حومه آن تقویت کرد که مصداق بارز اشغالگری است، ضمن اینکه برخی از مناطق اطراف ادلب که ارتش ترکیه در آن‌ها مستقرشده، استراتژیک بوده و به استان‌های حماء، لاذقیه و غرب حلب مشرف است