پرونده هسته اي رژيم صهيونيستي پيوند دو رژيم آپارتايد

نویسنده: مصطفي نظري
رژيم صهيونيستي در طول دهه 70 ميلادي خصوصاً در خلال جنگ چهارم خود با اعراب (يوم كيپور 1973) و در فضاي پرتلاطم جنگ سرد، پس از مدرنيزه كردن تاسيسات زيربنايي هسته اي خود در جهت توليد اورانيم غني شده با درصد بالا براي استفاده در بمب هاي اتمي گام برداشت. به طوريكه در سال 1972، رژيم جعلي صهيونيستي با كمك صنايع اتمي غرب و همچنين حمايت سرويس هاي سري كسب اطلاعات اتمي صهيونيستي، پروژه غني سازي اورانيوم را تحت مسئوليت دو تن از دانشمندان اتمي خود به نام هاي «مناخيم لوين» و «ايزايا بنزحال» دنبال نمود. اين دانشمندان با استفاده از دانش پرتوليز در جداسازي ايزوتوپ هاي اورانيوم، فرآيند غني سازي اورانيوم را انجام مي دادند. به گفته منابع عبري، رژيم صهيونيستي با استفاده از دانش پرتوليز و تكنيك سانتريفوژ به طور همزمان فرآيند غني سازي اورانيوم با درصد بالا را در دستور كار خود قرار داده بود. به طوريكه مراكز هسته اي اسرائيل قادر بودند روزانه 7 گرم اورانيوم با غناي 235 درصد را توليد كنند.
رژيم صهيونيستي با كمك از صنايع و مراكز اتمي غرب به ويژه ايالات متحده آمريكا، پروژه غني سازي اورانيوم و توليد پولوتيزم را جهت توليد كلاهك هاي هسته اي با موفقيت به انجام رساند. بطوريكه در اين دوره زماني، اسرائيل به يك قدرت اتمي كوچك در سطح منطقه تبديل شده بود.
نكته مهم در پرونده اتمي صهيونيستي در اين دور زماني (دهه 70 ميلادي) در اينجاست كه رژيم اسرائيل پروژه طراحي و توليد تسليحات اتمي كوچك را كه از سال 1967 آغاز شده بود و به شكست گرديده بود را، باموفقيت به سرانجام رساند، به گونه اي ارتش رژيم صهيونيستي در اين دوره با توسعه كيفي و كمي تكنيك هاي اتمي تاسيسات هسته اي خود، اولا برد موشك ها و موشك اندازهاي اتمي خود را از 45 مايل به 200 مايل توسعه داد و ثانياً توانست كلاهك اتمي با رنج 175 ميلي متري و 108 ميلي متري توليد نمايد.
ارتش صهيونيستي در اين دوره زماني با توسعه زرادخانه اي اتمي خود، توانست اولين نسل از بمب هاي اتمي اسرائيل را توليد كند.
رژيم صهيونيستي با توليد اولين نسل از بمب هاي هسته اي خود به فكر آزمايش آنها در فضاي واقعي عملياتي افتاد. به طوريكه در اين دوره، رژيم صهيونيستي در راستاي توافقات استراتژيك خود با ايالات متحده آمريكا، ابر كامپيوترهاي فوق مدرني توليد شد. در صنايع الكترونيكي آمريكا را كه قابليت شبيه سازي دقيق از انفجارهاي اتمي را داشتند به اسرائيل منتقل نمايند.
بنابه گفته كارشناسان اين ابركامپيوترها توانايي اجرا و انجام ميليونها محاسبه را در يك دوره زماني بسيار كوتاه را داشتند كه اين امر، توانايي رژيم صهيونيستي را جهت شبيه سازي و محاسبه دقيق انفجارهاي اتمي به شدت افزايش و توسعه مي داد.
رژيم صهيونيستي همچنين در راستاي آزمايشات اتمي خود، تعداد 800 دستگاه چاشني انفجاري كريپتون 800 را كه در پرتاب و انفجار بمب هاي اتمي ضروري و اساسي بود را توسط يك تاجر يهودي به نام «ريچارد اسمايس» (Richard Smyth) به طور قاچاقي و پنهان از صنايع نظامي آمريكا وارد اسرائيل سازد.
از ديگر نكات مهم و برجسته در پرونده اتمي رژيم صهيونيستي، در دهه 70 ميلادي، آزمايش اتمي اين رژيم در اقيانوس هند و محدوده قطب جنوب است. رژيم جعلي صهيونيستي پس از مراحل توليد تسليحات اتمي و آماده سازي شرايط پرتاب و انفجار بمب هاي اتمي، تصميم گرفت اين نوع تسليحات را به عنوان اولين نسل از بمب هاي اتمي اسرائيل، آزمايش نمايد. لذا سران صهيونيستي جهت دفع فشارهاي بين المللي و همچنين انحراف توجه محافل سياسي و افكار عمومي جهان به مسائل اتمي اين رژيم، بر اين شدند تا اين آزمايش را خارج از سرزمين هاي اشغالي (محيط دروني خود) انجام دهند.
بر اين اساس كارشناسان صهيونيستي با بررسي شرايط و وضعيت نقاط امن و غيرقابل توجه در جهان، تصميم گرفتند كه آزمايش خود را در اقيانوس هند و در نزديكي قطب جنوب انجام دهند.
از آنجايي كه آفريقاي جنوبي در محدوده طراحي شده براي انجام آزمايش قرار داشت و از طرفي به دليل وجود منابع زياد اورانيوم در اين كشور كه از سالهاي قبل مورد توجه كارشناسان و سرويس هاي اطلاعاتي رژيم صهيونيستي قرار داشت، به عنوان مكان انجام عمليات آزمايش كلاهك اتمي انتخاب گرديد.
رژيم صهيونيستي پس از زد و بندهاي سياسي با دولت آپارتايد آفريقاي جنوبي و با حمايت سرويس اطلاعاتي آمريكا، در 22 سپتامبر 1979 همزمان با آفريقاي جنوبي انفجار اتمي خود را در فاصله 1500 مايلي جنوب شرقي دماغه اميدنيك در اقيانوس هند و در نزديكي قطب جنوب انجام داد. اما آنچه كه در اين مقطع قابل تامل و ملاحظه مي باشد، آنست كه ماهواره «ويلا» و مركز رصدهاي پورتوريكو ايالات متحده فقط تشعشات حاصل از يك انفجار اتمي را گزارش كردند و گفته شد كه اين انفجار اتمي توسط آفريقاي جنوبي انجام شده است. اما واقعيت آن بود كه رژيم صهيونيستي با حمايت اطلاعاتي آمريكا همزمان با آزمايش اتمي آفريقاي جنوبي، آزمايش بمب اتمي خود را در نزديكي قطب جنوب انجام داده بود. به طوريكه با پوشش خبري و رسانه اي آمريكا هيچ اطلاعاتي در ارتباط با آزمايش اتمي اسرائيل منتشر نشده در واقع رژيم صهيونيستي در سايه آزمايش آفريقاي جنوبي، انفجار اتمي خود را به آزمايش رساند.
به عنوان تحليل سياست هسته اي رژيم صهيونيستي در طول دهه 70 ميلادي مي توان چنين نتيجه گرفت كه اين رژيم با توسعه كمي و كيفي زرادخانه اتمي خود، فرآيند غني سازي اورانيوم با غناي بالا را جهت توليد كلاهك هاي هسته اي با موفقيت به مرحله اجرا گذارد و در نتيجه اولين نسل از بمب هاي اتمي خود را توليد نمايد.