روایت همسر «ماهر الاخرس» از رنج های خانواده های اسرای فلسطینی

به گزارش اسلام تایمز، مشکلات خانواده های اسرای فلسطینی تنها دوری از اسیرشان، یا نگرانی از وضعیتش در زندان های رژیم اشغالگر قدس و نوع برخورد جلادان صهیونیستی با وی نیست، بلکه این مشکلات بعد از آن دو چندان می شود که این نام این خانواده ها به عنوان خانواده های اسرای فلسطینی در نزد این رژیم خونخوار به ثبت می رسد، هر از گاهی ارعاب و ترساندن این خانواده ها با حملات غافلگیرانه، مصادره ی اموال و دارایی های این خانواده ها تنها گوشه ای از رنج و مشتقاتی است که با آن روبرو هستند و دست و پنجه نرم می کنند.

اما صهیونیستها حتی اعضای خانواده های اسرای مظلوم فلسطینی را برای ملاقات با اسرایشان به شدت مورد آزاد و اذیت قرار می دهند، در این راستا خبرنگار پایگاه خبری -تحلیلی «اسلام تایمز» با «ام اسلام» همسر «ماهر الاخرس» اسیر آزاد شده ی فلسطینی که چند ماهی است به علت اعتصاب غذا رژیم صهیونیستی در برابر مقاومت این اسیر با شکست سنگینی مواجه شد و تن به آزادی اش داد، به گفتگو نشست.

«ام اسلام» در پاسخ به پرسشی درباره ی رفتار صهیونیستها با خانواده های اسرای فلسطینی هنگام دیدار و ملاقات با فرزندان محبوسشان در زندان های رژیم صهیونیستی گفت: بالطبع دیدار با یک اسیر فلسطینی با مشکلات بسیار فراوانی روبرو است، که از شروع اسارت آغاز می شود؛ بطوریکه گرفتن مجوز به منظور ملاقات با اسیر به زمان زیادی نیاز دارد تا به خانواده ی یک اسیر فلسطینی اجازه ی این ملاقات داده شود. که البته به بیشتر خانواده ها به بهانه ی مسائل امنیتی اجازه ی این ملاقات ها داده نمی شود.

همسر «ماهر الاخرس» افزود: هنگامیکه به خانواده ی یک اسیر اجازه ی ملاقات  داده می شود، باید اول با صلیب سرخ جهانی برای ثبت زمان ملاقات هماهنگی شود و بعد ثبت این ملاقات باید روز این دیدار هماهنگی شود.

وی در ادامه به تشریح شرایط و اوضاع روز ملاقات می پردازد و می گوید: در صبح زود روز معین شده از منزل یعنی حدود ساعت شش و یا زودتر از خانه خارج می شویم تا به اتوبوس هایی برسیم که قرار است ما را به گذرگاه ببرد، از این جا تازه با وجود مجوز مشکلات شروع می شود چراکه باید منتظر شویم تا اجازه ی ورود به گذرگاه به ما داده شود و برخی از خانواده ها با وجود مجوز داشتن بازگردانده می شوند، اما آن دسته از خانواده هایی که وارد گذرگاه می شوند ابتدا تفتیش می شوند و بعد از نظر هویت و مدارک و دیگر مواردی که نظامیان اشغالگر تعیین می کنند، مورد تحقیق و بررسی قرار می گیرند. 

همسر «ماهر الاخرس» در ادامه با لحنی سرشار از درد و رنج، درباره ی این مشکلات که در سایه ی سکوت جامعه ی بین الملل در قبال جنایت های رژیم صهیونیستی در حق اسرا و خانواه هایشان به وقوع می پیوندد، لب به سخن می گشاید و می گوید: برای عبور سوار اتوبوس هایی می شویم و به سمت زندانی که اسیرمان در آنجا محبوس است حرکت می کنیم، برای رفتن به بیشتر زندان ها به 3 ساعت زمان یا بیشتر نیاز است و هنگامیکه به زندان مورد نظر می رسیم اقداماتی مربوط به ثبت برای ملاقات و تحویل مدارک شروع می شود که بسیار هم وقت گیر و زمانبَز است تا اینکه سرانجام به ما خانواده های اسرا اجازه ی ملاقات می دهند و در اینجا است که نام اسیر را صدا می زنند چند ساعت طول می کشد این زمان بسیار طولانی ست و ما بی صبرانه منتظریم تا اسیرمان را ببینیم و(بعد از این همه انتظار) زمان ملاقات 45 دقیقه است بطوریکه هنوز اسیرمان را ندیده و حرفهای یکدیگر را نشنیده ایم فرصت تمام می شود.

«ام اسلام» در ادامه اینگونه خاطر نشان می کند: همه ی خانواده های اسرا با این مشکلات مواجه هستند و بدترین مصیبت و بدبختی زمانی است که اسیر منتقل شده و یا دادگاه دارد و خانواده هم از این موضوع مطلع نیست و اینجاست که ضربه ی روحی شدیدی به خانواده وارد می شود.

وی افزود: بعد از این همه رنج و مشکلات، زمان برگشت شروع می شود که سه ساعت دیگر یا بیشتر زمان می برد که طی این مدت هم با رنج و مشکلات و قلدرمآبی های رژیم اشغالگر مواجه می شویم اما همه ی این مشکلات را که برای دیدار با همسر، برادر، یا پسر و اطمینان از سلامتی شان است، به جان می خریم  و از خدا می خواهیم که همه ی اسرا آزاد شوند.

«ماهر الاخرس» ۴۹ ساله اهل شهرک سیله الظهر جنین، که کشاورز است و شش فرزندا دارد، وی اولین بار در سال 1989 از سوی نظامیان صهیونیستی دستگیر شد و شش ماه در حبس بود، بعد از آن مجددا در سال 2004 اسیر شد و دو سال محبوس شد سپس در سال 2009 هم بازداشت شد که 16 ماه در بازداشت اداری به سر برد و سرانجام در سال 2018 بار دیگر اسیر شد و در روز ۲۷ جولای ۲۰۲۰ در مخالفت با بازداشت اداری خود اعتصاب غذا کرده بود. در این مدت، دادگاه‌های رژیم صهیونیستی به‌رغم وخامت وضعیت سلامت «الاخرس» و درخواست نهادهای بین‌المللی و حقوقی با توقف سیاست بازداشت اداری، با آزادی او مخالفت می‌کردند؛ اما این اسیر فلسطینی با حدود ۱۰۴ روز اعتصاب غذا در ۲۶ نوامبر سال گذشته ی میلادی 2020  آزاد شد.
 
خبرنگار: معصومه فروزان