به گزارش اسلام تایمز، انتشار تصاویر مربوط به بالگرد‌های آمریکایی در هنگام انجام عملیات خارج کردن دیپلمات‌های فراری از سفارت آمریکا در «کابل»، پایتخت افغانستان، برای بسیاری تداعی کننده فاجعه مشابهی در «سایگون»، پایتخت ویتنام جنوبی، در آوریل سال ۱۹۷۵ بود.
همین موضوع زنگ هشداری برای متحدان آمریکا بود تا اتحاد با «واشنگتن» را مورد ارزیابی مجدد قرار دهند.
به گزارش «شورای آتلانتیک»، رد سناریوی احتمالی سقوط کابل توسط «جو بایدن» چند هفته پیش از وقوع این اتفاق، نشان داد که نه او و نه کابینه اش، اوضاع افغانستان را به درستی درک نکرده بودند.
آمریکا در حالی تصمیم به خروج افغانستان را اجرا کرد که ضعف اجرایی اش، بدترین نتایج فاجعه انسانی را برای افغانستانی‌ها رقم زد.
شکست آمریکا در افغانستان برای متحدان این کشور که با وحشت به این حوادث می‌نگرند، چه معنایی دارد؟
آمریکا در افغانستان نیز مانند ویتنام، نه ماهیت دشمن و نه نقاط ضعف دوستان خود را درک نکرد و در ۲ مورد بن بست خود را با ارزیابی‌های خوش بینانه پوشاند.
در واقع نتیجه اقدام «ریچارد نیکسون» و «هنری کیسنیجر»، رئیس جمهور و مشاور امنیت ملی وقت آمریکا در مورد ویتنام با نتیجه کار‌های «دونالد ترامپ» و بایدن در افغانستان یکی بود؛ فاجعه برای متحدان آمریکا و آسیب دیدن استراتژی آمریکا.
شکست آمریکا در ویتنام به بحران اعتماد به این کشور و احساس افول اجتناب ناپذیر آمریکا منجر شد.
ضمن اینکه آمریکا را در داخل نیز با دوقطبی شدن اجتماعی و سیاسی، درگیری‌های نژادی، شورش‌های شهری، افزایش جنایت‌های خشونت بار و تنش‌های عمیق سیاسی مواجه کرد.
دریافت لینک صفحه با کد QR