تاریخچه طولانی انگلیس در شکنجه

او در کتاب خود به تاریخچه مخفی شکنجه در انگلیس اشاره کرده‌است و اینکه چطور انگلیسی‌ها بارها و به طور سیستماتیک با تکیه بر ابزارهای بی‌رحمانه و خشونت‌آمیز هر جا که لازم باشد قانون را دور زده‌اند و کار خود را انجام داده‌اند.

این موارد فقط داخل انگلیس انجام نشده‌است. در جریان جنگ جهانی دوم و تا همین امروز، هم شهروندان انگلیسی از سوی دولت با رفتارهای خشونت‌آمیز و شکنجه روبه‌رو بوده‌اند و هم در نقاط دوری مانند کنیا یا نزدیکی مانند ایرلند شمالی، این ابزار در خدمت دولت انگلیس به کار رفته‌است. تصویر واقعی انگلیس کشوری است که حقوق بشر را به چالش می‌کشد و هر جا لازم باشد، دروغ هم می‌گوید.

کوبین که در روزنامه گاردین کارمی‌کند، سالها درباره نقش دولت انگلیس در شکنجه بعد از ۱۱ سپتامبر ۲۰۰۱ و دستگیری مظنونان تروریستی تحقیق کرده‌ و جوایز معتبری هم دریافت کرده‌است. پرسش و پاسخ او را با سایت اوروکنت می‌خوانید.

×قرار است به زودی دولت انگلیس قانون عدالت و امنیت را برای اجرا معرفی کند، فکر می‌کنید این قانون بر ماجرای شکایت بلحاج، از انقلابیون لیبی، از ام‌آی ۵ و ام آی ۶ به اتهام شکنجه ، چه تاثیری می‌گذارد؟

-اوائل امسال دولت انگلیس با عجله قانون پیشنهادی موسوم به امنیت و عدالت را به پارلمان برد. اگر این طرح پیشنهادی قبل از رسیدگی به شکایت بلحاج در دادگاه از دستگاههای امنیتی انگلیس به اتهام شکنجه، تصویب و به قانون تبدیل شود، آن وقت دولت انگلیس در این پرونده دست بالا را خواهد داشت. در دادگاه هم با تکیه بر این قانون، وزرای دولت و مقامات امنیتی می‌توانند درخواست کنند که حرف‌هایشان مخفی بماند و منتشر نشود. این قانون منتقدان بسیاری دارد که می‌گویند اصلا دولت با هدف فرار از شکایت بلحاج این قانون را تهیه کرده‌است. باید دید دولت انگلیس درباره عملیات بازجویی از مظنونان لیبیایی مانند بلحاج در سال ۲۰۰۴، چه شواهد و مدارکی داشته و آیا این شواهد و مدارک برای دادگاه قابل قبول است یا نه. این پرونده شامل رسیدگی جنایی شده و ممکن است قانون جدیدی که دولت تهیه کرده، شامل پرونده‌های جنایی نشود.

×این قانون جدید چه تفاوتی با استفاده از قانون حقوق بشر سال ۱۹۹۸ توسط دولت برای توجیه شکنجه در یک دهه گذشته دارد و با این قانون جدید چه چیز ممکن است تغییر کند؟

-مهمتر از قانون حقوق بشر، کنوانسیون حقوق بشر اروپاست. بعد از حمله سال ۲۰۰۳ به عراق، چهره‌های برجسته نظامی تاکید کردند که کنوانسیون حقوق بشر اروپا برای زندانیان عراقی در زندان‌های انگلیس صدق نمی‌کند. این درحالیست که وکلای ارتش اصرار داشتند که این درست نیست و این کنوانسیون برای زندانیان عراقی هم صدق می‌کند. اکنون تحقیق حقوقی قضایی در این رابطه آغاز شده و دولت انگلیس به خاطر نقض کنوانسیون حقوق بشر به شدت تحت فشار است.

×آیا شما یا کسان دیگری که از اطلاعات شما برخوردارند، برای سوال از جک استراو وزیر خارجه پیشین انگلیس به خاطر نقض حقوق زندانیان و کنوانسیون حقوق بشر فشار آورده‌اید؟ و اگر این کار را کرده‌اند، چه واکنشی داشته‌است؟

-من که در این باره تلاشی نکرده‌ام. اما می‌دانم که سخنان و دفاع جک استراو و مقامات سابق دولت انگلیس کمیته تحقیق ویژه در این رابطه را راضی نکرده و تحقیقات در این باره ادامه دارد.

×تلاش‌های آمریکا برای قانون کردن شکنجه تا چه حد بر استفاده از شکنجه در سراسر جهان تاثیر گذاشته‌است؟ آیا شکنجه در حال تبدیل شدن به کاری قابل قبول در دنیاست؟

-به نظر من به هر حال وقتی خود مدعیان دمکراسی در دنیا اکنون معلوم شده که از شکنجه در بازجویی‌هایشان استفاده کرده‌اند، اکنون دیگر کسی نیست که به کشورهای دیگر به خاطر این مسئله فشار بیاورد و خرده بگیرد. در دهه ۱۹۷۰ وقتی دولت انگلیس تلاش کرد با مقامات شوروی درباره رفتار آنها با زندانیان صحبت کند، شوروی‌ها با این جمله جواب دادند که: خوب، شاید بهتر باشد اول درباره کسل‌ریگ صحبت کنیم(مرکز پلیسی در بلفاست که به شکنجه زندانیان می‌پرداخت). فکر نمی‌کنم هیچ وقت در انگلیس یا هیچ جای دیگر جهان، شکنجه به عنوان رفتاری قابل قبول پذیرفته شود. شکنجه از نظر همه کار زشتی است و باید پیامدهای حقوقی داشته‌باشد. اما بعضی دولت‌ها برای پنهان کردن آن دست به کلک‌های حقوقی می‌زنند که این از شکنجه زشت‌تر است.

×درباره تکنیک‌های شکنجه‌ای که دولت انگلیس در ایرلند شمالی به کار می‌برد بگویید.

-دولت وقت انگلیس در آن زمان ۵ تکنیک شکنجه را برای بازجویی‌هایش از زندانیان ایرلندی توجیه می‌کرد. دولت می‌گوید که استفاده از این تکنیک‌ها در بازجویی‌ها در آن زمان، جان هزاران نفر را نجات داده چون مانع از ادامه درگیری‌ها و انفجارها شده‌است. نکته دیگر این است که در آن زمان، هزاران نفر به ارتش جمهوریخواه ایرلند پیوستند چون می‌دیدند همسایه، دوست و فامیلشان بدون هیچ دلیلی دستگیر و شکنجه می‌شود و بعد هم بدون محاکمه به زندان می‌افتد. پس کار سرویس‌های اطلاعاتی انگلیس در مواردی جواب عکس هم داده و به سود منافع ملی کشور نبوده‌است. مردی را می‌شناسم که در سال ۱۹۷۷ توسط پلیس در ایرلند شمالی شکنجه شد. سرانجام به اتهام قتل به حبس ابد محکوم شد. این اتهامی بود که او گفت تحت شکنجه و برای نجات از رنج شکنجه پذیرفته‌است. بسیاری از افسران پلیس را می‌شناسم که در بازجویی از مظنونان ایرلندی از شکنجه استفاده کرده‌اند و اکنون بسیار پشیمان هستند و می‌گویند کارهایشان باعث طولانی شدن درگیری‌ها در دهه ۱۹۷۰ شده‌است.

×حزب محافظه‌کار توری که اکنون در انگلیس با لیبرال دمکرات‌ها دولت ائتلافی تشکیل داده، از حزب کارگر به خاطر شکنجه مظنونان در سالهای بعد از ۱۱ سپتامبر انتقاد می‌کرد.اما اکنون خودش در حال پنهان‌کاری در این زمینه است. چرا؟

-اطلاع دقیق دارم که بعضی وزرای کابینه کنونی از فهمیدن اقدامات و کوتاهی‌های دولت قبلی، واقعا وحشت‌زده شده‌اند. یکی از اولین اقدامات دیوید کامرون بعد از شروع به کار در ساختمان شماره ۱۰ ، اعلام تحقیق درباره نقش انگلیس در ماجرا بازجویی‌ها و شکنجه مظنونان تروریستی بود. بسیاری خودشان را کنار کشیدند و نگذاشتند که تحقیق به خوبی مسیرش را طی کند. به همین خاطر این روند به جای تحقیق دقیق، به یک مرور مخفیانه تنزل یافت. همه گروههای حقوق بشری دنیا گفته‌اند که همکاری با این کمیته تحقیق را تحریم کرده‌اند و قبول ندارند. آنها درست می‌گویند چون یک دولت نمی‌تواند درباره خطای خودش تحقیق مستقل و منصفانه انجام دهد. باید یک نسل بگذرد تا خطاهای واقعی آشکار شود.