نتانیاهو، دادگاه لاهه و کابوسی به نام «زندان»

پیش از آغاز جنگ غزه، سرزمین‌های اشغالی ماه‌ها بود که صحنه اعتراض‌های خیابانی علیه نتانیاهو و کابینه فوق افراطی‌اش بود. صهیونیست‌ها شنبه‌های هر هفته به خیابان‌ها می‌آمدند-واکنون هم می‌آیند-تا علیه فسادهای نتانیاهو و همسرش شعار دهند. نتانیاهو که پرونده‌های قطور فساد آزارش می‌داد، درگیر یک جنگ داخلی با اعضای کابینه خود و شهرک‌نشینان شده بود. اگر تسلیم فشارهای وزرای فوق افراطی‌اش می‌شد، باید تن به اصلاحات عجیب و غریب وزرای ارتودوکسش می‌داد. یعنی تمام فعالیت‌های تجاری و غیرتجاری را در روزهای شنبه تعطیل می‌کرد، حکم اعدام برای اُسرا را قانونی می‌کرد، تمام فلسطین را اشغال و..... در کنار این اقدامات باید یک‌سری تغییرات بنیادین، هم در سیاست داخلی و هم در سیاست خارجی این رژیم اعمال می‌کرد. تغییراتی که فقط ارتودوکس‌های فوق افراطی طرفدارش بودند و حتی غربی‌ها تاب آن را نداشتند. از آن سو، اگر تن به این تغییرات و لایحه‌های عجیب و غریب نمی‌داد، وزرای ارتودوکس از کابینه ائتلافی‌اش خارج می‌شدند و دولتش فرو می‌پاشید.

در این صورت بهترین فرصت برای آغاز محاکمه به جرم فسادش بود. همین به هم ریختگی و جنگ داخلی، یکی از دلایل موفقیت عملیات «طوفان‌الاقصی» شد. اما نتانیاهو نیز بیکار ننشست و با راه‌اندازی جنگ غزه، تلاش کرد شرایط را طوری جلو ببرد که فرصت محاکمه و زندانی شدنش را به مخالفان ندهد. امروز تقریبا این اتفاق نظر در میان بسیاری از کارشناسان وجود دارد که، نتانیاهو حتی به قیمت کشته شدن تمام اُسرایش، نمی‌خواهد این جنگ تمام شود چرا که در صورت اتمام این جنگ، «سهل انگاریِ منجر به موفقیت طوفان‌الاقصی» به «پرونده قطور فساد» اضافه شده و صد در صد محاکمه و زندانی خواهد شد. اما دادگاه لاهه و محاکمه نتانیاهو در آن به جرم «نسل‌کشی» تمام رشته‌های او را پنبه کرد. اکنون او نه تنها در داخل سرزمین‌های اشغالی که در مجامع بین‌المللی نیز به عنوان یک مجرم و جنایتکار شناخته می‌شود و همین روزهاست که دادگاه لاهه با محکوم کردن او به «نسل‌کشی در غزه» حکم بازداشتش را به سراسر جهان ارسال کند.