واکاوی حملات دوگانه مقاومت به رژیم صهیونیستی

در روزهای اخیر افزایش تنش‌ها در جبهه شمالی، ازسرگیری عملیات دولت نجات ملی یمن در محدوده دریای سرخ، گسترش دامنه حملات مقاومت عراق در عمق خاک فلسطین اشغالی و در نهایت پیوستن مقاومت بحرین به «حلقه آتش» موجب افزایش تنش‌ها در منطقه شده است.

در حالی که رژیم صهیونیستی قصد دارد جنبش مقاومت اسلامی فلسطین (حماس) را دو دوراهی پذیرش پیشنهاد کابینه جنگ یا حمله به رفح قرار دهد، گروه‌های مقاومت قصد دارند حلقه محاصره دریایی را تکمیل کنند و فشار علیه رژیم صهیونیستی را افزایش دهند.
 
هشتم اردیبهشت ماه (27 آوریل) مقاومت اسلامی بحرین (سرایا الاشتر) با حمله پهپادی به شرکت حمل‌ونقل «تراک نت» در شهر ایلات عملاً وارد حلقه محاصره مقاومت علیه رژیم صهیونیستی طبق راهبرد وحدت میدان‌ها شد. این گروه بحرینی در سال 2012 میلادی پس از سرکوب گسترده مردم به‌وسیله رژیم آل خلیفه و آل سعود اعلام موجودیت کرد. 
 
در آن زمان به ادعای مقام‌های بحرینی و برخی رسانه‌های غربی احمد یوسف سرحان (ابو منتظر) و جاسم احمد عبدالله (ذوالفقار) برای ادامه مبارزه با حکومت منامه راهی مرزهای شمالی شدند. هم‌اکنون این گروه مقاومت در فهرست سیاه کشورهایی همچون آمریکا، کانادا، مصر، امارات، سعودی و کویت قرار دارد. 
 
افزایش نقش آفرینی این گروه بحرینی در جنگ غزه از آن منظر اهمیت دارد که می‌تواند مقدمه‌ای برای قطع کریدور خلیج فارس- مدیترانه و از بین رفتن مسیر آلترناتیو سوئز- باب المندب برای اقتصاد رژیم صهیونیستی باشد. به عبارت دیگر، سرایا الاشتر می‌تواند از خاک بحرین یا سایر کشورهای منطقه کشتی‌ها و مسیر کریدور زمینی به سمت سرزمین‌های اشغالی را به شکل جدی ناامن کند. 
 
همگام به مقاومت بحرین، مقاومت اسلامی عراق با انتشار بیانیه رسمی اعلام کرد، برای نخستین بار مرکز اطلاعاتی گیلوت وابسته به سرویس موساد را در تل‌آویو با موشک کروز هدف قرار داده است. پیش‌تر مقاومت عراق در عملیاتی دقیق موفق شد به اهداف نظامی در حیفا حمله کند. 
 
برخی تحلیلگران معتقدند، سلسله اقدامات مقاومت عراق علیه منافع تل‌آویو سبب شده است رژیم صهیونیستی دست به اقدامات تلافی‌جویانه همچون حمله به پایگاه نظامی کالسو مقر فرماندهی حشدالشعبی، استقرار نیروهای زرهی و تیپ 27 این شاخه نظامی از ارتش عراق بزند. 
 
سلسله عملیات‌های مقاومت عراق- یمن علیه بندر ایلات در جنوب فلسطین اشغالی سبب شده است فعالیت‌های عادی این منطقه اقتصادی متوقف و عملاً این بندر راهبردی از چرخه تجارت رژیم صهیونیستی با آسیا و آفریقا خارج شود. در چنین شرایطی بنادر اشدود، حیفا و عسقلان به مسیرهای اصلی برای تأمین نیازهای داخلی رژیم صهیونیستی و حلقه وصل آن با قدرت‌های اروپایی- آمریکا تبدیل شدند. 
 
با آنکه کشیده شدن دامنه حملات مقاومت به شرق مدیترانه (جنوب اروپا) دارای پیچیدگی‌ها و ابهامات بسیار زیادی برای نیروهای میدانی مقاومت خواهد بود، اما به نظر می‌آید برای تکمیل محاصره صهیونیست‌ها، نیروهای مقاومت یمن چاره‌ای جز استفاده از موشک‌های با بُرد 2 هزار کیلومتر ندارند. 
 
دیگر سناریوی مطرح برای ناامن سازی مسیر تجارت دریایی رژیم صهیونیستی در دریای مدیترانه وارد شدن جبهه پولیساریو به عنوان متحد مقاومت در شمال آفریقاست. این گروه مستقر در منطقه صحرای غربی پس از تجهیز به انواع موشک‌ها و پهپادهای شناسایی- عملیاتی از توان آفندی بالایی در این محدوده برخوردار است. با توجه به تحولات میدانی به نظر می‌آید یکی از مسیرهای تسلیم شدن رژیم صهیونیستی و پذیرش آتش‌بس عادلانه در غزه، تنگتر کردن حلقه محاصره دریایی از دریای سرخ تا شرق مدیترانه باشد. 
 
بهره سخن
سرعت گرفتن تحولات میدانی و افزایش تحرکات دیپلماتیک در منطقه غرب آسیا سبب پیجیده‌ شدن فهم و تحلیل وقایع جاری در منطقه  شده است. آمریکا پیشنهاد تشکیلات خودگردان و کشورهای عربی را درباره آینده غزه رد کرده است و جهان عرب و راستگرایان کابینه بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی هیچ علاقه‌ای به طرح پیشنهادی تل‌آویو برای اداره غزه ندارند. 
 
در عین حال دیپلمات‌ها و مقام‌های امنیتی آمریکا و کشورهای اروپایی با سفر به مصر، قطر، عربستان سعودی و فلسطین اشغالی به دنبال دستیابی به راه‌حلی هستند که علاوه بر به حاشیه راندن حماس، زمینه پایان جنگ، سازوکار اداره غزه و ادغام رژیم صهیونیستی را میان کشورهای عربی منطقه فراهم آورند. 
 
در چنین شرایطی لازم است محور مقاومت با پرچمداری جمهوری اسلامی ایران با استفاده از ابزارهای قدرت در منطقه جلوی از بین رفتن استعدادهای مقاومت در نوار غزه را بگیرند و افزایش فشار علیه تل‌آویو را در دستور کار قرار دهد. 
 
اضافه شدن مقاومت عراق و بحرین به لایه دوم اقدام علیه منافع نظامی- اقتصادی رژیم صهیونیستی این نوید را برای جنبش مقاومت اسلامی حماس و جهاد اسلامی خواهد داشت که متحدانشان در منطقه نه تنها آنها را فراموش نکرده‌اند، بلکه با حمله مستقیم به عمق خاک فلسطین اشغالی قصد دارند بر روی روند مذاکرات سیاسی در قاهره- دوحه تأثیر بگذارند.