پیامد ها و نتایج دخالت روسیه در اوکراین برای آمریکا

با پایان یافتن دوران جنگ سرد، فروپاشی کمونیسم، افزایش وابستگی متقابل میان کشورها و تحولات موسوم به جهانی شدن به تدریج منجر به شکل گیری این ایده در روابط بین الملل شد که جنگ متعارف میان دولت-ملت های توسعه یافته به لحاظ منطقی منسوخ شده است و از آن زمان تا کنون هدف اصلی از نظامی گری عمدتاً چیزی غیر از جنگ بوده است و در موارد دیگری نظیر حفظ و نگهداری صلح، امداد رسانی ، مبارزه با تروریسم و تغییر رژیم های سرکوب گر به کار گرفته شده است.

 با تحولات بوجود آمده در ارتباط با اکراین می بینیم که جنگ متعارف و توسعه طلبی ارضی کماکان در سطح نظام بین الملل وجود دارد. دخالت روسیه در اکراین و الحاق شبه جزیره کریمه به روسیه نوعی جنگ نامتقارن محسوب می شود که هر چند تغییرات چندانی به لحاظ سیستمی در سطح نظام بین الملل به وجود نخواهد آورد اما در جای خود بسیار حائز اهمیت و پیامدهای خاص خود را به همراه خواهد داشت. به عبارت دیگر در تاریخ روابط بین الملل صرفاً جنگ های سیستمی (شبیه جنگ جهانی اول و دوم) هستند که منجر به تحول اساسی در ساختار قدرت بین المللی شده اند. از همین رو هر چند این مداخلات برای آمریکا پذیرفته نیست اما از جهاتی نیز قابل تأمل و آموزنده است.

چنانچه گفته شد الحاق شبه جزیره کریمه از طریق فشارهای نظامی و سیاسی روسیه پیامدها و آموزه های چندی برای آمریکا به دنبال داشته است که اجمالاً به آن می پردازیم.

همانطور که می دانیم بعد از وقوع جنگ جهانی دوم به دلیل ضعف نظامی کشورهای اروپایی در برابر روسیه و همین طور به دلیل ترس از قدرتمند شدن مجدد آلمان، آمریکا به عنوان بازیگر اصلی به ویژه در اروپای غربی تا کنون نقش ایفا کرده است. و تشکیل ناتو به رهبری آمریکا نیز جهت ممانعت از توسعه طلبی شوروی سابق ایجاد شد و با فروپاشی شوروی و کمونیسم در روسیه کماکان یکی از اهداف ناتو بازدارندگی در مقابل روسیه است.

اما هر چند در یکی دو دهه اخیر به دفعات برخی از کشورهای اروپایی نظیر آلمان و فرانسه تشکیل اتحادیه نظامی بدون حضور آمریکا در اروپا را خواستار شده اند اما تحولات بالکان و ناتوانی کشورهای اروپا در حل و فصل آن نشان داد که حضور آمریکا در قاره اروپا ضروری است.

به عنوان اولین پیامد برای آمریکا، تحولات اوکراین و مداخلات نظامی روسیه نیز به نوبه خود منجر به تقویت جایگاه آمریکا در اروپا می شود در واقع این تحولات این فرصت را برای آمریکا ایجاد کرده است تا مداخلات خود در اروپا را بیشتر کند و زمزمه هایی که از سوی برخی کشورهای اروپایی نظیر آلمان و فرانسه گاهاً در ارتباط با خود اتکای نظامی اروپا و استقلال نظامی از آمریکا مطرح شده است کم رنگ تر شود و کشورهای اروپایی بیش از پیش متوجه خواهند شد که بدون وجود قدرت بازدارنگی آمریکا، روسیه به لحاظ دارا بودن توانمندی نظامی بی رقیب در منطقه بسیار برای اروپا خطر آفرین خواهد بود. پس بنابراین در درجه اول این گونه مداخلات روسیه در کشورهای پیرامونی به خودی خود در تقویت جایگاه آمریکا در اروپا نقش بسزایی دارد.

دومین پیامد درسی است که آمریکا از این تحولات به دست می آورد در واقع این مداخلات منجر به این فهم برای طراحان راهبردهای نظامی آمریکا می شود که امکان وقوع جنگهای متعارف در نظام بین الملل معاصر علی رغم وجود سلاح های هسته ای و وابستگی متقابل اقتصادی کماکان وجود دارد و قدرت هسته ای چندان مانعی برای جنگ های متعارف نمی باشد و از این رو می بایست در استراتژی های نظامی خود این مهم را مد نظر قرار دهند که علی رغم بازدارندگی هسته ای جنگ های متعارف در سطح نظام بین الملل منسوخ شده نیستند.

سومین پیامد این بود که نشان داد روسیه از ۱۹۹۰ تا کنون توان نظامی اش را به طور قابل ملاحظه ای افزایش داده است و نهایتاً این که مداخلات روسیه در اکراین نشان داد که واگرایی و تضاد منافع که به نظر می رسید پس از فروپاشی شوروی میان آمریکا و روسیه از بین رفته است مجدداً ظهر و بروز یافته است.