نقش عملیات «وعده صادق» در عقیم‌سازی طرح ناتو عربی

هر چند کشورهای غربی در مقابله با عملیات موشکی و پهپادی سپاه پاسداران به سرزمین‌های اشغالی، مثل همیشه پای ثابت حمایت از امنیت رژیم صهیونیستی بودند و توانستند تعدادی از پهپادها را قبل از رسیدن به عمق سرزمینهای اشغالی منهدم کنند اما نکته قابل توجه در این حملات، مشارکت برخی کشورهای عرب منطقه بود که گفته می‌شود دوشادوش غربی‌ها در حمایت از صهیونیست‌ها سنگ تمام گذاشتند.  
برخی رسانه‌ها و مقامات صهیونیستی مدعی شدند که تعدادی از کشورهای عرب منطقه هم در رهگیری و انهدام موشک‌ها و پهپادهای ایرانی مشارکت داشتند. این اظهارات موجب شد تا مقامات سعودی هر گونه مشارکت در این ائتلاف را تکذیب کنند  اما دولت اردن رسما اعلام کرد که در رهگیری پهپادهای ایرانی مشارکت داشت و به همین خاطر از سوی افکار عمومی جهان اسلام به شدت مورد انتقاد قرار گرفت. مقامات اردن رهگیری پهپادهای ایرانی را در راستای حفاظت از امنیت و تمامیت ارضی خود توجیه کردند اما در اصل به دفاع از امنیت صهیونیست‌ها شتافتند.     
کمک اردن به رژیم صهیونیستی که از روابط درهم تنیده آنها از دهه‌ها پیش شروع شده است چندان دور از انتظار نبود اما عدم نقش‌آفرینی کشورهای عرب حاشیه خلیج فارس ـدثیرات قابل ملاحظه ای در روندهای نظم امنیتی مطلوب آمریکا و رژیم صهیونیستی برای تشکیل ائتلاف عبری - عربی موسوم به طرح ناتو عربی خواهد داشت.

تا پیش از عملیات وعده صادق گزارش‌های غیررسمی از همکاری‌های پشت پرده برخی از کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی برای نجات از محاصره اقتصادی خبر می‌داد.

در این رابطه شبکه الجزیره هفته گذشته در گزارشی اعلام کرد که مسیر زمینی و تدارکاتی ارسال کمکها از سوی امارات، عربستان و اردن به سرزمینهای اشغالی حقیقت دارد و به دلیل وضعیت پرتنش دریای سرخ که عبور و مرور کشتی‌های صهیونیستی را مختل کرده است، شیوخ خلیج فارس سعی دارند به اسرائیل کمک کنند تا مشکلی در تامین نیازهای اساسی نداشته باشد. با این حال عملیات وعده صادق ضربات سختی بر انگاره‌ها و انتظارات نظری اعراب درباره کارآمدی و پتانسیل‌های ائتلاف با صهیونیست‌ها وارد آورد.
 
سپردن امنیت اعراب به اسرائیل بیهوده است
همکاری برخی اعراب برای مقابله با قدرت ایران در منطقه خبر تازه‌ای نیست و اعراب سازشکار در سالهای اخیر تحت تاثیر سیاستهای آمریکا سعی داشتند ائتلاف عبری-عربی را با هدف مقابله با موشکها و پهپادهای ایرانی تشکیل دهند اما به دلیل خودداری برخی کشورها از پیوستن به این ائتلاف، این طرح فقط روی کاغذ باقی ماند.

کشورهای عربی تصور می‌کردند که از طریق ائتلاف نظامی با رژیم صهیونیستی می‌توانند قدرت و نفوذ ایران در منطقه را مهار کرده و به ادعای خودشان امنیت متزلزل اعراب و صهیونیست‌ها را تضمین کنند اما فرود موشک‌های ایران به عمق سرزمین‌های اشغالی ثابت کرد که توسل به این رژیم برای تامین امنیت اعراب امید واهی است. چرا که اسرائیل حتی نتوانست از امنیت شهروندان خود دفاع کند و مطمئناً اگر حمایتهای آمریکا و غربی‌ها نبود، صدمات به مراتب سنگین‌تری بر سرزمین‌های وارد می‌آمد.

امارات و بحرین در سه سال اخیر توافقات امنیتی زیادی را با رژیم صهیونیستی منعقد کرده‌اند تا بدنه دفاعی خود را تقویت کنند ولی تاکنون در عرصه عمل اقدام جدی از سوی صهیونیست‌ها انجام نشده است. چرا که هدف صهیونیست‌ها از ورود و نفوذ به کشورهای عرب منطقه خروج از انزوای تاریخی و تقویت پایه‌های امنیتی خود در برابر محور مقاومت است.

صهیونیست‌ها همواره سعی کرده‌اند موازنه منطقه‌ای را به نفع خود حفظ کرده و از قدرت‌گیری اعراب در عرصه نظامی جلوگیری کنند، همانگونه که سران تل‌آویو با ساخت نیروگاه هسته‌ای در عربستان سعودی توسط آمریکاییها، و همچنین تحویل جنگنده‌های اف-35 به امارات به شدت مخالفت کرده‌اند. از اینرو، صهیونیست‌ها هیچ گاه به اعراب منطقه کمک نخواهند کرد تا قدرت دفاعی‌شان را تقویت کنند.

این مسئله واضح است که هر گونه همکاری اعراب با اسرائیل، از دروازه عادی سازی عربستان سعودی می‌گذرد و تا زمانی که سعودیها تن به این موضوع نداده‌اند ائتلافی هم در کار نخواهد بود. اگرچه در میانه جنگ غزه هم برخی مقامات سعودی مدعی شدند که در صورت تشکیل کشور فلسطین و توقف درگیری در سرزمینهای اشغالی مسیر عادی سازی روابط را از سر‌می‌گیرند اما فعلا اختلاف نظرهایی بین ریاض و تل‌آویو وجود دارد. بنابراین، مادامی که عربستان گامی برای عادی سازی برندارد سایر دول عربی هم منتظر خواهند ماند و از پیوستن به هر گونه ائتلاف منطقه‌ای که قبلا ناکام مانده بود، ممانعت خواهند کرد.
 
مخاطرات ائتلاف با اسرائیل؛ هزینه‌های بیشتر از فایده
بدون تردید با توجه به موج انتقادهای جهانی از جنایات رژیم صهیونیستی در غزه، در آینده هر گونه ائتلاف و همکاری کشورهای مسلمان عرب با رژیم اشغالگر عواقب منفی در پی خواهد داشت.

مسلم است که به دلیل تنش‌های اخیر ایران و اسرائیل در آینده شاهد کشمکش‌های زیادی بین دو طرف چه به صورت مستقیم و چه به صورت نیابتی و غیرمستقیم خواهیم بود، لذا همکاری اعراب با صهیونیست‌ها برای امنیت این کشورها هم آسیب خواهد زد. چرا که صهیونیست‌ها سعی دارند با احداث پایگاه در خلیج فارس، اقدامات جمهوری اسلامی را از نزدیک رصد کنند اما با توجه به هشدارهای تهران برای مقابله با هر گونه تحرک خزنده صهیونیست‌ها در منطقه، شیوخ منطقه هم تاوان سنگینی در این تقابل دو بازیگر خواهند داد و امنیت آنها نیز به خطر خواهد افتاد و از گزند موشکهای ایرانی در امان نخواهند ماند. به همین خاطر است که دولتهای عرب منطقه گفته‌اند که اجازه نمی‌دهند اسرائیل از حریم هوایی آنها برای حمله احتمالی به ایران استفاده کند، زیرا به عواقب آن به خوبی آگاه هستند.

عملیات انصارالله یمن علیه کشتی‌های صهیونیستی و حامیان غربی آن در دریای سرخ هشدار جدی به سازشکاران عرب بود که دراز کردن دست دوستی به سمت رژیم صهیونیستی بهای سنگینی دارد. از آنجا که نوک حملات انصارالله به سمت متجاوزان به غزه است، در حال حاضر انصارالله با هیچ کشتی عربستانی و اماراتی کاری ندارد و آنها به راحتی می‌توانند در تنگه باب‌المندب تردد کنند اما در صورت همکاری عربها با تل‌آویو قضیه فرق خواهد کرد. زیرا انصارالله کشورهای عرب را هم در زمره دشمنان فلسطین قلمداد خواهد کرد و اجازه تردد امن در دریای سرخ را نخواهد داد و این برای شیوخ منطقه که به شدت به درآمدهای حاصل از صادرات نفت و گاز وابسته‌ هستند گران تمام خواهد شد.

منطق حکم می‌کند که حاکمان عرب به جای سازش و همکاری با رژیم اشغالگر، از اطراف صهیونیست‌ها دور شوند تا همچنان در آسایش و امنیت زندگی کنند.

کشورهای عربی، به ویژه شیوخ خلیج فارس که عادی سازی روابط با رژیم صهیونیستی را تشویق می‌کنند، باید بدانند که نزدیک شدن به رژیم اشغالگر نه تنها کمکی به حل مناقشه چند دهه‌ای فلسطین نخواهد کرد بلکه صهیونیستها را به ادامه اشغالگری و غصب سررزمین‌های باقی مانده فلسطین تحریک خواهد کرد و عملا تاسیس کشور مستقل فلسطینی که حاکمان عرب شعار آنرا سر می‌دهند برای همیشه به تاریخ خواهد پیوست.

کشورهای عربی که روابط خود را با اسرائیل عادی سازی کرده‌اند باید به تدریج از این معاهدات خارج شوند و این نیز پیام روشنی به قدرت‌های غربی به رهبری آمریکا است که نمی‌توانند به سیاست‌های غلط خود در منطقه ادامه داده و منافع خود را حفظ کنند. ایران همواره گفته که امنیت خلیج فارس باید به دست کشورهای منطقه تضمین شود و بیگانگان حق دخالت در آن را ندارند و در غیاب غربیها و رژیم صهیونیستی، منطقه از امنیت و آرامش بیشتری برخوردار خواهد بود.