۰
چهارشنبه ۹ مهر ۱۳۹۹ ساعت ۰۹:۰۵

تنها، جنایت ترور «حاج قاسم سلیمانی» و «ابومهدی المهندس» برای اخراج آمریکا از عراق کفایت می کند/تصمیم پارلمان برای بیرون انداختن آمریکایی ها لازم الاجرا است

تنها، جنایت ترور «حاج قاسم سلیمانی» و «ابومهدی المهندس» برای اخراج آمریکا از عراق کفایت می کند/تصمیم پارلمان برای بیرون انداختن آمریکایی ها لازم الاجرا است
به گزارش اسلام تایمز، «کریم النوری» معاون وزارت مهاجرت و مهاجرین عراق و از نمایندگان سابق پارمان این کشور در گفتگوی اختصاصی که با خبرنگار «اسلام تایمز» انجام داد، در پاسخ به این پرسش که پرونده ی خروج نظامیان آمریکایی از خاک عراق به کجا رسیده است، و آیا قصد آن وجود دارد که بجای اخراج این نظامیان تعداد آنها کاهش یابد؟، گفت: موضوع اخراج نیروهای آمریکایی موضوعی نیست به توان گفت به تمایل یا مزاج یکی از سیاستمداران بستگی داشته باشد بلکه آن یک تصمیم پارلمانی است که به آن رای داده شد و هر چند که کردها و اکثر اهل تسنن در رای گیری شرکت نکردند اما تصمیمی لازم الاجرا و قابل الاجرا است و دولت هم باید آن را به اجرا در آورد.

نماینده ی سابق پارلمان عراق تاکید کرد: آمریکا برای باقی ماندن در خاک عراق بهانه تراشی می کند از جمله اینکه نیروهایش جزئی از ائتلاف بین المللی هستند و این ائتلاف همچنان در حال نبرد و جنگ با تروریستهای داعش است و از عراق دفاع می کند، اما واقعیت خلاف آن است چراکه آمریکا در حقیقت در حال دفاع از امنیت ملی خودش و امنیت اسرائیل است و اعتماد به آمریکا ساده لوحی و حماقت است؛ چون آمریکا از سال 2003 تا زمان عقب نشینی از عراق تنها برای عراق بحران و بدبختی می آورد و عراق را به صحنه ای برای جذب تروریسم در جهان و جذب آن به عراق تبدیل کرد.

«کریم النوری» در ادامه خاطر نشان کرد: «اگر هیچ ویژگی بد و وحشی گری برایشان به شمار نمی آوردیم، همین حادثه ی فرودگاه و ترور دو فرمانده ی بزرگ یعنی سردار «حاج قاسم سلیمانی» و «ابومهدی المهندس» برای محکومیت این کشور و اخراج نظامیانش از خاک عراق کافی می بود.»

این نماینده ی سابق و سیاستمدار
برجسته ی عراقی در خصوص موضع عراق در قبال عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی و اینکه آیا پارلمان عراق برنامه ای دارد تا در دام عادی سازی روابط گرفتار نشود، اینگونه ابراز عقیده کرد: در خصوص عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی باید گفت عراق به دلایل بسیاری از ملاحظات هرگز به سمت این موضوع پیش نرفته و نخواهد رفت از جمله ی این ملاحظات مواضع اعتقادی، شرعی و ملی و همچنین موضع مخالف مراجع دینی و همچنین فرهنگ مردم عراق  که در تضاد با این موضوع است، (به همین دلایل) هیچ کس ابدا جرات نمی کند که کلمه ای در خصوص عادی سازی روابط بر زبان بیاورد و حتی شخصیت های سیاسی عراق که به تل آویو سفر کرده اند از ترس رسوایی و سرنگونی، سفرهایشان به سرزمین های اشغالی را فاش نکردند بلکه آن را مخفی نگه داشته اند.

این سیاستمدار عراقی درخصوص اینکه تحقیقات در زمینه ی ترور «حاج قاسم سلیمانی» سردار بزرگ دلها و فرمانده ی سپاه قدس جمهوری اسلامی ایران و «ابومهدی المهندس» معاون نیروهای الحشد الشعبی و همراهانشان از طرف کشور عراق به کجا رسیده و آیا کمیته ی تحقیق به اسناد مشخصی دست یافته است؟ تاکید کرد: «همه کمیته های تحقیقی از سال 2003 تاکنون، کمیته هایی وصله ای، سطحی و برای کاستن از شدت خشم مردم عراق تشکیل شده است و به همین علت تاکنون به هیچ نتیجه ای در خصوص حوادثی که سابق بر این در عراق به وقوع پیوسته نرسیدیم خواه در خصوص حادثه ی «جسر الائمه» و قربانی شدن بیش از هزار زائر و یا حتی سقوط موصل و جنایت اسپایکر و تا برسد به جنایت فرودگاه بغداد... .»

وی در ادامه با تاکید بر اینکه فشارهای بین المللی و داخلی برای ممانعت از انجام تحقیق علیه هر کمیته ی تحقیق تشکیل شده
ای وجود دارد، گفت: بر این باور نیستم که آنها به طرفهایی برسند که زمینه ی ترور این دو شهید بزرگوار را تسهیل و آماده کرده بودند، بطور قطع عناصری هستند که شهید «سلیمانی» را از فرودگاه تحت نظر داشتند تا اینکه از سوی شهید «المهندس» مورد استقبال قرار گرفت و بعد از آن خروجشان از فرودگاه را هم رصد می کردند تا اینکه هر دوی آنها را هدف قرار دادند.  

معاون وزارت مهاجرت و مهاجرین عراق در پاسخ به این پرسش که گزارش هایی را دریافت کردیم مبنی بر اینکه شرکت های بیگانه (آمریکایی و انگلیسی) بر پروازهای غیر نظامی در فرودگاه بغداد تسلط دارند؟ تصریح کرد: «شرکت های امنیت ی آمریکایی و انگلیسی از سال 2003 تاکنون در عراق فعالیت دارند و آنطور که خودم مطلع هستم شرکت «جی 4 اس» در فرودگاهها و به طور مشخص در فرودگاه بغداد فعالیت می کند و شاید شرکت های آمریکایی وجود داشته باشند که با عناوین و اسمهای مختلف مشغول به فعالیتند.»

«کریم النوری» در مورد اینکه میان برخی از گروههای مقاومت در عراق با «مصطفی الکاظمی» نخست وزیر مشکلاتی وجود دارد و اینکه این مشکلات بر سر چیست؟، گفت: بر اساس بخشنامه ی اداری 237 و قانون الحشد الشعبی که در پارلمان به تصویب رسید، قرار شد نیروی الحشد الشعبی به نیروهای مسلح عراق بپیوندد و تحت فرماندهی فرمانده ی کل نیروهای مسلح قرار گیرد و نه به احزاب و طرف ها و گروههای سیاسی و به این ترتیب نیروی نظامی در عراق نه سیاسی است و نه حزبی و نظامی شدن احزاب (هم مورد قبول و تایید نیست)

فرض بر این است که هیچ گونه اختلافی میان نخست وزیر و نیروی الحشد الشعبی وجود ندارد چراکه آن برای جایگاه و هیبت نیروی الحشد الشعبی بسیار خطرناک
است... اگر اختلاف سیاسی است الحشد الشعبی این حق را دارد که در سیاست دخالت کند و اگر امنیتی است می بایست موضوع با گفتگو و تفاهم حل شود نه با برخورد....

معاون وزارت مهاجرت و مهاجرین عراق در ادامه اینگونه ابراز عقیده کرد: «به نظر من برای اینکه نیروی الحشد الشعبی یک نهاد رسمی و امنیتی باشد، به هر دلیلی نباید با «الکاظمی» درگیر شود و تلاقی پیدا کند.»

نماینده ی سابق پارلمان عراق درباره ی سفر اخیر «فیصل بن فرحان» وزیر خارجه ی عربستان به بغداد و اینکه این سفر چه پیام هایی را با خود به همراه داشت؟ خاطر نشان کرد: عربستان همسایه ی بزرگ عراق است بنابراین عراق باید روابط محکمی با این کشور با وجود اختلافات عقایدی و مذهبی داشته باشد، چراکه روابط خارجه تابع احساسات، عواطف و گرایش های اعتقادی نیست. به عنوان نمونه عرض کنم در سال 1987 عربستان در زمان «ملک فهد» درحق حجاج ایرانی در مکه ی مکرمه دست به کشتار زد در آن زمان «امام خمینی» رحمه الله علیه فرمودند: «می شود از صدام چشم پوشی کرد اما از آل سعود نمی توان»و  بعد از آن روابط میان تهران و ریاض قطع شد اما بعد از مدتی دوباره باقوت از سرگرفته شد و مرحوم «رفسنجانی» با «ملک عبدالله» روابط محکم و صمیمانه ای داشت و این منطق کشورها است... .

وی در پایان افزود: وزیر عربستانی عراق را یک کشور عربی مهم می داند که باید کنترل شود و در برابر آن نایستد. عربستان سعودی احساس می کند که رها کردن عراق در برابر (آنچه ) نفوذ ایران (قلمداد می کند) به نفع عرب ها و نه کشورهای عربی حاشیه ی خلیج (فارس) نیست با این وجود مسئله ی اصلی همان بحران اعتماد در این روابط است.

خبرنگار: معصومه فروزان
کد مطلب : ۸۸۸۵۸۰
ارسال نظر
نام شما

آدرس ايميل شما
نظر شما

منتخب
پیشنهاد ما